Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Αποχαιρετισμός στον Βασίλη Μάγγο

Αναδημοσιεύουμε από το Indymedia: Τη στιγμή που γράφεται το συγκεκριμένο κείμενο έχουν μόλις γίνει γνωστά τα πρώτα αποτελέσματα του πορίσματος των ιατροδικαστών. Σεβόμενοι/ες την
επιθυμία της οικογένειάς του να αποσυνδέσει τον θάνατό του από τον βάρβαρο ξυλοδαρμό του και να τονίσει την τεράστια ψυχολογική κατάπτωση που ο σύντροφός μας βίωσε εξαιτίας του, επιθυμούμε να αποστασιοποιηθούμε από τα όσα ακούγονται τα τελευταία 24ωρα σχετικά με τον σύντροφό μας και να βάλουμε μια τελεία. Μια τελεία ουσιαστική για να ανοίξει αυτό το πολύ μεγάλο κεφάλαιο που ονομάζεται Βασίλης Μάγγος και δεν μπορεί να χωρέσει σε καμιά ιατροδικαστική αναφορά, πόσο μάλλον σε λόγια υπουργών και άλλων δημοσιολογούντων.
Ο Βασίλης, ο Έβαμερ, από τα εφηβικά του χρόνια συντάχθηκε στις γραμμές του αντιεξουσιαστικού κινήματος της πόλης. Πάνκης από μικρό παιδί με μια πηγαία και ειλικρινή αγάπη για την ελευθερία περπάτησε όλες τις πλατείες, γύρισε όλες τις καταλήψεις και τα στέκια και χόρεψε πόνγκο στις συναυλίες. Έπραξε από νωρίς, όμως, κάτι εξαιρετικά σημαντικό. Διάλεξε στρατόπεδο. Χωρίς ακαδημαϊκές αναλύσεις, χωρίς φανφάρες, χωρίς μεγάλα λόγια, αλλά πάντα με οξυμμένο πολιτικό κριτήριο και παίρνοντας θέση ζήταγε να κάνει πράξη στο εδώ και στο τώρα την επιθυμία του για έναν κόσμο πιο δίκαιο. Δε θέλησε να λειάνει τα λόγια του, να προσαρμοστεί και να χωρέσει σε αυτόν τον κόσμο. Να αλλάξει για να γίνει αρεστός. Χωρίς να κρύψει ποτέ την ταυτότητά του, έδινε τις καθημερινές του μάχες. Στους δρόμους, στις πλατείες, στα πέταλα. Ο Βασίλης ήταν μια κινούμενη πρόκληση για τους μπάτσους και τους φασίστες. Ένα αγκάθι για τους βολεμένους και τους καθωσπρέπει.
Παρών στην πρώτη γραμμή όλων των μεγάλων κοινωνικών αγώνων της τελευταίας δεκαετίας πάλεψε απέναντι στην εκμετάλλευση και την αδικία από το στρατόπεδο των εκμεταλλευόμενων. Βγαλμένος από τα λαϊκά στρώματα, δεν βρήκε στον αγώνα μια ευκαιρία αυτοπροβολής. Για τον Βασίλη ο αγώνας σε όλα τα επίπεδα της ζωής του ήταν μονόδρομος. Ο μοναδικός τρόπος για να υπερασπιστεί όλα όσα ήταν και να αντιπαλέψει τη βία και την περιθωριοποίηση. Ο Βασίλης ήταν άνθρωπος της δράσης, της μάχης. Δε εκτιμούσε την κατάσταση με βάση το προσωπικό του συμφέρον, δεν ζύγιζε αν τον παίρνει να πράξει αυτά που ήθελε ή όχι. Για όσα έκανε, για όσα σηματοδοτούσε η ύπαρξή του, το ντύσιμό του, η ταυτότητά του μπήκε πολλαπλές φορές στο στόχαστρο των μπάτσων. Σύρθηκε στα τμήματα και έδωσε μάχες με φασίστες.
