Σεξουαλικοί Εγκληματίες - της Αγγελικής Καρδαρά

Τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας αποτελούν μία ειδεχθή μορφή εγκληματικότητας και η παρουσίαση αυτών των εγκλημάτων στα ΜΜΕ, ιδίως όταν το θύμα είναι ανήλικο, προκαλεί

σε πολλές περιπτώσεις ισχυρές κοινωνικές αντιδράσεις κατά των δραστών. Αν και εδώ εντοπίζεται ένα παράδοξο, καθώς και ο στιγματισμός των θυμάτων σε ορισμένες περιπτώσεις είναι έντονος, κυρίως εάν το θύμα είναι γυναίκα, με αποτέλεσμα το άτομο που έχει επιζήσει της εγκληματικής πράξης να θυματοποιείται δευτερογενώς.

Το γεγονός αυτό αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι, παρά την αξιοσημείωτη πρόοδο των σύγχρονων κοινωνιών,  “επιβιώνουν” ακόμα επικίνδυνοι εγκληματικοί μύθοι και ακραίες στερεοτυπικες αντιλήψεις. Αυτή η δευτερογενής θυματοποίηση, όπως πολλές φορές έχουμε τονίσει, δύναται να αποτελέσει αποτρεπτικό παράγοντα καταγγελίας του εγκλήματος και είναι ευθύνη της επιστημονικής κοινότητας, του δημοσιογραφικού κόσμου και όλων ασφαλώς των ενεργών πολιτών, να  προστατεύσουν τα θύματα εγκληματικών ενεργειών που έχουν επιζήσει, “γκρεμίζοντας” τα στερεότυπα και δείχνοντας τον δέοντα σεβασμό στην αξία του ατόμου.

Ένα ερώτημα που μας απασχολεί ακολούθως είναι εάν η διαμεσολάβηση μπορεί να λειτουργήσει θετικά σε αυτήν της μορφής εγκληματικότητα.  Ο Ομ. Καθηγητής Εγκληματολογίας Παντείου Πανεπιστημίου, κ. Αντώνης Μαγγανάς, στην ανάλυσή του για τους σεξουαλικούς εγκληματίες αναδεικνύει τις δυσκολίες και τα προβλήματα της διαδικασίας που, όπως διαπιστώνω από την ανάλυση του Καθηγητή, σε μεγάλο βαθμό απορρέουν από το ψυχο-εγκληματικό προφίλ των δραστών. Αναμφίβολα απαιτείται μία μεγάλη προετοιμασία με το κατάλληλα εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό που θα στηρίξει και τα δύο μέρη.

Γράφει ο Καθηγητής Α.Μαγγανας

ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΔΡΑΣΤΩΝ

Σε εφαρμογή της Αρχής audi alteram partem[1]  κρίναμε σκόπιμο να παραθέσουμε τις απόψεις των δραστών σεξουαλικών εγκλημάτων κρατούμενων της Φυλακής Τρίπολης για σεξουαλικούς εγκληματίες μέσα από τις συνεντεύξεις που πήρε η (προπτυχιακή τότε) φοιτήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Σοφία Θώδου στο πλαίσιο του  μαθήματος «Αντεγκληματική Πολιτική» (το έτος 2002).

Μέσα από τις συνεντεύξεις αυτές αποτυπώνονται ανάγλυφα όλα τα στοιχεία που είδαμε αναλύοντας τις δικαστικές αποφάσεις. Απουσία ενσυναίσθησης, άρνηση των γεγονότων και ουσιαστικά της πραγματικότητας, υπερβολικός ναρκισσισμός, διαστρέβλωση της πραγματικότητας, διαταραχές της προσωπικότητας, συναισθηματική ανωριμότητα, βγαίνουν καθαρά στην επιφάνεια από τις απαντήσεις.

Το κυριότερο, όμως, στοιχείο είναι η αδυναμία (ή τουλάχιστον μεγάλη δυσκολία) κοινωνικής επανένταξης αυτών των ατόμων. Κατά συνέπεια δεν μπορούμε  πάρα να είμαστε ιδιαίτερα απαισιόδοξοι ως προς την εφαρμογή εναλλακτικών και «ανθρωπινότερων» μορφών ποινικής μεταχείρισης όπως η διαμεσολάβηση (Crosland Paul and Liebmann Marian, 40 Cases, Restorative Justice and Victim-Offender Mediation, Mediation UK, 2003) και παρά τα θετικά αποτελέσματα που παρουσιάζει η (περιορισμένης έκτασης) έρευνα του Gustafson.

Jo-Anne Wemmers, Marisa Canuto, Victims’ Experiences  with, Expectations  and Perceptions  of  Restorative  Justice,  CICC,  Montreal  University,  2002.

ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

Ο Flaten (1996) αναφέρει ότι όλα τα θύματα που ρωτήθηκαν ανέφεραν ότι η διαδικασία  της διαμεσολάβησης τα βοήθησε, υπό  την  έννοια ότι κατάλαβαν καλλίτερα πώς συνέβη  το γεγονός και μπόρεσαν να το θεωρήσουν ως κάτι που έγινε στο παρελθόν.

Στην επιφάνεια ήρθε ακόμη το ενδιαφέρον τους για την επανένταξη του παραβατικού και  συγκεκριμένα ανέφεραν το πόσο σημαντικό θεώρησαν το γεγονός να πουν στον δράστη τι στοιχεία έπρεπε να αλλάξει ή να βελτιώσει στη ζωή του. Επιπροσθέτως, τέσσερα θύματα  ανέφεραν ότι ήταν ευεργετικό γι’ αυτά να δουν τον δράστη προσωπικά και να τον ακούσουν να τους ζητά συγνώμη. Σύμφωνα με τα θύματα που ρωτήθηκαν, η προετοιμασία πριν από τη διαμεσολάβηση και ο χρόνος που κύλησε μεταξύ της πράξης και της  διαμεσολάβησης αποτέλεσαν σημαντικούς παράγοντες για την επιτυχία της διαδικασίας.

Τα  θύματα  θα  συνιστούσαν  να  χρησιμοποιείται  η  διαδικασία  τουλάχιστον έναν  χρόνο  μετά  την  πράξη  και  το  γεγονός  αυτό  τους  έδωσε  αρκετό χρόνο  για  να  χειρισθούν  τα  συναισθήματα  του  θυμού  και  του  πόνου  που ένιωσαν. Ο  ίδιος  συγγραφέας  ανέφερε ακόμα ότι πολλά από τα θύματα είχαν εμπλακεί  σε  μια  διαδικασία  συμβουλευτικής  ή σε  διάφορες ομάδες  προάσπισης των δικαιωμάτων των θυμάτων.

Πολλά θύματα θεώρησαν ότι η διαδικασία ήταν η ενδεδειγμένη για τις περιπτώσεις  σοβαρών  αδικημάτων  και  ότι θα έπρεπε να προσφέρεται αυτή η δυνατότητα και σε άλλα θύματα. Η εθελούσια συμμετοχή και η πρόοδος ως προς τη θεραπεία-μεταχείριση του παραβατικού θεωρήθηκαν ως σημαντικά στοιχεία που έπρεπε να ληφθούν υπ’ όψιν.

