Πυροσβέστες Πελοποννήσου: Αναχρονιστικός ο τρόπος αποζημίωσης με ρεπό

Διαβάστε το έγγραφο των Πυροσβεστών Πελοποννήσου προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη: Στις 24/6/2020 ο Αρχηγός Π.Σ. εξέδωσε την αρ. πρωτ. 37019 οικ. Φ105.9/  24-6-2020 Δτγη

του με θέμα «Ρύθμιση Θεμάτων» σύμφωνα με την οποία ορίζει ότι προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυξημένες υπηρεσιακές απαιτήσεις σε περίπτωση αναγνώρισης κατάστασης έκτακτης ανάγκης, εκτίμησης σεναρίου πιθανού κίνδυνου ή επαπειλουμένης καταστροφής κατόπιν προειδοποίησης του Εθνικού Μηχανισμού, δύνανται να εφαρμόζονται τα κατά περίπτωση ισχύοντα στην υπ΄αριθμ. 20185 οικ. Φ105. 9/4-6-1999 Δτγη ΑΠΣ (σχετ.α της άνω Δτγης) και στο άρθρο 24 ΚΕΥΠΣ (σχετ.β της άνω Δτγης) κατόπιν εντολής του.

 Εν συνεχεία μετά  από συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 4-8-2020 μεταξύ Αρχηγού Π.Σ.  και του Δ.Σ της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ. (Πανελλήνιας Ομοσπονδίας μας), λάβαμε γνώση, κατόπιν επίσης ανακοίνωσης της Ομοσπονδίας, των θέσεων του Α.Π.Σ. επί του   ζητήματος των επιφυλακών.

Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, η  σχετική ανακοίνωση της ΠΟΕΥΠΣ αναφέρει ότι «….Από πλευράς της ηγεσίας διευκρινίστηκε ότι σε καμιά περίπτωση δεν είναι στις προθέσεις της Διοίκησης η καταπόνηση του προσωπικού με άσκοπες επιφυλακές. Για το σκοπό αυτό θα δοθεί εντολή στους Συντονιστές ώστε να κατανοήσουν την φιλοσοφία του μέτρου της μερικής επιφυλακής, όταν υφίσταται επαπειλούμενος κίνδυνος και ως εκ τούτου απαιτείται μια δυναμική γρήγορης αντιμετώπισης. Οφείλουν να κατανοήσουν άπαντες, ότι αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι πρέπει οι υπάλληλοι να βρίσκονται εγκλωβισμένοι στις Υπηρεσίες, διαρκώς ταλαιπωρημένοι και με μεγάλο πρόσθετο κόστος, επειδή ακριβώς υπάρχει αδυναμία κατανόησης του πλαισίου αλλά και – ας μην κρυβόμαστε – ανικανότητα σε πολλές περιπτώσεις σωστής διαχείρισης του προσωπικού.

Επισημάνθηκε ιδιαίτερα, ότι το μέτρο της μερικής επιφυλακής μπορεί να λειτουργήσει με προειδοποίηση των υπαλλήλων για αυξημένη ετοιμότητα, ώστε με την εκδήλωση συμβάντος να μπορούν άμεσα και στον συντομότερο χρόνο να προσέλθουν στην Υπηρεσία τους όταν αυτό ζητηθεί ενώ διευκρινίστηκε ξεκάθαρα, ότι σε κάθε περίπτωση για την εφαρμογή του δεν μπορούν να περικοπούν οι ημερήσιες αναπαύσεις (ρεπό) των υπαλλήλων».

Από την έκδοση της άνω Δτγης  μέχρι σήμερα και παρά τις σχετικές διαβεβαιώσεις του Αρχηγού Π.Σ., το προσωπικό του Π.Σ. έχει  «μετρήσει» ουκ ολίγες μερικές ή γενικές επιφυλακές.

Σε κάθε περίπτωση δε συνιστά ούτε θέση ούτε πρόθεση της Ένωσής μας να κρίνει, κατακρίνει ή υποδείξει την διοίκηση του Σώματος . Η Ένωσή μας ως συνδικαλιστική οργάνωση, έχει καταστατική υποχρέωση και οφείλει να καταθέσει τους προβληματισμούς της, τα αιτήματά της, να προκαλέσει ένα γόνιμο διάλογο ώστε να λυθούν φλέγοντα θέματα που ουσιαστικά ουδείς αρμόδιος αγγίζει  ή αποφεύγει να ασχοληθεί, και των οποίων η μη επίλυση έχει αναπτύξει αυτόνομη δυναμική, που επηρεάζει την ψυχολογική διάθεση του προσωπικού  αλλά  ταυτόχρονα περιορίζει  και μειώνει και το ηθικό του.

Συγκεκριμένα σε συνέχεια της άνω αρ. πρωτ. 20185 οικ. Φ105. 9/4-6-1999 Δτγη Α.Π.Σ. (σχετ.α της άνω Δτγης) εξεδόθη η αρ. πρωτ. 51240 οικ. Φ105. 6/15-12-1999 Δτγη ΑΠΣ, η οποία στην παράγραφο 2 αναφέρει επί λέξει «2.Όταν η ανωτέρω απασχόληση προσφέρεται κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ δυο υπηρεσιών, χορηγείται στο πυροσβεστικό προσωπικό ημερήσια ανάπαυση (Η/Α)….»