Ως αποκορύφωμα όλων αυτών έρχεται το τριήμερο των διαδηλώσεων χιλιάδων πολιτών του Βόλου απέναντι στην καύση σκουπιδιών. Ο Βασίλης παίρνει μέρος ενεργά, διαδηλώνοντας για καθαρό αέρα απέναντι στα συμφέροντα των πολυεθνικών και της ντόπιας μαφιόζικης δημοτικής αρχής. Η συγκεκριμένη διαμαρτυρία δέχεται την άνευ προηγουμένου κατασταλτική επίθεση των αρχών. Την επόμενη ημέρα κι ενώ στα δικαστήρια έχουν μεταφερθεί οι συλληφθέντες της πορείας, ο Βασίλης χωρίς να το γνωρίζει, βλέπει τυχαία τη μεταγωγή τους. Αυθόρμητα διαμαρτύρεται και δέχεται τα πολλαπλά χτυπήματα των τσογλανιών των ΜΑΤ και των ΟΠΚΕ. Κατά τη σύλληψή του και τη μεταφορά του στην αστυνομική διεύθυνση ακούει τους εξευτελιστικούς χαρακτηρισμούς και υφίσταται τα βασανιστήριά τους. Αφήνεται βαριά τραυματισμένος και μεταφέρεται από αλληλέγγυους στο νοσοκομείο. Εκεί νοσηλεύεται και στη συνέχεια δημοσιοποιεί την υπόθεσή του στο πανελλήνιο. Παρά τη σοβαρότητα της καταγγελίας του κανένα αυτί δεν ιδρώνει, κανένας μπάτσος δε λογοδοτεί. Αντίθετα, τις επόμενες μέρες αυτό που ακολουθεί είναι η συστηματική αποσιώπηση των περιστατικών απο τα ΜΜΕ και μία συντονισμένη αστυνομικοδικαστική τρομοκρατία στην πόλη του Βόλου, με παράτυπες διαδικασίες και μαφιόζικες μεθόδους, με εισβολές σε σπίτια διαδηλωτών, παρακολουθήσεις συντρόφων, ανοιχτές και αίολες δικογραφίες ακόμα και για κακουργήματα, στοχοποιήση αγωνιστών και ‘κουβεντούλες’ στο κοινωνικό και οικογενειακό τους περιβάλλον, ασκώντας ακόμα μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση τόσο στον Βασίλη όσο και στο σύνολο του κινηματικού κόσμου της πόλης. Μία εκστρατεία παραγωγής στημένων και εκ των υστέρων διώξεων βρίσκεται στα σκαριά για να εκδικηθεί και να παραδειγματίσει όσους αμφισβήτησαν τις επιλογές των πολυεθνικών και των τοπικών τους φύλαρχων. Μία τακτική που συμβαδίζει άρρηκτα με την θεωρία των δύο άκρων και την συκοφάντηση των αδιαμεσολάβητων και ‘απο τα κάτω’ κοινωνικών αγώνων που ο Βασίλης αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος τους.
Δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση οτι κάποτε θα βρεθεί το δίκαιο μέσω της αστικής δικαιοσύνης και ότι το κράτος θα μαντρώσει τα σκυλιά του μέσω αυτής της τυφλής κυρίας. Ίσα ίσα θεωρούμε οτι το κράτος και οι εκφραστές του θα λοιδορήσουν για ακόμα μια φορά έναν γνήσιο κοινωνικό αγωνιστή προσπαθώντας να αποσιωπήσουν τις ευθύνες τους αλλά και την θανατηφόρα φύση του κρατικού-κατασταλτικού μηχανισμού. Άλλωστε η συγκυρία που βιώνουμε και οι επιλογές των εξουσιαστών είναι ξεκάθαρες. Το σύστημα θωρακίζεται με νέους νόμους όπως αυτός ενάντια στις διαδηλώσεις και εξοπλίζει και καλύπτει συνεχώς την ένστολη εμπροσθοφυλακή του. Θάβει στα μπουντρούμια του όσους τολμούν να το αμφισβητήσουν και δολοφονεί. Το δόγμα ‘νόμος και τάξη’ του αγαπημένου παιδιού της cia και υπουργού δημόσια τάξης είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την συντήρηση του υπάρχοντος εκμεταλλευτικού συστήματος τόσο τοπικά όσο και παγκόσμια. Σε μία συνθήκη όπου μία νέα παγκόσμια οικονομική λαίλαπα πλησιάζει, όπου όλο και πιο συχνά και με διάφορες αφορμές (όπως αυτή του κορονοιου) γίνονται πρόβες εφαρμογής ολοκληρωτικών μέτρων και σε πολλά μέρη του πλανήτη δημιουργούνε ή αναζωπυρώνονται εστίες έντασης, το σύστημα επενδύει για ακόμα μια φορά στα πιο ακραία, οπισθοδρομικά και θανατηφόρα θεωρήματα. Εθνικιστικά-θρησκευτικά μίση, ωχαδερφισμός, ιδιώτευση, μίσος για το διαφορετικό και κανιβαλισμός συνοδευόμενα απο ισχυρές δόσεις φόβου και τρόμου θυμίζουν όλο και περισσότερο την περίοδο του μεσοπολέμου και των συνεπακόλουθων του.
