Η ιστορία της κοπέλας με το βιτριόλι έχει μετατραπεί σε λαϊκό ανάγνωσμα και τηλεοπτικό θέαμα όπου δημοσιογράφοι δίνουν εξαντλητικά πολλές λεπτομέρειες για την ταυτότητα του θύματος μέχρι και φωτογραφίες του στις οποίες δήθεν καλύπτουν τα μάτια του για τον φόβο του νόμου αλλα ουσιαστικά μη καλύπτοντας τίποτα.
Η συνταγή ειναι παλιά, όσο και η δημοσιογραφία,τα θέματα
αυτά..
πουλάνε ιδιαίτερα αν
συνοδεύονται με στοιχεία δράματος εστω και αν αυτά συχνά ειναι προιόν της
φαντασίας δημοσιογράφων, σε μια ανεξιχνίαστη υπόθεση ποιός θα τους διαψεύσει;
Οποιος παρακολουθεί αυτά τα δημοσιεύματα γνωρίζει ή νομίζει
οτι γνωρίζει, τα πάντα για τη ζωή της κοπέλας, οταν αύριο αυτή βγεί στην
κοινωνία θα εχει σημαδευτεί απο τον κανιβαλισμό πολλών ΜΜΕ, μια δεύτερη επίθεση
δηλαδή, αυτή τη φορά δημοσιοποίησης πολλών στοιχείων που έχουν ακυρώσει την
ιδιωτικότητά της.
Tο φιλοθεάμον κοινό καταλώνει με ικανοποίηση οσα μαθαίνει,
ξορκίζει το κακό (δεν συνέβη σ εμενα) ικανοποιεί άγρια ένστικτα και
αρρωστημένες σκέψεις και ολοι-εκτός απο το θύμα και το περιβάλλον του-ειναι
ικανοποιημένοι...
Γιάννης Παντελάκης (fb)
0 Σχόλια