Του Κουτρούλη ο γάμος - Του Κων/νου Τζέκη

Άρθρο του Κωνσταντίνου Τζέκη: Τελικά δεν μπορούσε να υπάρξει τελειότερος λαός στον πλανήτη γη. Όταν μας τη δίνει, παίρνουμε φόρα και γκρεμίζουμε δυσθεώρητα  τείχη

Που ίσως κανένας λαός δεν θα μπορούσε να το πραγματοποιήσει. Η νεότερη ιστορία μας είναι συνέχεια της ένδοξης ιστορίας των προγόνων μας. Τόση, η γενναιότητα και το πείσμα μας, που ανάγκασε τον Τσόρτσιλ, Πρωθυπουργό της Αγγλίας, να αναφωνήσει, ότι οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.

 Ακόμα και τώρα που η φτώχεια και η ανέχεια χτύπησε την πόρτα μας, όχι μόνο δεν το ξεπερνάμε με αξιοπρέπεια, αλλά είμαστε έτυμοι να συγχωρήσουμε και όλους όσους μας κατάντησαν ζητιάνους.

Στην πορεία μας, όμως, κάποτε, κάποτε, υπάρχουν και οι καθιζήσεις που μας αναγκάζουν να κάνουμε νέα ξεκινήματα, για να κερδίσουμε το έδαφος αλλά και τον χαμένο χρόνο.

Βασικό εθνικό πρόβλημα είναι τα Ελληνοτουρκικά.  Το Αιγαίο  και η Ανατολική Μεσόγειος, είναι εδώ και χρόνια στην πρώτη γραμμή των εθνικών μας ζητημάτων και απ’ ότι φαίνεται δεν θα πάψει να είναι για αρκετά χρόνια ακόμη. Όσο η Τουρκία θα αναζητά τόπους να διαφοροποιήσει τη Συνθήκη της Λωζάννης, προσπάθεια  χωρίς  κανένα ηθικό και νομικό δικαίωμα, αφού η ίδια σα νικήτρια δύναμη την επέβαλε. Απορούμε γιατί επιμένει για μερικά ξερονήσια και μάλιστα πολλοί, ακόμα και τέως Υπουργός, δηλώνουν πως δεν τους ενοχλεί αυτή η παραχώρηση, έχοντας σαφώς πλήρη άγνοια των ζητημάτων της στρατηγικής και πολιτικής της Εθνικής μας Ασφάλειας.

Από την άλλη απορούν αν μπορεί ένα μικρό νησί να σταθεί εμπόδιο στη στεριά τους ώστε να αποκτήσουν κυριαρχικά δικαιώματα πίσω από αυτό. Ουσιαστικά να το καταπιεί. όπως το Καστελόριζο.

Αγνοούν πλήρως το διεθνές δίκαιο των νησιών και ομιλούν. Εκ στόματος κορακιού κρα.  Ουσιαστικά η Τουρκία δεν καίγεται για τα εκατόν πενήντα ξερονήσια, αλλά θέλει να θέσει το ζήτημα της μη νόμιμης κατοχής τους από την Ελλάδα. Η χρησιμότητα αυτή τεράστια. Το διεθνές δίκαιο ομιλεί ότι όταν τα νησιά είναι στη σειρά, εν είδη κομπολογιού, δεν μπορεί να διασπασθεί η συνέχεια της επικοινωνίας τους. Ουσιαστικά, η Τουρκία, θέλει να εισχωρήσει στο Αιγαίο με τη μέθοδο της καμήλας, αφού τα ενδιάμεσα ξερονήσια είναι «ορφανά», όπως ισχυρίζεται λανθασμένα βεβαίως, αφ ενός μπορεί να τα διεκδικήσει και αφ ετέρου να διασπάσει τη συνέχεια του κομπολογιού.    

Επειδή γνωρίζει ότι το δίκαιο της θάλασσας δεν της συμφέρει, θέλει διμερείς διαπραγματεύσεις, όπου απειλώντας ελπίζει να κάμψει την αντίσταση της χώρας μας.

Το δεύτερο εθνικό πρόβλημα είναι η πανδημία ου κορωνοϊού.

Ενώ βγήκαμε νικητές κατά την πρώτη περίοδο, τώρα ξεχάσαμε τελείως τους κινδύνους της αποκοτιάς μας.  Γάμοι χιλίων ατόμων, Βαφτίσεις υπερπλήρεις, πάρτι στη θάλασσα και σε σπίτια, μπάρμπεκιου και συναθροίσεις σαν να θέλουμε να κολλήσουμε τον ιό και να τον μεταφέρουμε στους ευπαθείς δικούς μας ανθρώπους που τάχατες τους αγαπάμε.

Δίνουμε και την εξήγηση. Η πανδημία είναι έργο αυτών που θέλουν να μας παρακολουθούν. Μα φοράμε μάσκες και αυτό που λες είναι αδύνατο αντιτείνει ο άλλος. Δεν ξέρω εσύ τι πιστεύεις αλλά εγώ το διάβασα στο ιντερνέτ.  Δεν πιστεύω ότι έχουμε νεκρούς. Όσοι πεθαίνουν τους βαφτίζουν κολλημένους από τον ιό. Ναι αλλά πεθαίνουν, αντιτείνεται ο άλλος. Σιγά που πεθαίνουν. ό ηγούμενος της μονής που εξομολογούμαι πιστεύει ότι είναι έργο του διαβόλου.  Τότε να τον εξορκίσουμε, αντιτείνεται ο άλλος. Μα δεν το βλέπεις είναι δουλειά της κυβέρνησης να πεινάσουμε. Γιατί ήμασταν ποτέ τώρα τελευταία χορτάτοι;

Του κουτρούλη ο γάμος είχε περισσότερη τάξη και συνέπεια και ας διήρκησε από την αρχή μέχρι το τέλος του είκοσι χρόνια!!!.

Εμείς ζούμε την ουτοπία μας και παρακαλούμε μην μας την διαταράξετε.

Στο κάτω - κάτω έτσι μας αρέσει.