Κάλεσε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και του ζήτησε, να του πει,
πόσα χρήματα διέθεσε και τι χρήματα απαιτούσε για αποζημίωσή του.
Ο Κολοκοτρώνης του δήλωσε, ότι, δεν ξόδεψε δεκάρα και ότι
άφραγκος μπήκε στον αγώνα και άφραγκος βγήκε. Συνεπώς, δεν ήθελε χρήματα.
Ό Γέρος του Μοριά ζήτησε από τον Βασιλέα, να πληροφορηθεί,
πόσοι και ποιοί απαιτούσαν αποζημιώσεις
από το Δημόσιο και όταν διάβασε τα ονόματα και είδε ανθρώπους, που όχι μόνο δεν
έδωσαν δεκάρα τσακιστή για τον αγώνα, αλλά κερδοσκόπησαν, ως μαυραγορίτες και
δοσίλογοι, εξανέστη και διαμαρτυρήθηκε έντονα. Τότε είπε στον Βασιλέα, ότι θα
πρέπει, να αποζημιώσετε και τα γαϊδούρια της Ζαχάροβας. Στην απορία του Βασιλιά
συμπλήρωσε ότι αυτά κόπιασαν για μας, γιατί αυτά μας κουβαλούσαν ψωμί και νερό
στον αγώνα.
Αυτά μου ήρθαν στο μυαλό τώρα που ανακοινώθηκε το πακέτο των
32 δις, που δικαιούται η χώρα μας.
Θα πρέπει, να γίνει αξιολόγηση των αναγκών των επιχειρήσεων
και να επιδοτηθούν ή να δανειοδοτηθούν εκείνοι, που αποδεδειγμένα θα επενδύσουν
τα χρήματα στη χώρα μας και δεν θα γίνουν μασούρι στις Ελβετικές τράπεζες.
Θα πρέπει, να ενισχυθούν κλάδοι της οικονομίας σύμφωνα με
τον στρατηγικό σχεδιασμό της χώρας για το μέλλον της και όχι "Τσοβόλα
δώστα όλα", που λέει ο λόγος και το παλιό σύνθημα μιας ευδαιμονικής
περιόδου, αλόγιστων δανείων.
Θα πρέπει, να ενισχυθούν νευραλγικοί κλάδοι της
επιχειρηματικότητας και όχι τα ημέτερα παιδιά, που είναι και γαλάζια, όπως
έλεγε κάποιος πολιτικός.
Ίσως, θα πρέπει, να ελεγχθούν χρέη των εταιρειών στο Δημόσιο
και αλλού και να καλύψει το κράτος αυτά τα ανοίγματα, αντί να δοθούν στις
επιχειρήσεις, που θα τα κάνουν σκάφη και ελβετικά ρολόγια για τις εκλεκτές των
Προέδρων των Διοικητικών Συμβουλίων.
Κοντολογίς, αξιοκρατική δίκαιη και συνετή χρήση των
δυνατοτήτων αυτής της οικονομικής ενίσχυσης. Οπωσδήποτε παρακολούθηση και
έλεγχος αξιοποίησης των επιχορηγούμενων χρημάτων.
Όμως, φοβάμαι, στον Αμαζόνιο τους αλιγάτορες. Αχόρταγοι και
με τεράστια στόματα, που καταπίνουν συνειδήσεις, γέφυρες, τράπεζες, εταιρείες,
δικαστές, πολιτικούς και ότι άλλο βρεθεί εμπόδιο στα αλόγιστα και ανήθικα,
πολλές φορές, συμφέροντά τους.
Πριν μέρες ένας αξιόλογος δάσκαλος, μου θύμισε τον μύθο του
Αλή Αγά.
Πριν πεθάνει, συγκέντρωσε γύρω του και αποχαιρέτησε όλους
όσους αγαπούσε. Ύστερα πήγε και στον στάβλο του, να αποχαιρετήσει τις
αγαπημένες του καμήλες, απ' τις οποίες ζήτησε συγχώρεση, αν τις ταλαιπώρησε ή
τις ξυλοφόρτωσε καμιά φορά. Η γηραιότερη καμήλα παραπονέθηκε, ότι δεν τον
συγχωρεί γιατί πάντοτε τις υποβίβαζε αφού έβαζε μπροστά για οδηγό τους έναν
γάιδαρο. Τότε ο Αγάς είπε κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι. Έτσι είναι
πλασμένος τούτος ο ντουνιάς. Τον πηγαίνει όπου θέλει ένας γάιδαρος.
Ξέρω ότι υπάρχουν ηθικοί, που θα αντισταθούν και μακάρι να
αντισταθούν όλοι, όσοι θα βάλουν το χέρι στο μέλι. Αλλά αλλοίμονο στο καλαμπόκι
αν οι δικαστές του είναι οι .....κότες.
Οι αμφιβολίες μου δεν είναι αίολες. Πήρανε χρήματα για να
ενισχύσουν τη Θράκη, τους συνοριακούς Νομούς, την Αλβανία, τη Βουλγαρία και
άλλα των οποίων δεν υπάρχει αριθμός. Όλα τα εργοστάσια πλην εξαιρέσεων έκλεισαν.
Κουφάρια κατοικίες νυχτερίδων και καταφύγια μεταναστών. Ας μην επαναληφθούν τα
ίδια "εξ επίτηδες" λάθη.
Διαμοιράσατε τα ιμάτιά μας, λοιπόν, αλλά προς Θεού όχι
"εν αυτοίς" και μην βάλετε κλήρο, κατά την ρήση του Ευαγγελίου. Δώστε
τα εκεί που θα τα εκτιμήσουν, θα τα τιμήσουν και θα τα αξιοποιήσουν.
Εμείς σιωπηλοί και σκεπτικοί θα παρακολουθούμε. Μόνο ας
γνωρίζουν οι αρμόδιοι, ότι η περίοδος της αμνησίας μας πέρασε. Θυμούμαστε και
τιμωρούμε.
0 Σχόλια