Ρουβίκωνας: Παρέμβαση στο Υπουργείο Τουρισμού

Αναδημοσιεύουμε από το rouvikonas.gr: Από την 1η Ιουλίου, μετά την λήξη της καραντίνας, το Ελληνικό κράτος αποφάσισε το άνοιγα του τουρισμού. Μετά βαΐων και κλάδων είδαμε υποδοχές αεροσκαφών, είδαμε μια ομοβροντία δημοσιευμάτων και ρεπορτάζ που με διθυραμβικό τρόπο προσπαθούσαν να πείσουν για μια «επιστροφή στην κανονικότητα» δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι το πρόβλημα της πανδημίας είχε de facto ξεπεραστεί.

Την ίδια ώρα, το ίδιο αυτό κράτος που άνοιγε τα σύνορα «στο δολάριο», ξυλοκοπούσε κόσμο σε Κυψέλη και Αγία Παρασκευή γιατί συναθροιζόταν στις πλατείες και έθετε, υποτίθεται, σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

Η σχιζοφρενική αυτή στάση από τη μεριά της κυβέρνησης, συνδυασμένη με τη συμπεριφορά κυβερνητικών παραγόντων ή δημάρχων, έχει παίξει σημαντικό ρόλο στο σημερινό χάος, με μέτρα ασφάλειας που δεν μπορούν να εφαρμοστούν και τη γενικευμένη συνομωσιολογική προσέγγιση μεγάλου μέρους της βάσης.

Το κεφάλαιο, και ειδικά το τουριστικό, ακόμα και μεσούσης της καραντίνας πίεζε επίμονα και βρώμικα κράτος και κοινωνία, με κάθε μέσο, για χαλάρωση των μέτρων και άρση ουσιαστικά όλων των περιορισμών. Αποτελώντας ένα από τα βασικά κομμάτια της εθνικής αστικής τάξης, οι συγκεκριμένοι καπιταλιστές και λόγω της ιδιαίτερης φύσης της αγοράς τους, βρέθηκαν σε κίνδυνο. Η απώλεια μίας και μόνο σαιζόν επαρκεί για μαζικές χρεοκοπίες επιχειρήσεων στον κλάδο και αλλαγή χεριών ιδιοκτησίας, ενώ παράλληλα ο συναφής κλάδος και έτερος πυλώνας της ελληνικής επιχειρηματικότητας, η εστίαση, βρισκόταν στην ίδια και χειρότερη θέση από την έναρξη της καραντίνας και πρόσθετε το δικό της δυναμικό στην πίεση για χαλάρωση των μέτρων.

Θα μπορούσε όμως να μην έχει ανοίξει τον τουρισμό το Ελληνικό κράτος;

Εφόσον έπρεπε να δουλέψει έστω και για λίγο η καπιταλιστική μηχανή, ήταν υποχρεωμένο να τον ανοίξει, ακόμα και αν κάναμε την παράλογη υπόθεση εργασίας ότι θα μπορούσαν να πουν όχι στις απαιτήσεις των αφεντικών της «βαριάς εθνικής βιομηχανίας».

Το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι το «πως» θα γινόταν αυτό το άνοιγμα κι εκεί οι παραλήψεις, τα λάθη  και οι σκοπιμότητες δημιουργούν ένα τεράστιο βάρος ευθύνης στην κυβέρνηση, που έθεσε και θέτει σε κίνδυνο την υγεία της κοινωνικής βάσης. Δεν είναι μόνο ότι οι επιχειρηματίες δεν πειθάρχησαν σε κάποια «για τα μάτια του κόσμου» μέτρα ασφάλειας (πχ η αστειότητα να κλείνουν στις 12 τα μαγαζιά οδηγώντας τον κόσμο να συνωστίζεται νωρίτερα), και βέβαια δεν είναι η «ατομική ανευθυνότητα» εργαζομένων και κατοίκων.

Συνειδητά το κράτος, για να ικανοποιήσει την απαίτησή τους για «τουριστική κανονικότητα», άφησε τα πάντα «χύμα» λες και ζούσαμε στο 2019, ενώ το σύνολο των καθεστωτικών μηχανισμών είτε παίζουν τον ρόλο του πλυντηρίου μεταφέροντας το λάθος από το κράτος στην κοινωνία, είτε αγωνίζονται να χαλκεύσουν και να αποκρύψουν την πραγματικότητα για την νέα όξυνση της πανδημίας, σε ό,τι αφορά τα τουριστικά hot spot.

