Διαπιστώνουμε πως υπάρχουν αρκετοί ... λεοντόκαρδοι αστυνομικοί που εξανίστανται κάθε φορά που δημοσιοποιούμε καταγγελίες για αστυνομική βία και αυθαιρεσία. Υποσημειώνουμε κατά
πρώτον τα αυτονόητα. Τα δικαιώματα του κρατούμενου μετά τη σύλληψη. Κι εκεί εστιάζεται η διερεύνηση μας. Για το εάν έγιναν προ ή μετά της σύλληψης, εν προκειμένω για την υπόθεση του ΑΤ Κολωνού.
Κατά δεύτερο, επειδή έγινε γνωστή η άποψη των ανθρώπων που έκαναν την καταγγελία, θέλαμε την άποψη της ΕΛΑΣ και ενημέρωση για τις επόμενες κινήσεις των καταγγελλόντων. Πλην όμως, διατηρούμε το δικαίωμα της απορίας. Γιατί για παράδειγμα η αντίδραση είναι διαφορετική σε περίπτωση που ο "αντίπαλος" είναι μποντιμπίλντερ; Έχει διαφορετικά δικαιώματα ο πολίτης αναλόγως σωματότυπου και διαφορικές υποχρεώσεις ο αστυνομικός όταν ανακύπτουν εξ αντιστρόφως ανάλογα δεδομένα;
Στα προκείμενα της υπόθεσης τώρα. Ο φερόμενος ως κακοποιημένος, δεν υπέβαλε μέχρι σήμερα μήνυση για κακοποίηση από αστυνομικούς. Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, πρόκειται για καθ' έξιν ταραξία και με ιδιαίτερα προκλητική αντίδραση στην παρουσία αστυνομικών. Η δική του συμπεριφορά ωστόσο, δεν δικαιολογεί ούτε συνάδει με οποιαδήποτε εξομοίωση αστυνομικού ήθους.
Στα καθεαυτά γεγονότα, η αστυνομία υποστηρίζει πως ο τραυματισμός έγινε πριν από τη σύλληψη, όταν σε συμπλοκή με αστυνομικό της ΔΙΑΣ έπεσαν και οι δύο πάνω στη μηχανή, με συνέπεια τον τραυματισμό και του αστυνομικού, που χρειάστηκε την νοσοκομειακή παροχή βοηθειών. Δηλώνεται επίσης, πως ο πολίτης που κατέγραψε με το κινητό εντός του τμήματος το οπτικό υλικό που δημοσιοποιήθηκε, ήταν μπροστά στο περιστατικό, ενώ του αποδίδεται συγγενική σχέση με το άτομο που συνελήφθη.
Γνωρίζουμε ότι πολλές ή έστω αρκετές από τις καταγγελίες για αστυνομική βία, αποτελούν προϊόν αυτοτραυματισμού ή "μετάλλαξης" των γεγονότων. Δεν παραγνωρίζουμε όμως ότι υπάρχει αστυνομική βία, η οποία στιγματίζει και προσβάλλει πρώτα και κύρια τους ίδιους τους αστυνομικούς για κάποιους που αρέσκονται ν' αποδίδουν συλλογικές ευθύνες.
του Γιώργου Καραϊβάζ
0 Σχόλια