Εθνικοσοσιαλιστές, αντισημίτες, νοσταλγοί του Αουσβιτς

Αναδημοσιεύουμε από eksegersi.gr

Οι νεοναζιστές δολοφόνοι, λίγο προτού ακούσουν την ετυμηγορία του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για την εγκληματική τους δράση, κατήγγειλαν ως «προβοκάτσια» τα αντισημιτικά συνθήματα που γράφτηκαν στο εβραϊκό νεκροταφείο της Αθήνας.

Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Το τάγμα εφόδου της Νίκαιας εκτέλεσε την εντολή δολοφονίας του Παύλου Φύσσα κι αυτοί έλεγαν ότι ήταν… καυγάς για τα ποδοσφαιρικά. Η μόνη διαφορά είναι ότι τώρα μιλούν για « ολοφάνερη προβοκάτσια, η οποία έχει ξεκάθαρη σκοπιμότητα δύο μόλις ημέρες πριν την έκδοση της αποφάσεως της δίκης της Χρυσής Αυγής». Εχει και συνέχεια, όμως: «Για εμάς ως Ελληνες Εθνικιστές, είναι σεβαστοί οι νεκροί όποιο θρήσκευμα και εάν είχαν»!

Ειδικά ο τελευταίος ισχυρισμός θα ήταν για γέλια, αν δεν αφορούσε ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως η μαζική εξόντωση των εβραίων της Ευρώπης από τους ναζί του Χίτλερ, τους προγόνους της Χρυσής Αυγής, στους οποίους τόσες σπονδές έχει κάνει. Αν δεν ξέραμε πολύ καλά ότι ο αντισημιτισμός είναι βασικό συστατικό στοιχείο του εθνικοσοσιαλισμού και του χρυσαυγητισμού.

«Οι άλλοι στη Θεσσαλονίκη πήρανε το τρενάκι και πήγανε ταξιδάκι… Σ’ ένα πανέμορφο τοπίο με υψηλές καμινάδες, όπου απολάμβαναν τις μεταφυσικές τους εμπειρίες». Ετσι περιέγραφε ο φίρερ Μιχαλολιάκος την εξολόθρευση των ελλήνων εβραίων από τους ναζί, συνοδεύοντας την ανατριχιαστική αναφορά του με χάχανα, δικά του και των χρυσαυγιτών που τον άκουγαν. Το απόσπασμα είναι από το Αναγνωστέο Εγγραφο 327 (υλικό του Μιχαλολιάκου), Παράρτημα 20.2, βίντεο 0071.

Ο Μιχαλολιάκος, πικραμένος επειδή θα πάει στη φυλακή, γράφει άρθρα για παράγοντες της εγχώριας Δεξιάς που συνεργάστηκαν με τους χιτλερικούς κατακτητές. Αναφέρεται στον πατέρα του Γ. Ράλλη, κατοχικό πρωθυπουργό, και στην υπεράσπιση που του έκανε ο γιος του, αναφέρεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη, παππού του σημερινού πρωθυπουργού, αναφέρεται ακόμα και στον Κ. Καραμανλή, αναπαράγοντας ισχυρισμούς του ναζί Μέρτεν, ότι ο Κ. Καραμανλής υπήρξε συνεργάτης του κατά την κατοχή.

Τι σχέση έχουν, όμως, όλ’ αυτά με τον εθνικοσοσιαλισμό του Μιχαλολιάκου και τα εγκλήματα που διέπραξε η συμμορία του στο όνομα του εθνικοσοσιαλισμού; Τι θέλει να πει; «Ολοι ναζιστές είμαστε, γιατί κυνηγάτε εμένα»;

Ο Μιχαλολιάκος έχει την άποψη ότι η Ελλάδα έπρεπε να συνεργαστεί με τον ναζιφασιστικό Αξονα. Κι αυτή την άποψη την έχει αποτυπώσει στο περιβόητο βιβλίο του, ευαγγέλιο των χρυσαυγιτών, «Μια μεγάλη Ελλάδα σε μια Ελεύθερη Ευρώπη», που αποτελεί ύμνο στον εθνικοσοσιαλισμό και υπερασπίζεται ανοιχτά τις θηριωδίες των ναζιστών του Χίτλερ.

Γράφει στις δυο πρώτες εκδόσεις αυτού του βιβλίου (σελ. 36 και 46 αντίστοιχα):

«Η Ελλάδα στη διάρκεια του πολέμου, χωρίς να έχει ευθύνη γι΄ αυτό, η ευθύνη ανήκει στην Ιταλία, ήταν από την πλευρά των συμμάχων. Σήμερα θα πρέπει επιτέλους χωρίς φόρτιση συναισθηματική να προβληματισθούμε εάν αυτή ήταν η σωστή επιλογή. Ο Γερμανικός Εθνικοσοσιαλισμός και η Νέα Ευρώπη των WAFFEN SS ήταν ένα Μήνυμα φωτεινό σε μια σκοτεινή εποχή, που πιστεύω πως ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να είχε δεχθεί… Πέρα όμως από την ατυχή ιστορική περίσταση στην οποία βρέθηκε η Πατρίδα μας πρέπει να πούμε πως οι δικές μας Ιδέες είναι περισσότερο κοντά στις θέσεις και την φιλοσοφία των “νικημένων“ παρά κοντά στην κοινοβουλευτική δημοκρατία…» (η έμφαση δική μας).