Ο  Roberts (1995)  από  την  πλευρά  του  περιέλαβε  ποιοτικά  δεδομένα  όσον  αφορά  τις  εμπειρίες  των  θυμάτων  σε  μια  εκτεταμένη  αποτίμηση  ενός προγράμματος διαμεσολάβησης.

Συνολικά  ελήφθησαν  24  αυτοπρόσωπες  ή  τηλεφωνικές  συνεντεύξεις  από θύματα (11  θύματα  σεξουαλικής  επίθεσης,  5  σχετικές  με  φόνο,  6 θύματα  ένοπλης  ληστείας  και  2  άλλα  θύματα που πήραν μέρος στο πρόγραμμα).

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

Τα  κίνητρα  των  θυμάτων  για  το  εάν  θα  συμμετείχαν  στο  πρόγραμμα υπήρξαν διάφορα και διαφορετικά.  Μερικά  ανέφεραν  την  απλή  περιέργεια , ενώ  άλλα  ανέφεραν την επιθυμία να βοηθήσουν τον παραβατικό.  Οι  λόγοι που επικαλέστηκαν συχνότερα ήταν η ανάγκη  να  γνωρίσουν  περισσότερα  για  το  αδίκημα  και  να  μοιραστούν με τον παραβατικό τις επιπτώσεις που είχε επάνω τους η πράξη του. Εν  τούτοις  μερικά  θύματα  ανέφεραν  ότι  διατηρούσαν  κάποιους  φόβους πριν από τη διαδικασία διαμεσολάβησης.

Οι  φόβοι  αυτοί  ήταν  οι  ακόλουθοι:

• Το  να  πάρει  το  εξειδικευμένο  προσωπικό  το  μέρος  του  δράστη.
• Το  να  ανοίξουν  παλιές  πληγές.
• Το  να  συμπεριφερθούν  με  μη  ορθό  τρόπο  κατά  τη  διάρκεια  μιας συνεδρίας.
• Το  να  φοβηθούν  να  αρχίσουν  ή  να  ολοκληρώσουν  τη  διαδικασία.
• Ο  φόβος  του  αγνώστου.

Τα  θύματα  εξετίμησαν  τη  συνάντηση  με  τον  παραβατικό.  Αισθάνθηκαν  ότι το να τον συναντήσουν κατά πρόσωπο, να τον δουν σαν μια ανθρώπινη ύπαρξη τους προσέδιδε μια αίσθηση ελέγχου και τους επέτρεψε να συνεχίσουν και πάλι τη ζωή τους. Εξετίμησαν επίσης το γεγονός ότι έμαθαν το πώς συνέβη το περιστατικό και μάλιστα ότι το άκουσαν από τον ίδιο τον δράστη. Τέλος, η ευελιξία του προγράμματος εκτιμήθηκε από τα θύματα.

Τα  θύματα  που  συνάντησαν  κατά  πρόσωπο  τον  παραβατικό  αναφέρουν τους ακόλουθους  παράγοντες  ως σημαντικούς  και  βοηθητικούς:

• Την ανάληψη της ευθύνης από τον παραβατικό και την έκφραση συγγνώμης από μέρους του.
• Τη  δυνατότητα  να  εκφράσουν  τον θυμό τους για το έγκλημα και τις επιπτώσεις του.
• Το  να  πάρουν  απαντήσεις  για  ορισμένα  πράγματα.
• Το να  διαπιστώσουν  πόσο  επηρέασε  τον δράστη  το  αδίκημα  που  τέλεσε.

Ειδικότερα  τα  θύματα  ανέφεραν  ότι  τελικά  ακούστηκαν  και  ότι  ο  δράστης δεν  μπορούσε να  ασκήσει, πλέον, έλεγχο πάνω τους. Τα θύματα μπορούσαν να δουν τον δράστη ως ανθρώπινη ύπαρξη και όχι ως τέρας.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ ΘΥΜΑΤΟΣ-ΔΡΑΣΤΗ

New York, Wisconsin, and Minnesota

O Umbreit (1989, 1990) μελέτησε επτά περιπτώσεις που αφορούσαν βίαιους  παραβατικούς  και  τα  θύματά  τους  για  να καταδείξει την  πιθανή  χρησιμότητα  των  προγραμμάτων  συμφιλίωσης  όταν  πρόκειται για αδικήματα  βίας. Οι  περιπτώσεις  που  αναλύθηκαν  αφορούσαν έξι τύπους  βίαιων  αδικημάτων- ένοπλη  ληστεία, σεξουαλική  επίθεση, βίαιη  επίθεση, ανθρωποκτονία  από  εγκληματική  αμέλεια  και  διάρρηξη- όπου  εμπλέκονταν  οκτώ  θύματα.  Οι  συνεδρίες  διαμεσολάβησης   έλαβαν  χώρα μετά την επιβολή της ποινής στον δράστη και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του.

-Όταν  προσκλήθηκαν  να  συναντήσουν  τον δράστη,  ένα  από  τα  θύματα  δέχθηκε  χωρίς  να  διστάσει  καθόλου, ενώ  άλλα  τρία  δεν  συμφώνησαν  αμέσως  με  τη  διαμεσολάβηση. Για  τα  τρία  αυτά  θύματα  απαιτήθηκε  ένας  ορισμένος  αριθμός  επαφών.

-Οι  λόγοι  που  δόθηκαν  από τα θύματα για την απόφασή τους να συμμετάσχουν ήταν:

• Για  να  υποβάλλουν  ερωτήσεις  στον  παραβατικό.
• Για  να  καταλάβουν  γιατί  συνέβη  το  γεγονός.
• Για  να δουν  το  πρόσωπο  που  τέλεσε  το  αδίκημα.

-Μετά τη διαμεσολάβηση πολλά θύματα αισθάνθηκαν ότι είχαν λάβει απαντήσεις στα ερωτήματα που είχαν και ότι κατάλαβαν καλλίτερα το άτομο που τέλεσε το αδίκημα. Τα ίδια θύματα δήλωσαν ότι αισθάνθηκαν ικανά να συγχωρήσουν τον παραβατικό.

– Ο  Umbreit  διαμόρφωσε  ένα  μοντέλο παρέμβασης για τα βίαια αδικήματα που  το  ονόμασε  «Διάλογος  θύματος-δράστη ευαισθητοποιημένου στις ανάγκες του θύματος» (Victim-Sensitive Offender Dialogue, VSOD)  και  το  οποίο  διαφέρει  από  την  παραδοσιακή  διαδικασία διαμεσολάβησης που χρησιμοποιείται για τα αδικήματα κατά της περιουσίας και τα μικρά εγκλήματα.

Η  νέα  αυτή  διαδικασία  έχει  ορισμένα  διακριτικά  χαρακτηριστικά: Συγκινησιακή  φόρτιση,  μεγάλη  ανάγκη  μη  κριτικής  στάσης,  μεγαλύτερη διάρκεια για  την  προετοιμασία  της  διαμεσολάβησης (6  με  18  μήνες),  πολλές  ξεχωριστές  προπαρασκευαστικές  συνεδρίες πριν από τη συνάντηση, πολλές τηλεφωνικές συνομιλίες, επαφές με τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους για να εξασφαλιστεί η πρόσβαση στον καταδικασθέντα ώστε να μπορέσει να διεξαχθεί η διαμεσολάβηση στη φυλακή, προετοιμασία αυτών που θα συμμετάσχουν στην εξωτερίκευση έντονων συναισθημάτων και προσδιορισμός των ορίων της διαμεσολάβησης σε σχέση με μια θεραπεία. Εν κατακλείδι, η διαδικασία αυτή (VSOD)  απαιτεί έναν ιδιαίτερα προετοιμασμένο διάλογο μεταξύ των μερών.

