"Δεν ζητάμε ελεημοσύνη, παρά μόνον αναγνώριση" - κείμενο αστυνομικού

Δημοσιεύουμε κείμενο αστυνομικού - αναγνώστη του bloko.gr: Μπορεί να μας έκοψαν πολλά χρήματα τα τελευταία χρόνια λόγω των

μνημονίων,
Μπορεί να μην μας συγκαταλέγουν στα επικίνδυνα και ανθυγιεινά επαγγέλματα,
Μπορεί να μην μας χορηγούν τον απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό για να
κυνηγήσουμε το έγκλημα και να παλέψουμε με τα θηρία που δεν διστάζουν να
κακοποιούν και να σκοτώνουν για μερικές εκατοντάδες ευρώ τους υπερήλικες
γονείς μας,
Μπορεί να αγοράζουμε τα απαραίτητα για την αποστολή μας από τον λιγοστό
μισθό μας,
Μπορεί κάποιοι να μας θεωρούν αγράμματους, μπάτσους, ρουφιάνους, πολίτες
δεύτερης κατηγορίας,
Μπορεί τα παιδιά μας να δέχονται bulling στα σχολεία τους λόγω του
αστυνομικού επαγγέλματος των γονιών τους,
Μπορεί πολλές φορές η οικογενειακή μας ισορροπία να βρίσκεται σε μία λεπτή
κλωστή λόγω των συνεχών απαιτήσεων της Υπηρεσίας,
Αλλά όταν η ΠΑΤΡΙΔΑ μας καλεί, οι περισσότεροι από εμάς βρίσκονται στο
πλευρό της και φωνάζουν με μια λέξη ΠΑΡΩΝ, γνωρίζοντας ότι αφήνουν πίσω
γυναίκες ετοιμόγεννες, παιδιά που λένε για πρώτη φορά «Μπαμπά», παιδιά που
κάνουν τα πρώτα τους βήματα…
Γιατί το κάλεσμα της ΠΑΤΡΙΔΑΣ μας σημαίνει για εμάς τα πάντα…
Η κατάσταση που επικρατεί το τελευταίο τρίμηνο στον Έβρο και στα νησιά μας
με τις ορδές των λαθρομεταναστών που στέλνει ο «σουλτάνος» είναι δύσκολη
και απελπιστική..
Στο διάστημα του απόλυτου lock down που επιβλήθηκε από την Κυβέρνηση, λόγω
του Κορωνοϊού, εμείς είμασταν και πάλι στους δρόμους, στην πρώτη γραμμή και
με το έργο μας συμβάλλαμε στο να αναδείξουμε την Ελλάδα μας ως χώρα πρότυπο
παγκοσμίως..
Οι συνάδερφοι δούλεψαν χιλιάδες εργατοώρες, κάτω από αντίξοες συνθήκες,
άυπνοι και νηστικοί, υπερέβαλαν εαυτών και τελικά η ΠΑΤΡΙΔΑ μας στάθηκε
όρθια για μία ακόμη φορά…
Δεν ζητάμε ελεημοσύνη από κανέναν σας…
Δε ζητάμε τη συμπόνια σας…
Δεν ζητάμε κάποιο ειδικό επίδομα…
Δε ζητάμε κάποια έκτακτη οικονομική βοήθεια…
Δεν ζητάμε τη δόξα…
Αναγνώριση ζητάμε μόνο για τον άνισο αγώνα που δίνουμε καθημερινά για την
καταπολέμηση της εγκληματικότητας και τη φύλαξη των χερσαίων και θαλάσσιων
συνόρων της Πατρίδας μας….
Αναγνώριση για όλα αυτά που προσφέρουμε και για όλα αυτά που αφήνουμε πίσω
μας…
Και σε αυτή τη μάχη δεν χωρούν πολιτικές αντιπαραθέσεις και χρώματα.
Δεξιοί, Αριστεροί, Κεντρώοι, Αναποφάσιστοι γινόμαστε όλοι μία γροθιά για το
συμφέρον της Πατρίδας μας, της Ελλάδας μας, της Χώρας που θα μεγαλώσουν τα
παιδιά μας.
Μιας Χώρας Ασφαλής, μίας Χώρας που θα κυριαρχεί στη Μεσόγειο και στην
Ευρώπη, μιας Χώρας που δεν επαιτεί και έχει τη δύναμη να γίνει ξανά το
όνειρο των ηρώων της…
Να γίνει ξανά ΕΛΕΥΘΕΡΗ…..
Και σε αυτή τη δύσκολη και ίσως τελευταία μάχη, συμμάχους έχουμε δίπλα μας
τον  Ιησού Χριστό Μας, την Παναγία Μας και όλους τους Αγίους Πατέρες της
Εκκλησίας μας.
Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, τίποτα δεν μας χαρίζεται, όλα κερδίζονται
με τους καθημερινούς αγώνες που δίνουμε…
Όλα κερδίζονται στη μεγάλη σκακιέρα, αλλά να θυμάστε πως τα πιόνια
γνωρίζουν πολύ καλά πως παίζεται το παιχνίδι των ξένων δυνάμεων και έχουν
τη δύναμη και το σθένος να πολεμήσουν για ακόμη μία φορά, για μία Ελλάδα,
Ανεξάρτητη, Δυνατή και με Λόγο απέναντι στους ξένους ηγέτες..

«Μην καρτεράς τον αετό να προσκυνήσει,
Πνεύμα ελεύθερο γεννήθηκε να ζήσει,
Φλόγα άσβεστη καίει στα σωθικά του,
και η ελπίδα σηκώνει τα φτερά του…»