Ασύμμετρες απειλές - του Κων/νου Τζέκη

Κείμενο τού Κωνσταντίνου Τζέκη: Πριν λίγα εικοσιτετράωρα, αν ρωτούσες τον οποιονδήποτε στη χώρα μας, αν κάποιος πολίτης, στα καλά του ή στην τρέλα του θα έπαιρνε ένα τσεκούρι και θα
εισέβαλε σε μια υπηρεσία για να κατακρεουργήσει τους υπαλλήλους της, θα σε θεωρούσαν τρελό, μυθομανή και αιθεροβάμονα.

Όμως συνέβη στην Εφορία μιας ήσυχης και πειθαρχημένης πόλης, με κατοίκους πράους και φιλήσυχους, που κοκκινίζουν μπρός στον κάθε υπάλληλο οποιουδήποτε φορέα.

Έτσι  όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ, εισήλθε εντός της Υπηρεσίας προφασιζόμενος κάποια εργασία και με συμπεριφορά μανιακού αμοραλιστή, εφόρμησε και άρχισε να χτυπά με το τσεκούρι ασταμάτητα όποιον έβλεπε μπροστά του, χωρίς οίκτο ή αναστολή.

 Έτσι για πλάκα, για να περάσει η ώρα, χαροπαλεύουν άνθρωποι λαβωμένοι σαν ζώα. Για να ακριβολογούμε, τα ζώα όταν το θύμα τους καμφθεί σταματάνε την επίθεση, ενώ αυτός ο άνθρωπος- ο Θεός να τον κάνει άνθρωπο- συνέχιζε να μακελεύει ανθρώπους πεσμένους στο έδαφος, με μίσος χωρίς σταματημό.

Οι ειδικοί θα ψάχνουν τα αίτια. Μήπως χρωστούσε και του έπαιρναν το σπίτι, μήπως αδικήθηκε από κάποια δοσοληψία, μήπως, ερωτική αντιδικία, μήπως, μήπως. Τίποτα από όλα αυτά. Καμία σχέση με την εφορία. Ποτέ του, λένε, δεν δούλεψε. Ποτέ του δεν δήλωσε εισόδημα. Συνεπώς γιατί;

Ένα ερώτημα που θα μείνει αναπάντητο, όσο και αν ψαχθούν οι ειδικοί. Προϊστορία ψυχολογικών προβλημάτων δεν είχε. Οι γονείς του απολογούμενοι μιλάνε για υγιή άνθρωπο.

Συνεπώς θα πρέπει η κοινωνία να εμβαθύνει στο πρόβλημα.

Κατ' αρχή, θα πρέπει, να λάβει μέτρα αποτροπής του λοιπού παρόμοιων περιστατικών. Θα τοποθετήσει πύλες ελέγχου αντικειμένων; Θα περιορίσει τις επισκέψεις των πελατών της εφορίας με ραντεβού και άδεια εισόδου για συγκεκριμένη ακρόαση; Θα προσλάβει ιδιωτική αστυνομία; Θα οπλοφορήσει τους υπαλλήλους της; Θα αναλάβει την φρούρηση η Ελληνική Αστυνομία; Μερικά από αυτά, τίποτα απ' αυτά ή όλα μαζί.

Όμως θα πρέπει να μας απασχολήσει ο μιμητισμός. Στις ειδήσεις ακούμε και βλέπουμε ιδίως στην Αμερική, συχνότατα, μακελάρηδες να σκοτώνουν, να πυροβολούν, να εισβάλουν σε σχολεία, σε υπηρεσίες, χωρίς καμία κριτική ειδικών για τον χαρακτήρα του δράστη ή  την αποδοκιμασία της πράξης τους.

Μάλιστα το έγκλημα στην τηλεόραση έγινε τόσο οικείο που σχεδόν όλοι μας έχουμε δει πτώματα, φονικά όπλα, μακελειά. Έτσι σαν να παρακολουθούμε τη μόδα ή μαγειρική. Χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό. Μπορεί και να τα επιζητούν οι ειδήσεις για την ακροαματικότητα. Φυσικά το βραδάκι και οπωσδήποτε ταινίες φρίκης, ανισόρροπων εγκληματιών, να πυροβολούν πενήντα φορές με εξάσφαιρο όπλο. Αίμα, αίμα, αίμα. Σάρκα, σάρκα, σάρκα.

Ο Κωστής Παλαμάς σε ένα ποίημά του γράφει " Του ξέγνοιαστου, αλίμονο, του πρέπει να είναι δούλος στον άρπαγα¨.

Με αφορμή αυτό το περιστατικό θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτα από όσα δείχνει η Τηλεόραση μακριά μας, δεν είναι τόσο μακριά.  Θα πρέπει να πάψουμε να είμαστε ξέγνοιαστοι, γιατί ο άρπαγας περιμένει την ευκαιρία.

Φυσικά όλοι μας θα πρέπει να σταθούμε κοντά στους πάσχοντες υπαλλήλους και αν δεν μπορούμε να βοηθήσουμε, ας προσευχηθούμε γι αυτούς.