Για  να  εξηγήσει  καλλίτερα  το  μοντέλο  και  τις  επιπτώσεις  του  για  τη μελλοντική  πρακτική,  ο  Umbreit  παρουσίασε τη μελέτη δύο περιπτώσεων που αφορούσαν τους συγγενείς δολοφονημένου παιδιού. Στην  πρώτη  η  μητέρα  του  παιδιού  που  δολοφονήθηκε, αφού ληστεύτηκε, συναντήθηκε  με  τον δράστη. Στη  δεύτερη, ο πατέρας και η μητέρα ενός νεαρού κοριτσιού που απήχθει, βιάστηκε και δολοφονήθηκε, συνάντησαν τον δράστη.  Αν  και η μελέτη δεν έγινε με τον σκοπό να συλλεχθούν λεπτομερή στοιχεία, υπάρχουν μερικές πληροφορίες για το τι περίμεναν και τι βίωσαν οι συγγενείς των θυμάτων. Και στις δύο περιπτώσεις οι συγγενείς ήθελαν να συναντήσουν τον δράστη για να πάρουν ερωτήσεις στα ερωτήματά τους. Ένας από τους συγγενείς εξέφρασε επίσης την ανάγκη να δει τον παραβατικό και να τον κάνει να αισθανθεί τον πόνο που ένιωσε.

Μετά  την  εμπειρία  τα  θύματα (οι  συγγενείς) θεώρησαν  ότι  μερικές  από  τις  ερωτήσεις  τους  παρέμειναν  αναπάντητες, ενώ μερικές  από  τις  απαντήσεις  δεν κρίθηκαν ικανοποιητικές.  Σε  μια  περίπτωση το  θύμα  δήλωσε  ότι, αν και δεν μπορεί να συγχωρήσει τον δράστη, θα επιθυμούσε στο εξής ο δράστης να συμπεριφέρεται σωστά και ότι δεν τον έβλεπε πλέον ως κάτι το απάνθρωπο.

Στην άλλη περίπτωση  τα  θύματα  ανέφεραν  ότι  αμφέβαλλαν  για  την αληθοφάνεια   της  ιστορίας  που  παρουσίασε  ο  δράστης αλλά  παρ’ όλα αυτά  υπήρχαν  κάποια  στοιχεία  που  έδειχναν  ότι  μεταμελήθηκε.  Εξέφρασαν, ακόμη,  την  επιθυμία  να  βοηθήσουν  τον  παραβατικό  και  πρόσθεσαν  ότι τελικά κατάφεραν να πάρουν την απόφαση να συνεχίσουν προς τα εμπρός τη  ζωή  τους.

-Παρ’  όλο  που  υπάρχουν  λίγες  μελέτες  όσον  αφορά τις εμπειρίες θυμάτων βίαιων εγκλημάτων με τα προγράμματα επανορθωτικής δικαιοσύνης και πολύ λίγα θύματα δέχτηκαν να συμμετάσχουν τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχει ενδιαφέρον για τα προγράμματα αυτά.

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΘΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗ

Langley, B.C

O  Gustafson (1997)  σε  μια  διάλεξη  στους  Διευθυντές  Φυλακών  στο  Leuven,  στο  Βέλγιο  παρουσίασε  μια  μελέτη  περίπτωσης  που  αφορούσε  τα  θύματα  ενός  κατά  συρροή  βιαστή. Δύο  από  τα  θύματα  είχαν  ακούσει  για  το  πρόγραμμα  διαμεσολάβησης  για  σοβαρά  εγκλήματα   της  Βρετ. Κολομβίας. Ο  Gustafson θυμάται  τη συνάντηση  που  είχε  με  τις  γυναίκες  αυτές  οι  οποίες στη  συνέχεια  μπορεί  να  συναντήθηκαν  με  τον  δράστη.

Δύο από  τις  γυναίκες, οι  οποίες είχαν  υποστεί τη  διαταραχή του μετατραυματικού stress, για εννέα χρόνια εξέφραζαν την ανάγκη να συναντήσουν τον δράστη. Ένα από  τα  θύματα    περιέγραψε  τους  λόγους  που την  οδήγησαν  να  ζητήσει  τη  συνάντηση  με  τον δράστη: «Για  να  γράψω  το  τελευταίο  κεφάλαιο  γι’  αυτή  την  περίοδο της ζωής μου  χρειάζομαι  να  συναντήσω  τον  δράστη  πρόσωπο με  πρόσωπο.  Έχω  δεκάδες  ερωτήσεις  που  ποτέ  δεν  θίχτηκαν  κατά τη  διάρκεια  της  δικαστικής  διαδικασίας.  Θέλω  να  μάθω  το «γιατί;»  και  «γιατί  εμένα;»  και  θέλω  να  επικαλεστώ  την  ανθρωπιά  του,  την  αίσθηση  συμπόνιας  του  για  να  δούμε  αν  μπορούμε  να  βρούμε  κάποιο καινούργιο σημείο  επικοινωνίας  που  θα  μας  απελευθερώσει  και  τους  δύο (…). 

«Ηρέμησε!»  μου  είπε  «και  θα  επιβιώσεις».  Παρ’  όλ’  αυτά  κάποιος  δεν επέζησε – τα δίδυμα που έχασαν τη ζωή τους [το θύμα ήταν έγκυος με δίδυμα κατά τη διάρκεια της επίθεσης και απέβαλε μερικές εβδομάδες αργότερα]. Θέλω  να  δω  πώς  θα αντιμετωπίσει το νέο της απώλειας των μικρών μου παιδιών, να δω πώς θα αντιμετωπίσει τον πόνο που αισθάνομαι και να αισθάνεται υπεύθυνος για τις συνέπειες. Και τα δύο θύματα θεώρησαν ότι θα μπορούσαν να συνεχίσουν τη ζωή τους και, όπως αναφέρει ο Gustafson έκριναν την εμπειρία θεραπευτική.

Ένα από τα θύματα ανέφερε «ξαναβρήκα τη μουσική μου». Κατά τη διάρκεια της επίθεσης είχε κατά τύχη κλείσει το ραδιόφωνο-ρολόι της και στη συνέχεια δεν μπορούσε πλέον να ακούσει οποιαδήποτε μουσική, είτε από το ραδιόφωνο, είτε από το supermarket όπου ψώνιζε και το οποίο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει. Πρόσθεσε ακόμη ότι μπόρεσε να κοιμηθεί εκ νέου μεταξύ 3 και 5 το πρωί (η επίθεση είχε γίνει στις 4.00) μετά τη διαμεσολάβηση με τον δράστη. 

Από τα παρακάτω αποσπάσματα συνάγεται ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολη η εφαρμογή του προγράμματος διαμεσολάβησης μεταξύ θύματος και δράστη στην περίπτωση των σεξουαλικών εγκλημάτων.

Οι συνεντεύξεις πραγματοποιήθηκαν από την κ. Σοφία  Θώδου, Μ.Α, Κοινωνιολόγου.

