Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Μια αυτοκτονία, ε και; Ο ψυχωσικός κανιβαλισμός, το αδυσώπητο μακελειό και αυτός ο βλάκας


Ε' και; αυτοκτόνησε ένας άνθρωπος. Σιγά τα ωά... Θα πρέπει να το συνηθίσουμε σιγά σιγά. Ζούμε άλλωστε στην εποχή του πολυερμηνευτικού μακελειού. Τα πάντα στις μυλόπετρες των ψυχωσικών συνδρόμων.
 
Ο οποιοσδήποτε πλέον μπορεί να μετουσιώσει τις χιμαιρικές ψευδαισθήσεις του σε μια νεφελώδη αυταπάτη διευρυνόμενη ως τέτοιες στις μαύρες ψυχές κι άλλων συναφών σαρκοφάγων. Δεν θέλει και πολύ. 
 
Και η ευαισθησία του άλλου; Η θιγμένη ευαισθησία που μετατρέπεται σε βρόχο ψυχής και θανάτου; Δεν βαριέσαι, ο πρώτος θα είναι. Απλώς αυτός ο βλάκας δεν συμμορφώθηκε με τις αδυσώπητες επιταγές της εποχής. Πήγε λέει κι αυτοκτόνησε. Γιατί; Σε ποιον δαίμονα διαπραγματεύτηκε τη ψυχή του ως άλλος Φάουστ στον Μεφιστοφελή για να ξαναβρεί την αυγή των αισθημάτων.
 
Άντε να χαθεί ο σάτυρος που τολμά ν' αψηφά τον μισανθρωπισμό του μακελειού, όπως αυτό ερμηνεύεται πολυποίκιλα από τα περίπτερα μέχρι τη μαύρη συνείδηση. 
 
Το μακελειό ως έννοια και ως αντιπροσωπευτική πόρτα του νεολογισμού, δεν αναφέρεται τυχαία. Έχει γίνει ο υποδόριος μιθριδατισμός του αντιήθους, δια μέσω αυτού και γι αυτό. Όπως κάποτε τα περιοδικά λάιφ στάιλ έδιναν τον τόνο του ύφους και του φαίνεσθαι, έτσι και τώρα. Κάπως παραλλαγμένα, αλλά το κοινωνικό φαινόμενο της μετάλλαξης από το κακό χειρότερο παραμένει στην ίδια παράμετρο της εξίσωσης.
 
Καλά να πάθει ο χαμένος. Κι αν δεν το έκανε μόνος του υπήρχαν χιλιάδες τόσοι άλλοι, που θα ήταν πρόθυμοι να καρφώσουν στο κεφάλι του το καρφί της διαπόμπευσης. Τουλάχιστον αυτός είχε τη δύναμη και την ευαισθησία να το κάνει μόνος του, ώστε να μην δώσει την χαρά στους δήμιους. Ή μήπως την έδωσε; 
 
 
του Γιώργου Καραϊβάζ 
 
 




Δημοσίευση σχολίου

1 Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Οι δημοσιογραφοι και τα καναλια που τον ειχαν βαλει στον τοιχο και τον λοιδορουσαν τον οδηγησαν στην αυτοκτονια.