Η πραγματικότητα είναι ξεκάθαρη: το άνοιγμα του τουρισμού και ο τρόπος με τον οποίο έγινε, ευθύνονται για τον πολλαπλασιασμό των κρουσμάτων. Κρούσματα που είναι πολύ περισσότερα στις τουριστικές περιοχές από όσα ανακοινώνονται. Να πούμε μόνο εδώ ότι τις τελευταίες μέρες έχουμε δύο περιστατικά που σε πτήσεις από Μύκονο σε Κύπρο και από Ζάκυνθο σε Βρετανία, εντοπίστηκαν δεκάδες κρούσματα που δεν υπήρχαν στις καθημερινές λίστες που δίνονται στη δημοσιότητα για κάθε περιοχή. Λογικό, θα πει κανείς, αν σκεφτούμε ότι μόλις το 10% των εισερχόμενων ελέγχεται, και για κάποιο άγνωστο λόγο το κράτος δεν ζητά καν αρνητικό τεστ από τους τουρίστες για να μπουν στη χώρα. Αυτό, όμως, ένα πράγμα σημαίνει. Δεν έχουμε ιδέα για την εξάπλωση του ιού. Δεν έχουμε ιδέα για το τι πρόκειται σύντομα να αντιμετωπίσουν οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι αυτών των περιοχών. Είμαστε στο σκοτάδι

Το αστείο είναι πως τελικά η καπιταλιστική μηχανή δεν δούλεψε, αφού ο αριθμός των επισκεπτών και τα έσοδα οριακά επάρκεσαν αυτό το δίμηνο για να καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα των επιχειρήσεων του κλάδου. Ήρθε ιός αλλά όχι «δολάριο». Πρόκειται για ολοκληρωτική αποτυχία της κυβέρνησης, τόσο που απειλεί να εξαφανίσει τα αποτελέσματα που έδωσε η μαζική κοινωνική θυσία της καραντίνας. Με δυο λόγια, έτσι που το πήγαν, τσάμπα κλειστήκαμε μέσα δύο μήνες…

Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι που θα πληρώσουν χειρότερα από όλους αυτή την αποτυχία. Οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία και οι κάτοικοι των τουριστικών περιοχών. Οι εποχιακοί, τα μπουλούκια που κάποτε έφευγαν για σαιζόν για να βγάλουν τον χειμώνα τους και να μπουν ταμείο ανεργίας, φέτος  κυριολεκτικά θα πεινάσουν. Τα ίδια και χειρότερα θα συμβούν στους εργαζόμενους κατοίκους, ειδικά των προορισμών που κυριαρχεί το all inclusive. Οι άνθρωποι αυτοί θα μείνουν χωρίς απολύτως κανένα έσοδο ή δυνατότητα άλλης εργασίας στα νεκρά χειμωνιάτικα νησιά, ενώ παράλληλα θα υποστούν τις συνέπειες της υγειονομικής επιβάρυνσης στον τόπο τους.

Απαιτούμε άμεση ένταξη στο ταμείο ανεργίας όλων των εργαζόμενων στον τουριστικό κλάδο που φέτος έμειναν άνεργοι ή δούλεψαν αυτό το ελάχιστο δίμηνο. Πρόκειται για ένα αυτονόητο αίτημα για ένα κομμάτι της βάσης που θα βιώσει ένα έτος χωρίς μισθό. Για να μην πούμε καν για τις χαμένες ώρες και την απλήρωτη δουλειά για να «σωθεί η επιχείρηση»…

Απαιτούμε να πάψει η εκούσια ή ακούσια απόκρυψη των κρουσμάτων στις τουριστικές περιοχές και παντού. Η απόπειρα της εξουσίας μέσω των εξωνημένων ΜΜΕ και των μηχανισμών προπαγάνδας να μετακυλήσει τις ευθύνες στα άτομα και σε μεμονωμένες συμπεριφορές, είναι τουλάχιστον χυδαία.

Απαιτούμε τη λήψη όλων των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων για την προστασία εργαζόμενων, κατοίκων, αλλά και των τουριστών. Δωρεάν και επαναλαμβανόμενα τεστ, δωρεάν μαζική διανομή μασκών, ενίσχυση των τοπικών δομών υγείας με εξοπλισμό και προσωπικό. Κι ας φωνάζουν όσο θέλουν τα αφεντικά του τουρισμού.

ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ

ΑΜΕΣΗ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΕΡΓΊΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ

Ρουβίκωνας