(Κρατήσαμε μόνο το αρχικό του ονόματος, το εάν ο δράστης είναι Έλληνας ή αλλοδαπός, καθώς και την κατηγορία και την ποινή που επιβλήθηκε).

Σημείωση: Από το εκτενές υλικό των συνεντεύξεων, παρουσιάζονται ενδεικτικά ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα, από τα οποία μπορούν να εξαχθούν πολύτιμα συμπεράσματα, εγκληματολογικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος.

M
Εθνικότητα: Αλλοδαπός
Κατηγορία: Ξυλοδαρμός – βιασμός – αρπαγή
Ποινή: 15 έτη

Δεν είμαι ούτε ανώμαλος, ούτε βιαστής, ούτε μανιακός. Έχω όμως δύσκολο χαρακτήρα. Την κοπέλα αυτή την είχα γνωρίσει στη (…) και μετά από ένα χρόνο την είδα στην (…). Μου είπε ότι έμενε σε ένα ξενοδοχείο στην (…) αλλά δεν είχε λεφτά και την έδιωξαν. Της είπα να έρθει να μείνει μαζί μου. Δεν ήταν ακριβώς σπίτι εκεί, αλλά ένα παρατημένο κτίριο που μέναμε πολλοί μαζί. Δεν είχε πόρτες ούτε παράθυρα, αλλά ήταν καλοκαίρι ακόμα και μπορούσαμε να μείνουμε εκεί. Είχα πιει αρκετά και μετά που πήγαμε σπίτι ήπιαμε πάλι και φάγαμε. Κάναμε κι έρωτα. Μετά όμως είδα τα χέρια της και ήταν γεμάτα σημάδια. Φοβήθηκα μήπως έχει AIDS και άρχισα να την χτυπάω, ώσπου τη χτύπησα σε ένα σίδερο και μάτωσαν τα χείλη της. Λίγο αργότερα εκείνη μου ζήτησε να ξαναπιούμε και το βράδυ ήρθε η αστυνομία. Άρχισα να τους βρίζω που ήρθαν εκεί και στην αρχή το αρνήθηκα αλλά μετά το δέχτηκα. Εκείνη δεν φώναξε την αστυνομία, αλλά κάποιος που πέρναγε και άκουσε τις φωνές. Είμαι ένοχος για ξυλοδαρμό αλλά όχι για βιασμό.

D
Εθνικότητα: Αλλοδαπός
Κατηγορία: Βιασμός ανηλίκου
Ποινή: 18 έτη

Μια μέρα πήρα με το αυτοκίνητο το παιδί μου και το παιδί της αδελφής της γυναίκας μου, για να πάμε βόλτα στη θάλασσα. Εκεί είπαν πως το βίασα. Το κοριτσάκι είπε ότι δεν τη βίασε ο θείος, ήταν όμως «πειραγμένο». Το κανόνισε η γυναίκα μου με την αδελφή της, γιατί ήθελε να με ξεφορτωθεί. Αυτή είχε γκόμενο και έστειλε εμένα φυλακή. Το κοριτσάκι ήταν οκτώ χρόνων, δεν καταλάβαινε αν το έκανε ο θείος ή όχι; Γιατί δεν την πίστεψαν στο δικαστήριο; Τώρα τι να πιστέψω με όλα όσα ακούγονται για τους δικαστές; Δεν μιλάω πια με κανέναν, ούτε με το παιδί μου.

G
Εθνικότητα: Αλλοδαπός
Κατηγορία: Βιασμός
Ποινή: 15 έτη

Είχα σχέση με αυτήν τη γυναίκα περίπου οχτώ – εννιά μήνες. Εγώ όμως ήμουν παντρεμένος χωρίς να το ξέρει και η γυναίκα μου ζούσε στην πατρίδα. Κάποιος της το είπε και έγινε θηρίο. Είπε: «Με νομίζεις που…;». Εγώ δεν την θέλω για παραπάνω, γιατί κάνει ναρκωτικά. Μετά με κατηγόρησε για βιασμό. Ζήτησα να πάει σε γιατρό, αλλά αφού είχαμε σεξ μαζί. Το έκανε για εκδίκηση, επειδή ήμουν παντρεμένος. Της είπα να με βγάλει από δω κι εγώ θα της δώσω ό,τι θέλει: λεφτά, ναρκωτικά…

E
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Αρπαγή – ασέλγεια – βιασμός
Ποινή: 25 έτη

Είμαι παντρεμένος και με τη γυναίκα μου δεν μπορούσαμε να κάνουμε παιδιά. Εγώ τα αγαπάω πολύ και γι’ αυτό πήρα υπολογιστή για να μπαίνω στο internet και να μαθαίνω για το πρόβλημά μας. Μπήκα σε σελίδες και τελικά έγινε κάτι σαν εθισμός. Καθόμουν εκεί με τις ώρες, μπορεί και δέκα – δώδεκα. Έμπαινα παντού, ακόμη και σε πορνογραφικά. Άρχισα να σώζω ό,τι έβρισκα αλλά επειδή ήταν πολλά τα έγραφα και σε cd.

Έπαιζα με τα παιδιά της γειτονιάς και μετά αγόρασα και μία κάμερα από τις καλές που βγάζουν και φωτογραφίες. Μία μέρα πήγα στο πάρκο και πήρα δύο παιδιά, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, για να τα βγάλω φωτογραφίες. Είχα κάνει φωτομοντάζ και στις φωτογραφίες ήμουν κι εγώ με τα παιδιά. Ξέρεις, άλλαζα το σώμα και κράταγα το κεφάλι ίδιο. Μπορεί να έβγαζα και τα ρούχα. Η έδρα με χρέωσε βιασμό, επειδή είδε τις φωτογραφίες. Δεν γνώριζα τους γονείς, αλλά με όλα τα παιδιά είχα καλές σχέσεις. Όχι, ούτε τα συγκεκριμένα παιδιά γνώριζα. Ήταν οχτώ – εννιά χρονών, τα είδα που έπαιζαν, τους είπα να βγάλουμε φωτογραφίες και μετά τους έδωσα €2.

Με κατηγόρησαν ότι ήθελα να πουλήσω τις φωτογραφίες που είμαστε γυμνοί με τα παιδιά, επειδή βρήκαν τα cd που κρατούσα αρχεία. Τρεις τέσσερεις μήνες πριν με πιάσουν, είχαν κάνει ανώνυμη καταγγελία πως έβγαζα φωτογραφίες στα σχολεία από μακριά. Με χτύπησαν τόσο πολύ οι αστυνομικοί που ξέχασα το όνομα της γυναίκας μου. Μου την έδειχναν σε φωτογραφία και με ρωτούσαν ποια είναι. Έλεγα πως την ξέρω αλλά δεν θυμάμαι. Έτσι φέρονται εκεί μέσα.   