Στο αρχείο της κόρης του (Αναγνωστέο Εγγραφο 331) βρέθηκε άρθρο-λίβελος ενάντια στην αντίσταση του κρητικού λαού στους ναζί εισβολείς.

Το έγγραφο έχει τον τίτλο «Η μάχη της Κρήτης» και αποτελεί έναν ύμνο στους χιτλερικούς υπερασπιστές που κατάφεραν να κατακτήσουν την Κρήτη. Ιδού χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Είναι εξ ίσου αναμφισβήτητο, το ότι με τα δεδομένα τεχνικής υποστηρίξεως των πρώτων ημερών του πολέμου, η από του αέρος κατάληψις ενός τέτοιου στόχου, άγγιζε τα όρια του εξωπραγματικού. Οι επιτιθέμενοι όμως, τα κατάφεραν. Εις πείσμα των περιστάσεων, των μακρόχρονα στημένων σκηνικών, και των σάπιων συμφερόντων της Βρετανικής τότε υπερδυνάμεως, ο αγκυλωτός σταυρός, υψώθηκε εκεί που δεν τον ήθελαν…» (στην Κρήτη, δηλαδή).

«Εκεί κοντά στο Μάλεμε, υπάρχει η τελευταία κατοικία, εκείνων που αψήφισαν τις εξωτερικές πραγματικότητες και νίκησαν. Αναγνωρίζοντας την πραγματική εικόνα και σημασία των γεγονότων της εποχής εκείνης, τους απευθύνουμε έναν ακόμη Χαιρετισμό».

Για τους έλληνες στρατιώτες και τους Κρητικούς που έπεσαν στη μάχη ούτε δάκρυ, ούτε χαιρετισμός. Για να μη μιλήσουμε γι’ αυτούς που εκτέλεσαν σε μαζικά αντίποινα οι ναζί κατακτητές. Για τις μαρτυρικές Κάνδανο και Βιάννο, για τ’ Ανώγεια που τα έκαψαν δυο φορές κτλ. Η γνώμη που έχουν οι νεοναζιστές του Μιχαλολιάκου για το λαό της Κρήτης, που με ό,τι είχε στη διάθεσή του πολέμησε σαν λιοντάρι ενάντια στις επίλεκτες μονάδες αλεξιπτωτιστών των χιτλερικών, είναι αντάξια του… πατριωτισμού τους:

«Οι αφελείς Κρήτες, εύκολα έπεσαν θύματα στον Δούρειο ίππο του αντιγερμανισμού. Ηδη, από τις πρώτες ώρες των επιχειρήσεων, αναφέρονται περιστατικά εκτελέσεως αιχμαλώτων Γερμανών αλεξιπτωτιστών από τους “οπλαρχηγούς“και τους εκ του ασφαλούς πάντοτε, πολέμαρχους μαχαιροβγάλτες».

Αυτοί είναι οι νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής. Εθνικοσοσιαλιστές μέχρι το μεδούλι, υπερασπιστές των πιο αιμοσταγών εγκλημάτων των χιτλερικών ναζί, ακόμα και της μαζικής εξόντωσης των εβραίων, θαυμαστές των SS και βρομεροί συκοφάντες της αντίστασης του λαού μας στην κατοχή, πρώτη πράξη της οποίας υπήρξε η Μάχη της Κρήτης.

Αλλά και κότες ταυτόχρονα. Και προβοκάτορες. Οταν απειλούνται από το μηχανισμό καταστολής του αστικού κράτους, ο οποίος άλλοτε τους προστάτευε στην εγκληματική τους δράση, το γυρίζουν στην κλάψα. Εδώ ο φιρερίσκος έφτασε στο σημείο να αποκηρύξει τον εθνικοσοσιαλισμό ενώπιον των ανακριτών και να «δώσει» εν ψυχρώ τα εκτελεστικά όργανα των εγκλημάτων της συμμορία του, για να γλιτώσει το τομάρι του.

Κανένας δεν τους έστησε προβοκάτσια με τα εμετικά συνθήματα στο εβραϊκό νεκροταφείο. Δικοί τους τα έγραψαν. Για να τονώσουν το πεσμένο ηθικό τους, καθώς ξέρουν πως τα γκεσέμια τους θα βρεθούν στη φυλακή. Για να δηλώσουν το «παρών». Οπως έκανε ο πρώην νεοναζιστής βουλευτής Χρ. Χατζησάββας που απειλούσε προ ημερών με αντίποινα για τις καταδίκες των ομοϊδεατών του. Oπως έκανε ο ίδιος ο φιρερίσκος, εφαρμόζοντας την αγαπημένη του τακτική «μια στο καρφί και μια στο πέταλο», όταν στην επέτειο της 4ης Αυγούστου καμάρωνε για το ναζισμό του.

eksegersi.gr