Σε βάθος χρόνου και μέχρι σήμερα, όπως αποδείχθηκε στην πράξη,  οι έκτακτες ανάγκες, των οποίων γίνεται επίκληση στις σχετικές διαταγές επιφυλακής κατέστησαν τακτικές, ενώ το σύστημα των αποζημιώσεων δια ημερησίων αναπαύσεων έχει οδηγήσει στο εξής φαινόμενο, δηλαδή η συσσώρευση  Η/Α της τάξεως των 500 και επιπλέον ημερών από υπαλλήλους, υπερβολικά σύνολα δηλαδή  Η/Α, που είναι πλέον του βεβαίου ότι δεν θα τους χορηγηθεί και θα τα απωλέσουν. Ουσιαστικά το μέτρο των αποζημιώσεων δια ημερησίων αναπαύσεων είναι πρακτικά μια υπόσχεση καταβολής αποζημίωσης και παραμένει υπόσχεση, δεδομένου ότι ουδέποτε καταβάλλεται ή καταβάλλεται ολόκληρη. Και τούτο διότι δεν το επιτρέπουν οι επιχειρησιακές ανάγκες του Σώματος την ταυτόχρονη απουσία τόσων υπαλλήλων για  μεγάλο χρονικό διάστημα.

Επομένως το όλο σύστημα των επιφυλακών και η σχετική «αποζημίωσή» τους εδράζεται σε κανονιστικό πλαίσιο του Σώματος, εξικνούμενο από 20ετίας.

Είναι όμως πλέον οι συνθήκες λειτουργίας του Σώματος ίδιες όπως αυτές, που συνέτρεχαν όταν εξεδόθησαν οι ανωτέρω διαταγές; Πολύ περισσότερο είναι οι συνθήκες εργασίας, οι ανάγκες, οι αρμοδιότητες και υποχρεώσεις του Σώματος του ιδίου μεγέθους και πλαισίου με αυτές προ 22 σχεδόν ετών; Το ερώτημα, όπως κατανοείτε, είναι ρητορικό. Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική.

Οι υποχρεώσεις και οι αρμοδιότητες του Σώματος από της ενάρξεως της φετινής αντιπυρικής περιόδου, θα μπορούσαμε μάλιστα να μετατοπίσουμε το χρονικό όριο λίγο νωρίτερα, από την ψηφίσεως του Ν.4662/20 και από της έναρξης της πανδημίας  του Κορονοϊού, είναι όχι απλώς αυξημένες, αλλά γεωμετρικά αυξανόμενες και διογκούμενες. Και μάλιστα υποχρεώσεις και αρμοδιότητες που έχουν ως σταθερό παρανομαστή και βάση τη στασιμότητα στους αριθμούς του έμψυχου δυναμικού του Π.Σ.

Πρόταση και πάγια θέση της Ένωσής μας  είναι πλέον ότι ο τρόπος αποζημιώσεως της απασχόλησης των υπαλλήλων κατά τις επιφυλακές δια της ημερήσιας ανάπαυσης (ρεπό) είναι αναχρονιστικός ως σκέψη αντιμετώπισης εργαζομένων, πολλώ δε μάλλον εργαζομένων σε Σώμα Ασφάλειας με τέτοιες νευραλγικές αρμοδιότητες, δεδομένου ότι εντός των αρμοδιοτήτων του Σώματος υπάγονται από τα πλέον μικρά σε έκταση συμβάντα έως καταστροφικά γεγονότα, όπως πλημμύρες, πυρκαγιές μεγάλων διαστάσεων κ.λ.π.

Πρόταση και πάγια πλέον θέση της Ένωσής μας είναι ότι οφείλεται το συγκεκριμένο εργασιακό πλαίσιο  να μεταρρυθμιστεί νομοθετικά και θεσμικά, να  ενταχθεί σε  νέο κανονιστικό πλαίσιο ώστε να ικανοποιηθεί το  κοινό περί δικαίου αίσθημα των πυροσβεστικών υπάλληλων ότι η σωματική και ψυχολογική επιβάρυνσή τους θα έχει οικονομικό αντίκρισμα.

Για την ικανοποίηση όλων των ανωτέρω, πρόταση και πάγια πλέον  θέση της Ένωσής μας είναι, δια της κατάλληλης νομοθετικής ρύθμισης, η κάθε ώρα απασχόλησης πέραν του υποχρεωτικού ωραρίου κατά τις επιφυλακές, να θεωρείται υπερωρία και η αποζημίωσή της να υπολογίζεται, έχοντας ως τιμή μονάδας, χρηματικό ποσό αυτό που θα προσδιοριστεί κατόπιν σχετικής επεξεργασίας και συμφωνίας μεταξύ των αρμοδίων φορέων. Σε ουδεμία περίπτωση δεν  μπορούμε να ανεχθούμε πλέον την αποζημίωση της απασχόλησης των υπαλλήλων κατά τις επιφυλακές με το μέτρο  της ημερήσιας ανάπαυσης (ρεπό), αφού η υπόσχεση της «αποζημίωσης» αυτή εν τοις πράγμασι έχει αποδειχθεί ότι ουδέποτε εκπληρώνεται πλήρως.

Σας αναφέρουμε ότι θα εμμείνουμε στο δίκαιο αίτημά μας μέχρι ικανοποιήσεώς του και σας ενημερώνουμε ότι θα είμαστε πάντα στη διάθεσή σας για οιαδήποτε ενημέρωση, διευκρίνηση και πληροφορία.

                                              Με εκτίμηση για το Δ.Σ

                 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΠΑΠΑΔΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ                              ΔΡΟΣΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