Χ
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Απόπειρα βιασμού – κλοπές
Ποινή: 25 έτη

Δεν έχω να σου πω πολλά πράγματα. Σε λιγότερο από μια βδομάδα αποφυλακίζομαι. Είμαι παιδί χωρισμένων γονιών και πέρασα τα περισσότερα μου χρόνια σε ιδρύματα. Από μικρός έκλεβα τσάντες και έκανα άλλες μικροκλοπές για να επιζήσω. Κάποια μέρα μπήκα σε ένα ασανσέρ μαζί με μια κυρία, της οποίας προσπάθησα να πάρω την τσάντα. Φόραγε στο λαιμό ένα χρυσό κόσμημα, την πλησίασα και προσπάθησα να της το βγάλω. Έτσι, με κατηγόρησαν για απόπειρα βιασμού. Δεν δικάστηκα από μεικτό ορκωτό και θεωρώ την ποινή μου υπερβολική.

Χ
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Βιασμός
Ποινή: 8 έτη στο Εφετείο

Ζούσα μόνος μου από 13 χρόνων στη (…). Μπήκα για πρώτη φορά στη ζωή μου σε φυλακές ανηλίκων για κλοπές. Ενώ βρισκόμουν στο ίδρυμα (…) με κατηγόρησαν πως βίασα έναν συγκρατούμενο μου. Η πράξη έγινε, όμως όχι με τη βία.

Είχα μια κασέτα με αγαπημένα μου τραγούδια, την οποία δάνεισα σε ένα συγκρατούμενο μου (…). Όταν μου την επέστρεψε, ήταν χαλασμένη, όμως εκείνος είπε πως δεν την είχε ακούσει καν. Τότε θύμωσα πολύ για το ψέμα και τσακωθήκαμε άσχημα. Τον χτύπησα πολύ και χρειάστηκε να μας χωρίσουν. Αργότερα όμως τα βρήκαμε και μου ζήτησε συγνώμη για το ψέμα.

Στον θάλαμο ήμασταν πέντε παιδιά, τα οποία μου είπαν πως είναι γκέι. Δεν είχα ποτέ σχέση πριν και ήθελα να δω πως είναι. Του είπα τότε να πάει στην τουαλέτα και να με περιμένει. Έτσι έγινε και κάναμε sex. Μάλλον επειδή ήθελε να με εκδικηθεί με κατηγόρησε για βιασμό. Η καταδίκη μου στηρίχτηκε στο ότι είχε ακόμα σημάδια από το ξύλο.

Γ
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Βιασμός – Αποπλάνηση ανηλίκου
Ποινή: 18 έτη

Συνήθιζα να κάνω βόλτα σε ένα πάρκο του χωριού που τύχαινε ορισμένες φορές να παίζουν παιδιά. Η κοπέλα αυτή ήταν 11 χρονών και φίλη της αδερφής μου. Την είδα αρκετές φορές ώσπου αρχίσαμε να μιλάμε. Ξεκινήσαμε να δίνουμε ραντεβού σε απομακρυσμένα σημεία του χωριού και γίνονταν παιχνίδια. Ένα βράδυ συναντηθήκαμε κατά τις 9 με τη θέλησή της. Ήρθαμε σε επαφή. Μου είπε να σταματήσω αλλά δεν ήμουν ο εαυτός μου 100% και δεν κατάφερα να σταματήσω αν και μάλλον δεν ήθελε. Ένιωθα πως θα με μαγκώσουν, πήγα σε ένα φίλο μου και έπινα. Ήξερα πως ήταν το τελευταίο ποτό.

Επιστρέφοντας σπίτι είχα μυριστεί τα συμβατικά της ασφάλειας. Ήξερα πως είχα μια μικρή ευθύνη. Η περιέργεια την έφερε κοντά μου. Φοβόμουν τη ράτσα τους, τη σωματική μου ακεραιότητα. Με πήγαν στο τμήμα και έφαγα το ξύλο της αρκούδας. Με χτύπαγαν με τα κλομπ. Σκοπός ήταν να περάσουν καλά. Συνειδητοποίησα πως αυτό που έκανα δεν ήταν σωστό, αλλά δεν υπήρχε γυρισμός. Αν κάνεις την αρχή και ρίξεις μια σφαίρα θα σκεφτείς τη δεύτερη; Πολλές φορές θέλω να πατήσω το κουμπί και να γυρίσω το χρόνο πίσω.

Σε αυτές τις φυλακές η κατάσταση είναι καλύτερη. Μπήκα στις φυλακές (…) και η υπηρεσία τους τα είπε χαρτί και καλαμάρι λες και κρατούσανε φανάρι. Ήρθαν και μου έδωσαν μια μπουνιά. Ζήτησα τότε και με μετέφεραν σε ένα θάλαμο σαν απομόνωση για να μην κινδυνεύω. Αν δεν το έκανα αυτό θα έπρεπε ή να γίνω Φιλιππινέζα ή αν είχα λεφτά να τους βγάλω την ποινή.

Γ
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Βιασμός
Ποινή: 7 έτη

Ήμουν τότε χωρισμένος 25 χρόνια ήδη. Είχα γνωριμία φιλική με μια κυρία την (…). Δεν  γνώριζα πως είχε κόρη. Κάποια μέρα γνώρισα μια κοπέλα, την (…), 22 χρονών και βγαίναμε για 2 μήνες περίπου. Έμαθα κάποια στιγμή ότι ήταν κόρη της. Έφτασε και η μέρα που πήγαμε στο σπίτι κρυφά από τη μητέρα της και ήρθαμε σε επαφή. Της ζήτησα να μην το πει στη μητέρα της, γιατί φοβόμουν ότι θα γίνει η ζημιά μιας και η μητέρα της μου ριχνότανε. Το ίδιο απόγευμα ήρθε η αστυνομία. Ήμουν στο δρόμο του διαβόλου και το λάθος ήτανε η διαφορά ηλικίας.

Μ
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Αρπαγή – Βιασμός ανηλίκου
Ποινή: 17 έτη & 6 μήνες

Είμαι 30 χρονών και κατηγορήθηκα για βιασμό ανηλίκου και αρπαγή στην (…) όπου ζούσα. Η κοπέλα ήταν 13 ή 14 χρονών και είχαμε σχέση, μα όχι ολοκληρωμένη. Εκείνη έμενε σε ένα χωριό λίγο έξω από την (…) και ερχόταν στην πόλη για φροντιστήριο. Ένα απόγευμα είχε μάθημα από τις 6 έως τις 8 και έκανε κοπάνα για να έρθει μαζί μου. Πήγαμε μια βόλτα με το αμάξι και στο γυρισμό ολοκληρώσαμε. Όμως η κοπελίτσα πάνω στο άγχος της ξέχασε το εσώρουχό της στο αμάξι. Επειδή όμως για το χωριό της δεν είχε συνέχεια λεωφορεία, πήγαινε κάθε φορά στη θεία της μέχρι την ώρα που θα γύρναγε στο χωριό.

Στο σπίτι της θείας της έκανε ένα μπάνιο και της ζήτησε ένα εσώρουχο. Η θεία παραξενεύτηκε και το μετέφερε στους γονείς της. Μετά από πίεση του πατέρα της και επειδή τον φοβόταν είπε πως βιάστηκε. Ο ιατροδικαστής βεβαίωσε ότι δεν υπήρχε βία. Εγώ μίλησα με τον πατέρα και εξηγηθήκαμε. Η οικογένεια πήρε πίσω τη μήνυση, όμως  μας είχανε δει στο αμάξι κάποιοι τρίτοι, το ανέφεραν στην αστυνομία και έτσι έγινε αυτεπάγγελτα η καταγγελία. Δεν ήξερα την ηλικία της, δεν δικαιολογούμαι κιόλας. Είχα και πριν μπλεξίματα με το νόμο.

