Ανακοίνωση τής Ομοσπονδίας των Εξωτερικών Φρουρών: …Στα ορθόδοξα Ευαγγέλια, ο Ρωμαίος στρατιώτης που τρύπησε με τη λόγχη την πλευρά του σταυρωμένου Χριστού, δεν έχει όνομα. Κατείχε το αξίωμα του Εκατόνταρχου στον ρωμαϊκό στρατό και έτσι αποκαλείται στα Ευαγγέλια. Ονοματίζεται ως «Λογγίνος», ουσιαστικά ως η λατινική εκδοχή της ελληνικής λέξης «λόγχη».... Για εμάς τους Εξωτερικούς Φρουρούς των καταστημάτων κράτησης, είναι ο προστάτης Άγιος μας.. Κι όμως, ένας άνθρωπος ήταν κάποτε ο Λογγίνος. Υπηρετούσε με τυφλή υποταγή τις εντολές των ανωτέρων του στο ρωμαϊκό στρατό, τα πρώιμα χρόνια της ζωής του Χριστού μας. Έλαβε την εντολή από τον Πόντιο Πιλάτο να συμμετάσχει μαζί με τους άλλους στρατιώτες στα Τίμια Πάθη του Σωτήρος μας Χριστού. Ο Λογγίνος εκτέλεσε τις διαταγές του Πιλάτου με τέλεια ακρίβεια και τήρησε εξουθενωτική στάση απέναντι στον ετοιμοθάνατο Θεάνθρωπο.
Όταν ο Κύριος, Αυτός
που νεκρούς ανέστησε, ανάπηρους και αρρώστους θεράπευσε, δαιμονισμένους
απάλλαξε από την κυριαρχία του σατανά, Αυτός ο οποίος επιτέλεσε θαύματα που δεν
μπορούν να χωρέσουν σε όλα τα βιβλία του κόσμου, ζήτησε το ελάχιστο, το πιο
φθηνό, την μικρότερη ένδειξη ευγνωμοσύνης προδομένος πάνω στον Σταυρό,
μαστιγωμένος, εξευτελισμένος, κουρασμένος προφέροντας τη λέξη «διψώ», ακόμα και
τότε ο Λογγίνος και οι συν αυτώ έφτασαν στο αποκορύφωμα της κακίας τους
προσφέροντάς Του αντί ύδατος όξος, δώρο της τέλειας αγνωμοσύνης τους. Ο Λογγίνος
όμως ήταν καλοπροαίρετος και ειλικρινής άνθρωπος. Κάτω από το επιβλητικό
παράστημά του και το αυστηρό ύφος του κρυβόταν αγαθή διάθεση.
Αφού παρακολούθησε με ενδιαφέρον όλα τα θαυμάσια και είδε
τον άδικο και παράδοξο θάνατο του Ιησού, αισθάνθηκε συμπάθεια και συγκίνηση,
αλλά και θαυμασμό προς τον εσταυρωμένο. Η φράση δε του Κυρίου, «Τετέλεσται»,
και τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά τον θάνατό Του συγκλόνισαν την ψυχή του
εκατόνταρχου, ωθώντας τον να ομολογήσει πως ο Εσταυρωμένος «αληθώς Θεού Υιός ήν»
Η θεία Χάρη και η ειλικρινής μεταμέλεια του Λογγίνου τον κατέστησαν ικανό της
ομολογίας πίστης του, πριν ακόμα το γεγονός της Ανάστασης. Ο Λογγίνος από
εκείνη τη στιγμή ήταν αδύνατον να παραμείνει προσκολλημένος σε ότι έως τότε
πίστευε κι έβαλε σκοπό της ζωής του να μεταδώσει σε όλο τον κόσμο, την αλήθεια
του Κυρίου μας. Εγκατέλειψε το στρατιωτικό του αξίωμα, επέστρεψε στην πατρίδα
του και κήρυττε Ιησούν Χριστόν παθόντα και αναστάντα.
Ο Πόντιος Πιλάτος τον επικήρυξε και τον καταδίκασε σε θάνατο
με τη δικαιολογία της προδοσίας του αυτοκράτορα, στέλνοντας στρατιώτες για να
τον σκοτώσουν. Η πρόνοια του Θεού, πιθανόν για να φανερώσει την ανεξικακία και
την πίστη του μεγάλου αυτού αγίου, επέτρεψε ώστε ο Λογγίνος να καλωσορίσει τους
διώκτες του, να τους φιλοξενήσει και όταν έμαθε τις προθέσεις τους να τους
παρακινήσει μάλιστα, να υλοποιήσουν την εντολή που είχαν λάβει, για να πάρει κι
αυτός με τη σειρά του το στεφάνι του μαρτυρίου δια του αποκεφαλισμού… Ταπεινοί
ως άνθρωποι λοιπόν στεκόμαστε, ανήμερα στις 16 Οκτωβρίου, μπροστά στην αγιοσύνη
του αναλογιζόμενοι τις δικές μας αστοχίες, λάθη και παραλείψεις που ίσως
έβλαψαν τους γύρω μας, προσευχόμενοι, να δίνει υγεία σε κάθε συνάδελφο που
υπηρετεί σε κάποιο κατάστημα κράτησης και κουράγιο σε όσους έχασαν θρηνούν την απώλεια
προσφιλών τους προσώπων. Αυτές τις ώρες όμως, τις ώρες της προσευχής και της
κατάνυξης χρέος μας ιερό είναι επίσης να θυμηθούμε και τους τεθνεόντες
συναδέλφους μας που δεν είναι πλέον ανάμεσά μας. Όλους αυτούς που
αποχαιρετίσαμε με δάκρυα στα μάτια, όλους όσους δεν είναι πλέον στην ζωή και
που άφησαν δυσαναπλήρωτο κενό στις ζωές και τις ψυχές μας. Σήμερα λοιπόν, στην
μνήμη του Αγίου μας, ας τους μνημονεύσουμε στην ανάγνωση όλων των ονομάτων
"υπέρ αναπαύσεως". Είναι η ελάχιστη ανταπόδοση που τους οφείλουμε, να
τους θυμόμαστε, να μην τους ξεχάσουμε.
Η 16η του Οκτώβρη θα είναι πάντα μία πολυσήμαντη ημέρα για
την Υπηρεσία της Εξωτερικής Φρουράς και ως τέτοια οφείλουμε να την
διαφυλάξουμε. Είναι ημέρα τιμής, ημέρα γιορτής μα και ημέρα μνημόνευσης. Η
Εξωτερική Φρουρά τιμά τον προστάτη Άγιο της, οφείλοντας παράλληλα να
διαβεβαιώσει άπαντες, πως θα συνεχίσει απαρέγκλιτα να προσφέρει τις καθημερινές
υπηρεσίες της προς όφελος όλων των πολιτών, διαφυλάσσοντας και υπηρετώντας με
αυταπάρνηση και επαγγελματική προσήλωση έννοιες όπως η ευνομία, η ομαλότητα και
η ασφάλεια των καταστημάτων κράτησης στο ευρύτερο πεδίο των καθημερινών της
εργασιακών καθηκόντων.
«ΑΓΙΕ ΛΟΓΓΙΝΕ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ»..
Χρόνια Πολλά συνάδελφοι..!!
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ Δ. Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο
ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Κωστίκας Γεώργιος Στιβακτάκης
Γεώργιος
0 Σχόλια