Σπουδαίοι μαθητές - Του Κωνσταντίνου Τζέκη

Πριν χρόνια, σ' ένα μοναστήρι του Αγίου Όρους, κάποιος προσκυνητής, αδιάκριτα, ρώτησε τον Ηγούμενα της Μονής,  γιατί ανάμεσα στους μοναχούς υπάρχουν και κάποιοι με  σεξουαλικές ιδιαιτερότητες, ενώ θα έπρεπε σύσσωμη η κοινότητα να είναι ψυχή και σώμα αφιερωμένη στο Θεό.

Ο Ηγούμενος του απάντησε, ότι στο Άγιο Όρος δεν υπάρχει κανένα ανθρώπινο όν γένους θηλυκού και ό,τι υπάρχει  έρχεται από τον έξω κόσμο. Συνεπώς, αν εκεί υπάρχουν αυτοί που εννοείτε, φυσικό είναι, να υπάρχουν και εδώ.

Ο Ηγούμενος αντέγραψε με δύο λέξεις μια κοινωνία. Ότι υπάρχει σε ένα Σχολείο, Πανεπιστήμιο, ομάδα εργαζομένων, οικογένεια, υπάρχει και κατά την διαστολή στην κοινωνία.

Τα μέλη μιας μικρής ομάδας, μιας άλλης ομάδας, αποτελούν ένα σύνολο και όλοι μαζί απαρτίζουν την κοινωνία και φυσικά ένα κράτος.

Συνεπώς, μην απορούμε γιατί οι νέοι, τώρα, με τον κορωνοϊό, δεν συμφωνούν με τις κρατικές εντολές και δεν συμμορφώνονται στις  τις απαγορεύσεις του κράτους. Το κάνουν, επειδή, δεν συμμορφώνεται ολόκληρη η κοινωνία. Το μαρτυρούν οι καθημερινές διαπιστώσεις όλων μας, η έλλειψη αγωγής σε κάθε κοινωνική μας εκδήλωση, η αντίθεση μας στα εξαγγελλόμενα, η δυσπιστία μας στις Αρχές του κράτους ο αριθμός των παραβάσεων. Παράδειγμα αποτελεί η καταγγελία του Δημάρχου μιας περιοχής εναντίον του Αστυνόμου, γιατί δεν πήρε το καλάμι να μαντρώσει τους πολίτες του, που δεν υπάκουσαν στις απαγορεύσεις, ενώ γνώριζαν τις επιπτώσεις των ενεργειών τους.

Άλλωστε οι πραγματοποίηση γάμων και λοιπών κοινωνικών εκδηλώσεων, που τελούνται χωρίς κανέναν περιορισμό ουσιαστικά, η συμμετοχή εκατοντάδων ανθρώπων,  από όλη τη χώρα, χωρίς προφυλάξεις, δεν είναι το ίδιο με τα πάρτι της νεολαίας; Ποιός χορηγεί τις άδειες για τα υπαίθρια πανηγύρια; Ποιός διοργανώνει τις εκδηλώσεις; Ποιός διοργανώνει τα πάρτι των νέων; Φυσικά οι μεγάλοι. Τότε προς τι κατηγορούμε τους νέους;

Πριν λίγες ώρες Δήμαρχος της Κεντρικής Ελλάδας, χορήγησε άδεια και πραγματοποιείται αυτή τη στιγμή, η ετήσια εμποροπανήγυρη.  Φυσικά η απαγόρευσή της θα σημάνει λιγότερα κέρδη, Φυσικά θα υπάρχει ανεργία και μακάρι να γίνονταν με θαύμα να μην υπήρχε. Αλλά μπρος στην υγεία τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί.

Η Αλύσσα Μιλάνο, μια νεαρή διάσημη ηθοποιός, κάτω των πενήντα  ετών, που νόσησε πριν τέσσερις μήνες από τον ιό, περιγράφει ότι υποφέρει ακόμα και τώρα, από ζαλάδες, ιλίγγους, αστάθεια, δύσπνοια.

Φυσικά οι δύσπιστοι δεν την πιστεύουν και καλά κάνουν. Μόνο αν τους χτυπήσει η ασθένεια, θα το καταλάβουν, αλλά τότε θα έχουν παρασύρει σε κίνδυνο ζωής ένα μεγάλο μέρος ανώριμων, που δυστυχώς τους πιστεύουν. 

Μάλλον, εδώ είναι το πρόβλημα. Δημιουργήσαμε μια κοινωνία που δεν πιστεύει σε τίποτα. Αδιαφορεί για τη ζωή της, για την υγεία των άλλων, για την υγεία των γονιών της. Μια κοινωνία αντιδραστική σε όποια δέσμευση, σε όποια μέτρα, σε οτιδήποτε λένε οι Αρχές. Μια κοινωνία απάτριδων, φιλάργυρων, εγωιστών και καλοπερασάκηδων. Μια κοινωνία σαν τους εαυτούς μας.

Τελικά ποιοί είμαστε; Πριν χρόνια σε μέτρα ασφαλείας έκλεισε ένας δρόμος σε μια πόλη. Ο δύστυχος τροχονόμος στο σημείο εκτροπής της κυκλοφορίας με το ζόρι κατάκοπος και διψασμένος προσπαθούσε να διαφυλάξει ελεύθερο το δρόμο διέλευσης του Προέδρου της Δημοκρατίας, υπό τις ύβρεις των ταλαίπωρων πολιτών, που παρά τις ανακοινώσεις, αδιαφόρησαν στην απαγόρευση κυκλοφορίας, που είχε προεξαγγελθεί. Σταμάτησε εμπρός του μια απαστράπτουσα λιμουζίνα και ο οδηγός της ρώτησε τον τροχονόμο, γιατί έκλεισε ο δρόμος. Αυτός του απάντησε ότι θα διέλθει ο κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. "Να τον χαίρεστε" ήταν η απάντηση του οδηγού για να εισπράξει το ηχηρό χαστούκι από τον ταλαίπωρο τροχονόμο. " Με τέτοια λιμουζίνα μάλλον εσείς τον χαίρεστε κύριε" του ανταπάντησε. Ο οδηγός έκλεισε το παράθυρο, απόλαυσε τον κλιματισμό του και δεν ξαναμίλησε.

Να ποιοί είμαστε. Ο εαυτούλης μας και η αδιαφορία για οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο. Αν κοιτάξουμε στον καθρέφτη θα δούμε τον εαυτό μας και μέσα σ' αυτόν όλα τα ελαττώματα της φυλής μας.

Αδιόρθωτοι εγωιστές, κομπορρήμονες, καυχησιάρηδες, φιλοχρήματοι.

Δεν φταίει για ότι μας συμβαίνει καμία άδικη κοινωνία. Φταίμε όλοι, όσοι πράττουμε και όσοι ανεχόμαστε, να πράττουν άλλοι σε βάρος μας.

 Σπουδαίοι μαθητές, σπουδαίων ελαττωμάτων.