Προτιμάω να βρίσκομαι φυλακή και όχι να βρίσκομαι 24 ώρες υπό παρακολούθηση γιατί τώρα μπορώ και να ξεχαστώ.

Β
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Βιασμός – κλοπή – απόπειρα ανθρωποκτονίας
Ποινή: 25 έτη

Ήμουν με έναν φίλο και γυρνάγαμε σπίτι, ενώ είχαμε πιει πολύ. Χρειαζόμασταν λεφτά για τη δόση μας και ξαφνικά είδαμε ένα ταχυδρόμο. Χτύπησε το κουδούνι ενός σπιτιού, του άνοιξε μια γιαγιά και της έδωσε τη σύνταξη. Ήταν σα να μας προκαλούσε. Όταν έφυγε ο ταχυδρόμος πήδηξα στο μπαλκόνι για να κλέψω τα λεφτά. Όμως η γιαγιά πήρε ένα ταψί και με χτύπησε στο κεφάλι. Ξαφνικά με χρέωσαν βιασμό.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η ιατροδικαστική εξέταση τι ανέφερε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν ξέρω γράμματα και αυτά που λένε οι γιατροί δεν τα πολυκαταλαβαίνω. Πάντως είπαν πως ήταν βιασμένη. Τι της άρεσε να κάνει και με ποιους, πού να ξέρω; Εγώ πάντως δεν την έχω βιάσει. Για να καταλάβεις πήγα μόνος μου και παραδόθηκα στην αστυνομία την επόμενη μέρα. Έχω μετανιώσει που μπήκα στο σπίτι της, όμως ποτέ δεν τη βίασα.

Π
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Σεξουαλική παρενόχληση
Ποινή: Άγνωστη

Είμαι γυναικολόγος και κατηγορήθηκα ότι παρενόχλησα σεξουαλικά πελάτισσες μου. Είμαι αθώος και δεν έχω κάτι παραπάνω να σου πω.

Μ
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Βιασμός – Παρενόχληση
Ποινή: Άγνωστη

Είμαι καθηγητής (…) σε πανεπιστήμιο (του εξωτερικού). Δεν έχω καταλάβει όμως τι δουλειά έχεις εδώ μέσα και γιατί θέλεις να μάθεις για μας.

(Αναφέρθηκε ο λόγος για τον οποίο γίνονται οι συνεντεύξεις και επισημάνθηκε για μια ακόμη φορά το ότι δεν ήταν υποχρεωτική η συμμετοχή του).

Έχω μεγάλη πείρα στα πανεπιστήμια και σας ξέρω καλά τις φοιτήτριες. Πλευρίζετε έναν καθηγητή, του ζητάτε εργασίες και νομίζετε πως έτσι θα πάρετε βαθμό. Εγώ αρνήθηκα να συμμετέχω σε αυτήν τη λογική και για αυτό βρίσκομαι εδώ.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν έτσι τα πανεπιστήμια. Θεωρείτε ότι δεν υπάρχει αξιοπρέπεια ούτε στους καθηγητές ούτε στους φοιτητές;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Νομίζω ότι με φώναξες εδώ για να μιλήσω εγώ. Αφού όμως θέλεις να παίξεις με δικούς σου όρους, εγώ δε θα συμμετέχω.

Ν
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Βιασμός ανηλίκου
Ποινή: 22 έτη

Ζούσα σε μια μικρή πόλη έξω από την (…). Είμαι αγρότης και στο χωριό όλοι με αγαπούσαν και με σέβονταν. Εκείνη την περίοδο ήθελα να αλλάξω κινητό και έτσι το πούλησα σε ένα γειτονάκι μου 15 – 16 χρονών. Εγώ ήμουν 25. Δεν είχα προλάβει να πάρω καινούριο κινητό και επειδή υπήρξε ανάγκη, ζήτησα από το παιδί να μου το δώσει πίσω. Εκείνος όμως αρνήθηκε και έγινα έξαλλος. Τότε με κατηγόρησαν για βιασμό και βρήκαν τον αδερφό μου πριν πάμε στην αστυνομία. Εκείνος με μάλωσε πάρα πολύ, με χτύπησε και με έδιωξε από το σπίτι. Πήγα και έμεινα στον άλλο μου αδερφό στην (…) αλλά μετά από 20 μέρες ήρθε κλητήρας στο σπίτι. Βγήκα με εγγύηση 1.200.000 δρχ. Πήγα και στο χωριό εκείνη τη φορά, αλλά δε με πείραξε κανένας. Το μαρτύριό μου συνεχίστηκε και είμαι τώρα εδώ μέσα.

Λ
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Βιασμός ανηλίκου
Ποινή: 24 έτη

Είμαι πια 45 χρονών και από το 1989 έως το 1994 ζούσα στην (…) με την οικογένειά μου. Η γυναίκα μου είχε αρχίσει να αλλάζει συμπεριφορά από όταν γέννησε το δεύτερο παιδί μας. Το σώμα της είχε αλλάξει και την είχε πιάσει κάτι σαν κρίση. Το 1994 έφυγε από το σπίτι και πήρα την επιμέλεια των παιδιών. Το δικαστήριο όρισε διατροφή που δεν μου έδωσε ποτέ. Ο πατέρας της όμως με κυνηγάει από τότε γιατί θέλει τα παιδιά.

Έκανα τα πάντα για τα παιδιά μου και για να μην μένουν καθόλου μόνα τους, μετέφερα ουσιαστικά και τη δουλειά στο σπίτι. Κάποια στιγμή το ένα μου παιδί έφερε στο σπίτι κάποια φίλη που πήγαινε ΣΤ΄ δημοτικού. Ήταν ένα ανεπτυγμένο παιδί από την (…) που μου ριχνόταν. Αρχικά δυσανασχέτησα, αργότερα την έδιωξα. Η μητέρα της κοπέλας ήταν πόρνη και ίσως να την έστελνε εκείνη.

Έκανα το λάθος και το είπα στην πρώην γυναίκα μου, η οποία άρχισε να ψάχνει και τελικά με κατηγόρησε ότι είχα σχέσεις με την κοπέλα αυτή μπροστά στα παιδιά και πως έκανα τα ίδια και στα παιδιά μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Για ποιο λόγο να κάνει κάτι τέτοιο και γιατί αναφερθήκατε στο γεγονός παρόλο που οι σχέσεις με τη γυναίκα σας δεν ήταν καλές;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Της μίλησα από αφέλεια. Όσο για τον σκοπό της, είναι ολοφάνερος: έψαχνε τρόπο να μου πάρει τα παιδιά. Δεν το έκανε αμέσως μόλις το έμαθε και έτσι υποψιάζομαι πως ανακατεύτηκε και ο πατέρας της.

Οι ψυχολόγοι που εξέτασαν τα παιδιά μου είπαν πως δεν έχουν κακοποιηθεί. Ήταν τόσο καλοστημένα όλα που ήρθε στο δικαστήριο και η μητέρα της (….) για να με κατηγορήσει παρόλο που δε με ήξερε καθόλου.

Κ
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Απόπειρα βιασμού
Ποινή: 17 έτη

Είχα πάει απλά μια βόλτα με το μικρό και κάποια στιγμή ήθελα να πάω τουαλέτα. Ήμασταν όμως έξω και πήγα λίγο πιο πέρα από εκεί που καθόμασταν. Εκείνος νόμισε πως ήθελα να τον βιάσω. Πώς ξέρει όμως ένα παιδί 10 χρονών τι είναι ο βιασμός; Εγώ πιστεύω πως μου την είχαν στημένη.

 Γ
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Βιασμός ανηλίκου
Ποινή: 25 έτη

Τα πράγματα είναι πολύ απλά και θα στα πω σύντομα. Από τα νιάτα μου ήμουν μπερμπάντης και απέκτησα σε πολύ μικρή ηλικία παιδιά. Η γυναίκα μου με ζήλευε και εξακολουθεί να με ζηλεύει. Βρήκε τον χειρότερο τρόπο να με εκδικηθεί. Με κατηγόρησε πως βίασα τα 3 μου εγγόνια. Η ιατροδικαστική έκθεση ήταν θετική, όμως δεν έχω ιδέα πως το κατάφερε. Είμαι σίγουρος πως έχει πληρώσει γιατρούς και δικαστές για να με βάλει εδώ μέσα.

Τ
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Βιασμός
Ποινή: 7 έτη

Είχα ένα μαγαζί και κάποιοι «φίλοι» θέλοντας να με βγάλουν από τη μέση με κατηγόρησαν πως βίασα μια κοπέλα που δούλευε για μένα. Με έβαλαν μέσα χωρίς να έχει περάσει από γιατρούς για να την εξετάσουν. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Αν την δεις, θα καταλάβεις. Πώς βλέπεις μια μούμια, ένα σάπιο ανάπηρο πράγμα; Έχω ειδοποιήσει ήδη τον (αναφορά σε  γνωστό δημοσιογράφο).

Γ                                                                        
Εθνικότητα: Αλλοδαπός
Κατηγορία: Βιασμός
Ποινή: (εν αναμονή δίκης)

Είμαι παντρεμένος κι έχω (…) παιδιά. Οι σχέσεις  μας είναι  μια χαρά γιατί είμαι αθώος. Με  κατηγορούν πως βίασα την κυρία, αλλά είναι ψέματα.. Εγώ είχα σχέση μαζί της. Είναι (..) χρονών και παντρεμένη, γι’ αυτό και πήγαμε στην οικοδομή. Έτσι ήθελε. Αυτό της άρεσε  κι ούτε την βίασα, ούτε είχα κατσαβίδι που λέγανε. Δεν ξέρω για ιατροδικαστικές γνωματεύσεις, εγώ το μόνο που ξέρω είναι πως είχα σχέση με την κυρία. Είχαμε βγει άλλες δύο φορές κρυφά από τη γυναίκα μου και από τον άντρα της.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είχατε πιει εκείνο το απόγευμα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ποιος τα λέει αυτά; Είχα πιει μόνο μια μπύρα.

Μετά έφυγα για τις γιορτές στην (…). Ήξερα πως είχε κάνει καταγγελία κατ’ αγνώστου. Όταν γύρισα με έπιασε η αστυνομία.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αφού είχατε σχέση γιατί έκανε μήνυση; Από τη στιγμή που έκανε τη μήνυση, γιατί δεν έδωσε το όνομά σας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μπορεί να την κατάλαβε ο άντρας της και να φοβήθηκε. Δεν έδωσε όμως το όνομά μου, γιατί ήθελε να με προστατεύσει.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κατηγορηθήκατε πως βιάσατε και την κόρη της. Τι ακριβώς συνέβη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εκείνη τη μέρα η κυρία είχε μαζί της και την κόρη της, αλλά δεν είχα καμία σχέση της. Της είχε πει η μητέρα  της να κάτσει στον δεύτερο όροφο, μέχρι να τελειώσουμε. Εγώ δεν είχα καμιά σχέση μαζί της.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Για ποιο λόγο δε χρησιμοποιείτε το όνομα της κυρίας; Άλλωστε λέτε πως είχατε σχέση.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν θέλω να στο πω και δεν έχω και τίποτα άλλο να σου πω.

E
Εθνικότητα: Αλλοδαπός
Κατηγορία: Αρπαγή – βιασμός – συμμορία
Ποινή: «Δε θέλω ούτε να σου πω»

Μια μέρα ήμουν με ένα συμπέθερό μου (εμείς τις συγγένειες τις τιμάμε) και επειδή εγώ έμενα μόνος μου, μου ζήτησε  να του δώσω τα κλειδιά του σπιτιού για να πάει με μια κοπέλα. Εκείνος πήγε με μια πόρνη που την είχε αρπάξει, αλλά δεν ήξερα τίποτα. Θα του έδινα νομίζεις το σπίτι μου να με μπλέξει; Όταν  γύρισα σπίτι κατά τις 11:30 – 12:00  δεν είχαν φύγει ακόμα. Μετά από λίγο χτύπησε η πόρτα. Ήταν η αστυνομία. Μας πήγαν όλους στο τμήμα και μπορείς νομίζω να φανταστείς τι μας έκαναν. Εμένα με κατηγόρησε ένα παιδί που έκανε την αρπαγή. Οι κοπέλες αυτές δεν ήταν νόμιμα στην Ελλάδα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: «Οι κοπέλες»; Για μία δεν μιλούσατε ως τώρα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μόνο θα ακούς. Μας δίκασαν ρατσιστικά.

Β
Εθνικότητα: Αλλοδαπός
Κατηγορία: Μαστροπία
Ποινή: 13 έτη

Είχα γνωρίσει μια κοπέλα που δούλευε σε ροζ τηλέφωνα. Από εκεί έκλεψαν αυτή την κοπέλα και την έδωσαν σε μία άλλη που με γνώριζε. Μου την πρόσφερε και τη δέχτηκα. «Φέρ’ την να την δω και άμα μου αρέσει να την πάρω», είπα. Έδωσα 800.000 δραχμές και την πήρα. Πήγαμε σε μία ταβέρνα και μετά σπίτι. Καθίσαμε, συζητήσαμε και ζήτησα τα χαρτιά της. Δεν είχε όμως και έτσι ζήτησα τα λεφτά μου που όμως δεν είχε. Μου είπε ότι την κυνηγούσαν. Προτίμησα να την βάλω να δουλέψει σε μπαρ μέχρι να με ξεχρεώσει, αντί  να την διώξω. Της φάνηκαν λίγα τα λεφτά και την έβαλα σε ξενοδοχείο. Ήρθε την άλλη μέρα και μου έδωσε τα λεφτά που έβγαλε: 80.000 δραχμές. «Σε δέκα μέρες περίπου θα σε ξεχρεώσω, αλλά δεν θέλω να φύγω», είπε.

Με ρώτησε αν είμαι παντρεμένος και αρνήθηκα, όμως δεν της είπα ότι ήμουν αρραβωνιασμένος. Εκείνη χάρηκε. Την επόμενη μέρα πήρε τηλέφωνο η αρραβωνιαστικιά μου και της είπα πως έφευγα για να μην έρθει. Κατάλαβε ότι μίλαγα με γυναίκα και ρώτησε αν ήταν κάποια καινούργια. Της είπα την αλήθεια και αγρίεψε. Την άλλη μέρα την έπιασε η αστυνομία και ήρθαν από το σπίτι μου.

