Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Η ημέρα των μεγάλων ευχαριστιών - Πολιτική ειλικρίνεια ή υποκριτική από τον πρωθυπουργό;


Ο πρωθυπουργός εξέφρασε τις ευχαριστίες του σε αστυνομικούς και λιμενικούς για την ομολογουμένως εξακολουθητικά ανεκτίμητη συμβολή τους στα μεγάλα εθνικά μέτωπα όπως το προσφυγικό και το πανδημικό. Ήταν όμως ειλικρινές το ευχαριστώ, ή για λόγους σκοπιμότητας έπρεπε απλώς να διατυπωθεί;
 
Ας δούμε την συνάφεια λέξης, νοήματος και το χωροχρονικό επέκεινα σε ότι αφορά και συνεπάγεται η εκφώνηση. Σημειώνουμε ότι πριν ακόμα από το καλοκαίρι, κυβερνητικές πηγές τόνιζαν πως ο κ. Μητσοτάκης θα εκφράσει έμπρακτα την ευγνωμοσύνη του με κάποιο οικονομικό βοήθημα σε χώρο και χρόνο δικής του επιλογής. Το προσωπικό των σωμάτων ασφαλείας, έκτοτε αναμένει.

Ένα ευχαριστώ προϋποθέτει πράξεις κι ενέργειες οι οποίες προηγήθηκαν και καθιστούν υπόχρεο τον αποδέκτη των ευεργεσιών. Η υποχρέωση δεν συνίσταται κατ' ανάγκη σε άμεση ανταπόδωση της ευγνωμοσύνης, ούτε φυσικά σε ισομερές ή σε δυσανάλογο αντίτιμο της πράξης ή της ενέργειας που προηγήθηκε, σε στιγμιαίο χρόνο ή σε εκτεταμένη μορφή του.
 
Ενδιάμεσα επίσης, τοποθετούνται εμβόλιμα και άλλες παράμμετροι. Όπως για παράδειγμα ο βαθμός υποχρέωσης της καταστασιακής πράξης ή ενέργειας που καταβάλλεται από τον φορέα της και αποδίδει χαρά ή ευγνωμοσύνη στον αποδέκτη, καθώς όμως και το εύρος αυτής καθεαυτής της επενέργειας σε στενό ή διερευμένο στρώμα του κοινωνικού περιβάλλοντος.
 
Εδώ κάπου και κάπως, σε ότι αφορά στο προσωπικό των σωμάτων ασφαλείας, διαθλάται η εικόνα της συνάρτησης. Οι ένστολοι εκ του ρόλου, των αρμοδιοτήτων και των καθηκόντων τους, έχουν την συνταγματική υποχρέωση υπέρ του λαού και για το λαό, να προβούν σε συγκεκριμένες πράξεις κι ενέργειες ανεξαρτήτως επενέργειας. Σε αυτή την περίπτωση, ο αποδέκτης δεν υποχρεούται στην ανταποδοτική έκφραση ευχαριστιών ή ευγνωμοσύνης και η διατύπωση της λέξης ευχαριστώ αποκτά επουσιώδες νόημα και μορφή απλής υπόμνησης των συντελεστών. Κι έτσι όμως ένας πολιτικός ταγός, απολαμβάνει την επικαρπία από την παρεισφρέουσα στο λόγο υπόμνηση σκοπιμότητας, δεδομένου ότι ως πολιτικός επισπεύδων, μερίμνησε για την κινητοποίηση του συνόλου του διαθέσιμου μηχανισμού για το λαό και υπέρ του λαού.
 
Εξ αυτών ωστόσο των προ του θέρους πληροφοριών- δεμεύσεων, στους ένστολους δημιουργήθηκαν προσδοκίες, φρούδες μέχρι τούδε, αλλά και η τμηματική διαμόρφωση πεποίηθησης αφενός του δεδομένου ότι και να συμβεί συνόλου, αφετέρου οικειοποιούνται κι ερμηνεύουν με ταυτοπροσωποίηση τη ρήση, ουδείς ασφαλέστερος του ευεργετηθέντος.  

Η άλλη περίπτωση της διαχείρισης της λέξης ευχαριστώ, ως συνειδησιακή ή έμπρακτη υποχρέωση της ανταπόδοσης μικρού ή μεγαλύτερου μεγέθους απο το αποτέλεσμα της, δεν την εξετάζουμε, καθώς δεν διαφαίνεται η προοπτική της επαλήθευσης.

Συνεπώς, σε μία κοινωνία που ο Λόγος που έχειν χάσει τα νοήματα του, η διατύπωση του "σας ευχαριστώ" από τον πρωθυπουργό, ενείχε καταφανώς την σκοπιμότητα του χαϊδέματος αυτιών και πλάτης των αποδεκτών και δευτερογενώς τη διατήρηση άτμητης της κερδοφορίας από την ενέργεια και τον αντίκτυπο της επενέργειας.
 
Στο πλαίσιο αυτό, οι μόνοι αχάριστοι δεν είναι οι ίδιοι οι ένστολοι, καθώς το όφελος για τον αποδέκτη είναι τελικά υπερπολλαπλάσιο της αρχικής αποτίμησης. 
 
 
ΥΓ: Άδικες δεν μπορούν να νοηθούν οι σφοδρές αντιδράσεις για την συνδικαλιστική αντενέργεια υπέρ της συντεχνίας που είτε δεν έγιναν, είτε κι αν έγιναν δεν ήταν σε τέτοιο βαθμό ώστε να διαφοροποιήσουν το αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που καθιστά για μία ακόμη φορά τους ψηφοφόρους τους ως τους παρίες του στενού και διευρυμένου δημόσιου διοικητικού μηχανισμού.
 
 
του Γιώργου Καραϊβάζ
 






Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια