Αυτή είναι η ζωή, μια πάλη

Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη

Αυτή είναι η ζωή, μια πάλη! Στις Γούρνες, στην Χερσόνησο, στα Μάλια άνθρωποι παλεύουν ακόμα με τη λασπουριά και την καταστροφή από τη θεομηνία. Με συγκίνησε  η εικόνα μιας μόνης και  έρημης γιαγιάς που στεκόταν σε δύο εύθραυστα κλαράκια. Το κονάκι της είχε πλημμυρίσει από τις καταρρακτώδεις βροχές.

Είχε  σταθεί στην απέναντι μεριά του δρόμου και το κοιτούσε με απόγνωση. Στρώματα, χαλιά, ρούχα, πολυθρόνες, όλα  λασπωμένα. Μόνη της να παλέψει να αναστήσει το σπιτικό της.

Αυτή είναι η ζωή, μια πάλη! Με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές να  δίνουν τον υπέρτατο αγώνα σε αυτήν την κρίσιμη  περίοδο της πανδημίας. Παλεύουν πάνω από τις αντοχές τους να σώσουν ζωές, να νικήσουν συνωμοσίες, να πείσουν αρνητές και αμφισβητίες, να τους εμπιστευθούν, να τους σεβαστούν.

«Ο πόλεμος μαίνεται με πολλές μάχες μπροστά μας» έγραψε γιατρός του νοσοκομείου Παπανικολάου στην Θεσσαλονίκη όπου η κατάσταση είναι εφιαλτική. Θαυμασμός και σεβασμός στις εθελόντριες νοσηλεύτριες από την Κρήτη που χθες ταξίδεψαν για την συμπρωτεύουσα προκειμένου να ριχτούν στη μεγάλη μάχη.

Αυτή είναι η ζωή, μια πάλη! Ακόμα και αν χρειαστεί να ξαναρχίσουμε από τις στάχτες μας.  Αρμένιοι σε περιοχές του Ναγκόρνο Καραμπάχ μετέφεραν τους τάφους των προγόνων τους, έβαλαν φωτιά στα σπίτια όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν και πήραν το δρόμο του ξεριζωμού. Έξι εβδομάδες κράτησαν οι πολύνεκρες μάχες με τους Αζέρους και άφησαν πίσω τουλάχιστον 4000 νεκρούς, περισσότερους από 8000 τραυματίες και δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες.

Αυτή είναι η ζωή, μια πάλη! Στους δρόμους, στις πλατείες, σε υπόγεια και ρετιρέ. Με μάσκες ή μη, με απαγορεύσεις ή όχι, με φωναχτά συνθήματα ή σιωπητήρια.

Φοβικοί και φοβισμένοι, θαρραλέοι και ατρόμητοι. Στο κατάματα καταπίνουμε τη γλώσσα μας και βγάζουμε πύρινους λόγους στο εξ αποστάσεως.  Μικρά ανθρωπάκια  που μεταμορφωνόμαστε  σε Κύκλωπες του διαδικτύου. Και η πάλη συνεχίζεται… Αυτή είναι η ζωή, μια διαρκής πάλη.

Πάλη για το σπουδαίο και το ασήμαντο. Πάλη για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια. Πάλη για την… πάλη και το φαίνεσθαι. Πάλη με τους φόβους μας, τους δαίμονές μας, τις εξαρτήσεις, τον ίδιο μας τον εαυτό. Πάλη για τις ιδέες μας όσες ξεπουλήσαμε και όσες κρατάμε ακόμα. Πάλη για να μπορούμε να αναπνεύσουμε ελεύθερα… Να αναπνεύσουμε απενοχοποιημένα!

patris.gr