Έβλεπα τον κόσμο να ασχολείται με τις γυναίκες και να βγάζει χρήματα. Θέλησα να δοκιμάσω κι εγώ. Άλλωστε, για τα λεφτά ήρθα στην Ελλάδα.

Π
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Αρπαγή
Ποινή: 5 έτη

Να σου πω αρχικά πως εγώ δεν είμαι η απλή περίπτωση που θα βρεις εδώ μέσα. Δεν είμαι ούτε ανώμαλος, ούτε βιαστής, ούτε ψυχοπαθής. Βρίσκομαι στη  συγκεκριμένη  φυλακή εξαιτίας της αδυναμίας του συστήματος να με κλείσει μέσα για άλλα αδικήματα. Έχω φτάσει στα δικαστήρια πολλές φορές με διαφορετικές κάθε φορά κατηγορίες. Από ανθρωποκτονίες μέχρι οικονομικά τερτίπια. Κάθε φορά όμως έβγαινα  πεντακάθαρος και αθωωνόμουν. Μόνο τώρα κατάφεραν να με κλείσουν μέσα για αρπαγή μιας κοπέλας από την (…). Η ενασχόλησή μου είναι το οργανωμένο έγκλημα. Πολλές κομπίνες αλλά ιδιαίτερη ενασχόλησή μου τα ναρκωτικά. Μη φανταστείς πως κάνω εμπόριο ηρωίνης και πως θα μπορούσα να κάνω κακό σε εσένα  ή τους  φίλους σου. Έχω μόνο 5 – 6 πελάτες όλους κι όλους, αλλά ξέρεις αυτούς που βλέπεις στην τηλεόραση. Ακόμα και εδώ που βρίσκομαι βγάζω 1.000.000 δραχμές τη μέρα περίπου, αλλά τι να μου κάνουν που θέλω  600.000 δραχμές κάθε βράδυ για την έξοδό μου. Ούτε ανάγκη είχα ποτέ από γυναίκες. Τι να έκανα μια γυναίκα που πηγαίνει κάθε βράδυ τουλάχιστον με 10 διαφορετικούς άνδρες; Αν δεις τη γυναίκα μου θα καταλάβεις.

(…)

Δεν έχω ανάγκη όπως καταλαβαίνεις  από μια τέτοια κοπέλα. Μπλέχτηκα σε αυτή την υπόθεση επειδή χρειάστηκε να βγάλω μια υποχρέωση σε κάποιους (…) που μου είχαν σώσει τη ζωή. Καταλαβαίνεις πως δεν είναι εύκολη η ζωή υπό αυτές τις συνθήκες, αλλά δεν την αλλάζω κιόλας. Δεν ξέρω να κάνω κάτι άλλο και ούτε μπορώ βέβαια να ζω με έναν μισθό.

Η
Εθνικότητα: Ελληνική
Κατηγορία: Βιασμός ανηλίκου
Ποινή: 10 έτη

Ο ίδιος ο πατέρας, ο οποίος ήταν γνωστός μου, μου είπε κάποια στιγμή ότι η κόρη του, δώδεκα χρονών, είχε κάποια γυναικολογικά προβλήματα και πως για να γίνει καλά ο γιατρός είχε πει να πάει με άντρα. Στην αρχή δεν τον πίστεψα, αλλά όταν μετά από ένα χρόνο εξακολουθούσε να ισχυρίζεται το ίδιο, τυφλώθηκα και δέχτηκα. Η κοπέλα φερόταν σαν να το είχε ξανακάνει. Πήγε στο μπάνιο, πλύθηκε, έβγαλε τα ρούχα της. Ο πατέρας ήταν στο σαλόνι και μετά ζήτησε να είναι μπροστά και γι αυτό σταμάτησα και δεν έκανα τίποτα. Δεν μου ζήτησε λεφτά και απ’ ότι ξέρω, από κανέναν άλλο. Ίσως να ήθελε να μας εκβιάσει αργότερα. Το λέω αυτό, γιατί όταν γύρναγαν σπίτι έβαζε τη μικρή να παίρνει τηλέφωνα, να μιλάει με όσους είχε κάνει σεξ και ηχογραφούσε τις συνομιλίες. Με τον πατέρα είμαστε στον ίδιο θάλαμο, όπως και με ορισμένους από τους πελάτες. Οι σχέσεις είναι τυπικές και ήσυχες.

Ερευνήτρια: Μια γενική διαπίστωση  μετά τις συνεντεύξεις είναι ότι στο σύνολο τους δήλωναν αθώοι και οι περισσότεροι ήταν φειδωλοί. Ο λόγος τους ήταν κοφτός και δεν επέτρεπαν παρεμβάσεις από την πλευρά μου.

Συνοψίζοντας, θα επισημάνω  ότι  η διαπραγμάτευση θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να λειτουργήσει με θετικό πρόσημο, ακόμα και θεραπευτικά όπως υπογραμμίζεται σε ένα σημείο, για τα θύματα που επέζησαν της εγκληματικής πράξης και θέλουν να προχωρήσουν μπροστά, να ακουστεί και  ο δικός τους λόγος, να εκφραστεί το συναίσθημά τους και πρωτίστως ο πόνος που βιωνουν, να θέσουν στον δράστη ερωτήματα που τους βασανίζουν και δεν τους αφήνουν σε ψυχολογικο-συναισθηματικό επίπεδο να προχωρήσουν και, κυρίως, να αντιμετωπίσουν τον δράστη κατά πρόσωπο για να μπορέσουν με αυτό τον τροπο να “κοιτάξουν” κατάματα τον φόβο και τον πόνο τους. Από την άλλη πλευρά, ο δράστης όπως βλέπουμε στις παραπάνω υποθέσεις, δύσκολα αποδέχεται την πράξη του, δεν αναλαμβάνει την ευθύνη του, αλλά την επιρρίπτει στο θύμα ή σε τρίτα πρόσωπα τα οποία κατηγορεί ότι “έστησαν” την υπόθεση και ως εκ τούτου δεν αντιλαμβάνεται ούτε τη βαρύτητα της εγκληματικής πράξης, επομένως, ούτε τις συνέπειες της εγκληματικής του ενέργειας στη ζωή και ψυχοσύνθεση του θύματος. Τα παραπάνω μας οδηγούν στην αναγκαιότητα μίας εξειδικευμένης προσέγγισης από ψυχίατρους, ψυχολόγους, κοινωνιολόγους, ώστε να μπορέσει να επιτευχθεί η διαδικασία της διαμεσολάβησης με έναν τρόπο που θα επιφέρει θετικά αποτελέσματα και για τα δύο μέρη.

Συμπερασματικά, θα τονίσουμε τη συνθετότητα και πολυπλοκότητα ως προς την προσέγγιση των δραστών σεξουαλικών εγκλημάτων από τη μία πλευρά, τη σπουδαιότητα της ενίσχυσης της πρόληψης και της έγκαιρης παρέμβασης από την άλλη πλευρά. Το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και η έμφαση στην έννοια του σεβασμού των φύλων στο πλαίσιο του σχολικού προγράμματος σπουδών αποτελούν προτάσεις που είναι σκόπιμο να συζητηθούν στο πλαίσιο της πρόληψης.