Παραθέτουμε κείμενο αναγνώστη του bloko.gr
Θα ήθελα να σας γράψω σχετικά με την απαράδεκτη συμπεριφορά που αντιμετώπισα από υπάλληλο του ΑΤ Ηλιούπολης σε μια προσπάθεια να βγάλω άκρη με ένα σοβαρό πρόβλημα που με απασχολεί. Συγκεκριμένα σε διπλανή πολυκατοικία από αυτή που διαμένω, στην αυλή τους διατηρούν ένα λυκόσκυλο το οποίο γαυγίζει ασταμάτητα από νωρίς το πρωί και στην συνέχεια όλο το απόγευμα. Τις ώρες κοινής ησυχίας το έχουν περιορισμένο. Αλλά την υπόλοιπη μέρα επικρατεί μια αφόρητη κατάσταση σε σημείο που να μην μπορούμε να έχουμε ούτε μια στιγμή ησυχίας μέσα στο σπίτι μας. Ο σκύλος γαυγίζει τόσο δυνατά που χωρίς υπερβολή δεν μπορείς να ακούσεις ούτε την τηλεόραση αν δεν την δυναμώσεις αρκετά, δεν μιλάμε να θέλουμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο.
Η προσπάθεια συνεννόησης με τους ιδιοκτήτες δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Αφού η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο επικοινώνησα με το γραφείο αστυνόμευσης του ΑΤ, απάντησε μια αστυνομικός και αφού τις εξέθεσα το πρόβλημα μου μόνο που δεν μου επιτέθηκε. Πέρα από το ότι ανέφερα κάποια πράγματα που προβλέπει ο νόμος και δεν τα τηρεί ο ιδιοκτήτης του σκύλου η εν λόγω αστυνομικός προσπαθούσε να με πείσει ότι δεν είναι έτσι. Ήταν σχεδόν ειρωνική σε ότι της ανέφερα λέγοντάς μου ότι έτσι είναι τα σκυλιά και ότι απλά ο σκύλος είναι στον χώρο του και το μόνο που την ενδιέφερε ήταν αν τηρούνται οι
κανόνες ευζωίας του σκύλου.
Η δική μας ευζωία προφανώς δεν έχει καμία σημασία για αυτή. Το μόνο που μου έλεγε ήταν να αποδεχθώ αυτή την κατάσταση αφού ο νόμος δεν προβλέπει κάτι για εμάς τους ανθρώπους παρά μόνο για τα σκυλιά. Κάπου εκεί τελείωσε και η συζήτησή λέγοντάς μου ότι θα προωθήσει το πρόβλημα που σε μια άλλη αστυνομικό. Κάπου εκεί κατάλαβα ότι έπεσα σε σκυλόφιλη και δεν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να βγάλω άκρη. Αν βέβαια έριχνα φόλα στον σκύλο, θα με συνελάμβαναν αμέσως, θα μου επέβαλαν στο δικαστήριο ένα εξοντωτικό πρόστιμο και θα κινδύνευε η σωματική μου ακεραιότητα από τους ''φιλόζωούς'' που θα με
απειλούσαν και θα με διαπόμπευαν σε όλες τις ιστοσελίδες τους.
Αλλά η δική μας ψυχική υγεία δεν έχει καμία σημασία, το μόνο που μετράει είναι να περνάει καλά ο σκύλος και διερωτώμαι πως μπορεί να βγάλει κάποιος άκρη ένα τέτοιο πρόβλημα αν οι κρατικοί υπάλληλοι στους οποίους απευθύνεται δεν κάνουν την δουλειά τους επηρεαζόμενοι από τις προσωπικές τους αντιλήψεις και ευαισθησίες παραβλέποντας την νομοθεσία. Αυτή η ανεξέλεγκτη κατάσταση με τα σκυλιά δεν υπάρχει σε καμία σοβαρή χώρα παρά μόνο στην Ελλάδα όπου οργανωμένες ομάδες ''φιλόζωων'' επηρεάζουν την νομοθεσία προς όφελός και νοιάζονται μόνο για τα ζώα τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις τα χρησιμοποιούν για να καλύψουν τα δικά τους συναισθηματικά κενά και όχι από πραγματική αγάπη για αυτά.
Για τους ανθρώπους έχουν μια αδιαφορία για να μην πω μίσος, με αποτέλεσμα να υποφέρουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι από την απαράδεκτη συμπεριφορά τους και την όχληση που επικρατεί από τα σκυλιά τους.
3 Σχόλια