Μία τέτοια συνθήκη στήνεται εδώ και καιρό στην πόλη του Βόλου, μία πόλη όπου τα τελευταία χρόνια γίνεται επι της ουσίας, πεδίο εφαρμογής ενός δυστοπικού-απολυταρχικού μοντέλου εξουσίας, με την άμεση, ωμή και χωρίς αναστολές συνεργασία τοπικών ΜΜΕ-Μαφιοζοδημάρχων-Μπάτσων-μπράβων και ολιγαρχων. Σε αυτήν αλλά και ενάντια σε κάθε εξουσιαστική συνθήκη αντιστεκόταν πάντα ο σύντροφος Βασίλης μαζί με τις τοπικές ομάδες, συνελεύσεις και κινηματικές διαδικασίες, μαζί με τους φίλους του και τον κόσμο του αγώνα.
Είναι λογικό ο θάνατος ενός ανθρώπου όπως ο Βασίλης να παίρνει τόσο μεγάλη διάσταση. Έντονα πολιτικοποιημένος, αγαπητός από πολύ κόσμο, με παρουσία στο αντιφασιστικό οπαδικό κίνημα, με ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά για όλους ήταν δεδομένο ότι το άκουσμα του θανάτου του θα φέρει τεράστια θλίψη σε όλους/όλες μας.
Είναι λογικό ο θάνατός του να δημιουργεί ερωτηματικά και υποθέσεις για το αν συνδέεται άμεσα με τον ξυλοδαρμό του από τους μπάτσους. Η βία που δέχτηκε ήταν τόσο έντονη και τα χτυπήματα τόσο βαριά που μια τέτοια σύνδεση είναι αναπόφευκτη.
Δεν είναι όμως καθόλου λογικό, η υπόθεση του βασανισμού του να παραμένει αναπάντητη και να μην αποτελεί από μόνη της αφορμή για δράση και αγώνα. Δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να συνηθίσουμε σε μια κανονικότητα όπου κάποιος πρέπει να πεθάνει για να διαλευκανθεί η υπόθεση του ξυλοδαρμού και του βασανισμού του. Και ενώ τα απροκάλυπτα χτυπήματα των μπάτσων σε πλατείες , μαγαζιά , συγκεντρώσεις κ διαδηλώσεις ολοένα και αυξάνονται , ενώ φορτώνουν ψευδείς κατηγορίες σε διαδηλωτές , την ίδια στιγμή το νομοσχέδιο για την ποινικοποίηση των διαδηλώσεων υπερψηφίζεται δίνοντας ακόμα περισσότερη εξουσία στους κρατικούς προστάτες , φιμώνοντας την φωνή του αγώνα. Αυτή λοιπόν την στιγμή, εμείς θα βρισκόμαστε στις πλατείες όπως παλιά, θα κατεβαίνουμε στους δρόμους όπως παλιά και θα φωνάζουμε για κάθε Βασίλη, για κάθε σύντροφο που χάσαμε νωρίς. Πάντα μια γροθιά πάντα όλοι μαζί ενάντια στο κράτος και την καταστολή. Δεν πρέπει να αφήσουμε κανένα έγκλημα της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας αναπάντητο, κανένα έγκλημα της εξουσίας και του δημοκρατικού της προσωπείου δεν πρέπει να συγκαλύπτεται.
Ο αγώνας του συντρόφου μας ενάντια στους γδάρτες των ονείρων συνεχίζεται.
Ο σύντροφος Βασίλης θα ναι για πάντα μέσα στην καρδιά μας, μέσα στους αγώνες μας και στο πάθος που διακατέχει κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται με αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια για την αναρχία και την κοινωνική απελευθέρωση. Ο άδικος και πρόωρος χαμός αυτού του αυθεντικού συντρόφου, θα πρέπει να ενισχύσει την θέληση για αγώνα και το πάθος για την ελευθερία!
Αντίο σύντροφε Βασίλη!
Συνέλευση Αναρχικών για την αλληλεγγύη εντός & εκτός των τειχών, Βόλος, 16/7/2020


Υ.Γ. Η κηδεία του συντρόφου θα γίνει σήμερα στις 6.30 μ.μ. στον εκκλησία Εισοδίων της Θεοτόκου στον Άνω Βόλο




Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια