Μιλούσε για τρεις και πλέον ώρες και θα μπορούσε να μιλάει για άλλες τόσες, με την …αδρεναλίνη της στο κόκκινο. Συναισθηματικά φορτισμένη η αναισθησιολόγος, η οποία κάθεται στο εδώλιο για το θάνατο της 4χρονης Μελίνας, στάθηκε απέναντι στην έδρα του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου και προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό της, την επιστήμη της, όσα έπραξε εκείνο το μοιραίο πρωινό Δευτέρας, παραμονές Χριστουγέννων.
Το πρωινό εκείνο που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή της οικογένειας Παρασκάκη και θα επηρέαζε με δραματικό τρόπο τη ζωή της δικής της οικογένειας.
Είχε διακόψει την εορταστική της άδεια καθώς η τότε διευθύντρια του τμήματος την καλούσε να επιστρέψει λόγω προβλημάτων στον προγραμματισμό. Άλλαξε εισιτήρια και ταξίδεψε αεροπορικώς στο Ηράκλειο την Κυριακή. Ούτε καν γνώριζε ότι το περιστατικό της ήταν ένα παιδάκι.
Όπως είπε, ο πόνος των γονιών είναι αβάσταχτος, δεν συγκρίνεται με κανέναν, όμως τον ένιωσε ως μάνα, ως γιατρός και ως άνθρωπος. Υποστήριξε ότι κατέβαλε το σύνολο των δυνάμεων της, ψυχικών, γνωσιακών και ανθρώπινων για να σώσει το παιδί, το οποίο δεν άφησε στιγμή από τα μάτια της, και δεν δέχεται σε καμία περίπτωση ότι επέδειξε αμέλεια ή αργοπορία.
Απέδωσε το θάνατο της 4χρονης Μελίνας σε μία σπάνια επιπλοκή κατά τη διαδικασία ενός καθημερινού χειρουργείου, σε σοβαρή διφασική αλλεργική αντίδραση (4ου βαθμού) σε χορηγούμενο φάρμακο (αντίδοτο στη νάρκωση).
Η αναισθησιολόγος περιέγραψε βήμα-βήμα, στηριζόμενη όπως είπε στην άριστη φωτογραφική της μνήμη, τι ακριβώς συνέβη, σε ποιες ενέργειες προέβη, τι χορηγήθηκε και τι όχι στο παιδί, σε ποιες δόσεις και πότε, με ποιους συζήτησε, ποιους συμβουλεύτηκε, με ποιους διαφώνησε επειδή είχαν εκτιμήσει ότι το παιδί δεν χρειαζόταν καν διασωλήνωση.
Υποστήριξε ότι προέβη σε όλες τις ενδεδειγμένες ενέργειες ακόμα και στην υποψία και μόνο ενός ενδεχόμενου ενώ εκείνη κίνησε τις διαδικασίες για να μεταφερθεί το παιδί στην ΜΕΘ Παίδων του ΠΑΓΝΗ.
Λόγω της φύσης της εκδικαζόμενης υπόθεσης και της δυσκολίας του αντικειμένου, των ορολογιών, των φαρμάκων, των δοσολογιών, ο πρόεδρος της έδρας ήταν εξαιρετικά σχολαστικός, ζητώντας απαντήσεις ακριβείας, τις οποίες σημείωνε λέξη, λέξη.
Η αναισθησιολόγος υποστήριξε ότι το παιδί ξύπνησε, ανέκτησε τα αντανακλαστικά του, ήταν ρυθμικό, ανέπνεε σωστά και προχώρησε η αποσωλήνωση. Στη φάση μεταφοράς του, αντιλήφθηκε πρόβλημα με την αναπνοή, διαπίστωσε βρογχόσπασμο και αμέσως φώναξε για αδρεναλίνη και εκ νέου διασωλήνωση.
«Πάλευα να την κρατήσω στη ζωή»
Η γιατρός υποστήριξε ότι το παιδί παρουσίασε υπόταση, βραδυκαρδία και βρογχόσπασμο και αυτά τα τρία συνδυαστικά δίνουν ξεκάθαρα απειλητικό σήμα για τη ζωή ενός παιδιού. Ανέφερε ότι οι σφίξεις της 4χρονης ήταν 63, δηλαδή πήγαινε για ανακοπή (κάτω από 60 σφίξεις είναι ανακοπή).
Υπεραμύνθηκε με σθένος των ενεργειών της και της αδρεναλίνης που χορήγησε (δοσολογία και τρόπο), υποστηρίζοντας ότι ενήργησε συνειδητά και ιατρικά τεκμηριωμένα.
Ως προς το γιατί προχώρησε σε ενδοφλέβια έγχυση αδρεναλίνης με τον τρόπο που επέλεξε, η αναισθησιολόγος ισχυρίστηκε ότι εφάρμοσε τα πρωτόκολλα αντιμετώπισης αλλεργικής αντίδρασης καθώς είχε να αντιμετωπίσει ένα «σοκ», μία αλλεργική αντίδραση 4ου σταδίου.
Υποστήριξε ότι δεν χορήγησε ατροπίνη, διότι δεν συνιστάται όταν υπάρχει αιμοδυναμική επιβάρυνση. Ανέφερε ακόμα ότι αν το παιδί παρουσίαζε μόνο βρογχόσπασμο, δεν θα του χορηγούσε αδρεναλίνη, εμφάνισε όμως και άλλα προβλήματα.
Το κοριτσάκι φέρεται να εμφάνισε δύο σοβαρά επεισόδια σε χρονικό διάστημα 40-45 λεπτών. Η κατηγορούμενη ισχυρίζεται ότι κατάφερε να αποκαταστήσει τελικά το πρόβλημα του βρογχόσπασμου ενώ επέμεινε ότι το παιδί μεταφέρθηκε ζωντανό στο ΠΑΓΝΗ και σε καμία περίπτωση νεκρό. Όσο για το πνευμονικό οίδημα που εμφάνισε το παιδί, αναφέρθηκε ότι με την συγκεκριμένη αλλεργία επηρεάστηκε το μυοκάρδιο.
Ερωτηθείσα για την 1η ενημέρωση με τους γονείς, είπε ότι επέλεξε σκοπίμως να είναι ολιγόλογη. Τους ενημέρωσε για τα δύο επεισόδια λόγω βρογχόσπασμου, υπότασης και βραδυκαρδίας, αναφέροντας ότι είναι απειλητικά για τη ζωή και δύσκολα αντιμετωπίσιμα και ότι η μεταφορά στο ΠΑΓΝΗ ήταν μονόδρομος.
«Αυτό το γεγονός με έχει σημαδέψει. Δεν το λέω για να με λυπηθείτε, είπε απευθυνόμενη στην έδρα. Πέντε χρόνια διαβάζω και ρωτάω. Διάβασα και πολλή ιατροδικαστική.
Επιμένω ότι ήταν σοβαρή αναφυλακτική αντίδραση. Αν προλάβεις και αντιστρέψεις την αλλεργική αντίδραση σε μισό λεπτό, δεν προλαβαίνουν να αναπτυχθούν τα ειδικά σωματίδια στους ιστούς. Αναστρέφεις αλλά επανέρχεται εντός 72 ωρών… Γι’ αυτό δεν υπήρξαν ευρήματα στην ιστολογική εξέταση».
«Υπάρχουν σπάνια περιστατικά μη αντιμετωπίσιμα και ένα τέτοιο αντιμετώπισα και εγώ προσωπικά το 1996 μετά από χειρουργείο με σοβαρές επιπλοκές. Έμεινα έξι μήνες στην ΜΕΘ και χρειάστηκα δύο χρόνια για την αποκατάσταση. Από το 1996 μόνο 20 είναι τα περιστατικά αυτά και ζουν μόνο τα τέσσερα ανάμεσα σε αυτά και εγώ».
Εξέφρασε ακόμα την πικρία της για τον «πόλεμο» που δέχθηκε από ΜΜΕ λόγω της συγγένειάς της με πολιτικό πρόσωπο. «Βρέθηκα στο μάτι του κυκλώνα πολύ πριν βγει η ΕΔΕ». Βούρκωσε σαν είπε πώς ένιωσε ο 14χρονος γιος της όταν άκουγε στην τηλεόραση τον Άδωνη Γεωργιάδη να την αποκαλεί δολοφόνο.
Ζήτησε από το δικαστήριο να αναλύσει τα γεγονότα πριν καταλήξει στην ετυμηγορία του, αντιλαμβανόμενη ωστόσο, όπως είπε, ότι η Μελίνα ήταν ένα μικρό παιδί και υπάρχει κοινωνική ευαισθησία.
Η δίκη συνεχίζεται την άλλη Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου.
Οι δηλώσεις του πατέρα και των συνηγόρων
Την πολύωρη κατάθεση της αναισθησιολόγου παρακολουθούσαν στο ακροατήριο οι γονείς της αδικοχαμένης Μελίνας και άλλοι συγγενείς.
Βούρκωσαν τα μάτια τους, σφίχτηκε η καρδιά τους όμως παρά τον πόνο τους, δεν βγήκε η παραμικρή κουβέντα από το στόμα τους.
«Βλέπω μία αποστασιοποίηση και μία ελαφρότητα της κατηγορούμενης, που δεν συνάδει με το επάγγελμα που κάνει, δήλωσε ο πατέρας της Μελίνας, Μάνος Παρασκάκης.
Από την πλευρά του ο συνήγορος πολιτικής αγωγής, Γιώργος Κοκοσάλης (εκπροσωπεί την οικογένεια με τον συνάδελφο του Αντώνη Δαμανάκη) δήλωσε:
«Σήμερα ακούσαμε κάτι πάλι καινούργιο και νέο στα πλαίσια της κυλιόμενης υπεράσπισης κατά το δοκούν.
Σήμερα ακούσαμε για μία κατακλυσμιαία αλλεργική αντίδραση που σε κλάσματα δευτερολέπτου οδήγησε σε αιμοδυναμική κατάρρευση το παιδί και ότι στα πλαίσια αυτά έκανε ό,τι μπορούσε, πράγμα για το οποίο δεν έχει ποτέ ειπωθεί από το στόμα της μέχρι σήμερα και για το οποίο κανένας πραγματογνώμονας δεν έχει υπεραμυνθεί.
Ισχυρίστηκε δηλαδή ότι είχε την ατυχία να πέσει στα χέρια της μια αντικειμενικά και υποκειμενικά απρόβλεπτη ιατρική περίπτωση, πρωτόγνωρη για τα παγκόσμια ιατρικά χρονικά!».
«Δεν υπήρξε ολιγωρία, ούτε κατ’ ελάχιστο στην αντιμετώπιση του περιστατικού» υποστήριξε η δικηγόρος υπεράσπισης κ. Αλεξάνδρα Σπανάκη ενώ ο συνάδελφός της, Γιώργος Στειακάκης δήλωσε ότι η πιθανότητα να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση το φάρμακο που χορηγήθηκε ως αντίδοτο στη νάρκωση είναι μία στις 12.000.
Αυτό το πράγμα συνέβη στην συγκεκριμένη περίπτωση, το οποίο ενεργοποίησε ένα μηχανισμό που όμως δυστυχώς δεν ήταν αντιμετωπίσιμος.
Ήταν τόσο άτυχη η Μελίνα που ήταν αυτή η πιθανότητα που έπεσε πάνω της και δυστυχώς δεν σωζόταν με τίποτα…».
Ευαγγελία Καρεκλάκη
0 Σχόλια