Πόλεις με αξιοπρέπεια -Του Κωνσταντίνου Τζέκη

Το κυκλοφοριακό πρόβλημα θεωρείται εν πολλοίς άλυτο, ιδίως για τις πόλεις που χτίσθηκαν πριν το αυτοκίνητο και οι υποδομές αφενός ρυθμιστικού σχεδίου και αφετέρου χώρων στάθμευσης
και ασφαλών χώρων για την εναλλακτική χρήση των οδών κρίνονται επιεικώς ανεπαρκείς.

Έτσι οι πόλεις αυτές με στενούς και μη διαμπερείς δρόμους, με το ρυθμιστικό τους σχέδιο, όπως η αγορά και η κατοικία, να   δημιουργήθηκαν από πιεστικές ανάγκες κατοίκησης αλλά και του κέρδους, με την αλόγιστη και υπερβολική κυριαρχία του αυτοκινήτου σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων της πόλης, με στενά και ανεπαρκή έως απαράδεκτα πεζοδρόμια για τους πεζούς αλλά και τους ΑμεΑ, με έλλειψη χώρων αναψυχής αλλά και πρασίνου, με απαράδεκτη έως στραγγαλιστική στάθμευση, δικαιούνται να αποβάλουν το αυτοκίνητο από το κέντρο τους, αν όχι από ολόκληρη την πόλη.

Τέτοιες πόλεις είναι όλες σχεδόν οι πόλεις που δημιουργήθηκαν και αναπτύχθηκαν πριν το 1960 και καμία τολμηρή αυτοδιοίκηση και κανένα κράτος  δεν μερίμνησε όταν παρουσιάσθηκε η ευκαιρία ανακατασκευής της, πχ συνεπεία σεισμού, να προσαρμοσθούν στις νέες προϋποθέσεις που έθετε η επιστήμη για το χτίσιμο   σύγχρονων πόλεων.

Τέτοιες πόλεις όπως η Κοζάνη, τα Ιωάννινα, η Βέροια, η Άρτα, η Πρέβεζα, η Λάρισα, τμήμα της παλιάς Θεσσαλονίκης, το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και πολλές άλλες δικαιούνται αν δεν υποχρεούνται να συζητήσουν με τους πολίτες και με την αγορά τους για να βρουν το επίπεδο συνεννόησης, για λήψη τολμηρών, αλλά και συνάμα ανθρώπινων αποφάσεων.

Είναι βέβαιο ότι θα θιγούν διάφορα επαγγέλματα από αυτές τις μετατροπές, αλλά ο διάλογος θα μπορούσε να εντοπίσει και να διορθώσει τουλάχιστον  τις αδικίες.

Απόψεις όπως κάντε χώρους στάθμευσης στα κέντρα των πόλεων, περιορίστε τα πεζοδρόμια να παρκάρουν τα αυτοκίνητα, ανεχθείτε τις αλόγιστες και καταστρεπτικές σταθμεύσεις οπουδήποτε ο καθένας έχει την επιθυμία να σταθμεύσει πρέπει να αποκλεισθούν από οποιοδήποτε λογικό επιχείρημα.

Απεναντίας ο καθένας μας πρέπει να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες της ΕΕ για την ανάπλαση των κέντρων των παλαιών πόλεων και να επιδείξει ανοχή στις πρωτοποριακές αναπλάσεις που πηγάζουν από μελέτες επιστημόνων του είδους.

Κανένα μέτρο δεν θα έχει αποτέλεσμα αν δεν στραγγαλιστεί η κυκλοφορία στο κέντρο των πόλεων. Αν επί παραδείγματι η Αθήνα όταν παρέδιδε το μετρό στη διάθεση των πολιτών, αφαιρούσε ανάλογο χώρο από τα αυτοκίνητα δεν θα χρειάζονταν σήμερα και άλλο μετρό για να αποσυμφορηθεί. Απ εναντίας οι  κακομαθημένοι Αθηναίοι, όταν είδαν τους δρόμους να απελευθερώνονται αφού ορισμένοι κατέβηκαν στο μετρό ενθαρρύνθηκαν και αγόρασαν και δεύτερο αυτοκίνητο.

Κοντολογίς τα μέτρα πρέπει να στοχεύουν σε λύσεις και όχι  ημίμετρα, έστω και αν ορισμένοι θα στενοχωρηθούν επειδή οι όποιες μεταβολές στην κυκλοφορία θα τους αναγκάσει να ξανασκεφθούν τα νέα τους δρομολόγια. Ημίμετρο είναι η παραχώρηση λωρίδων της Πανεπιστημίου στην Αθήνα για τους πεζούς ενώ στις διπλανές λωρίδες θα βογκούν τα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα. Ημίμετρο είναι η δημιουργία ποδηλατοδρόμων στην παραλιακή της Θεσσαλονίκης, ενώ θα έπρεπε να υπογειοποιηθεί η οδός για τα αυτοκίνητα.

«Αι μεταβολαί λυπηρόν» έλεγαν οι Αρχαίοι αλλά καλύτερα το λυπηρόν παρά το σάπιο, ρυπογόνο και άρρωστο.