Παρατηρούμε μέσα από τις σελίδες του bloko.gr τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν μετά τη δημοσιοποίηση της ΠΝΠ για το υγειονομικό επίδομα, αλλά και το χθεσινό ρεπορτάζ μας
αναφορικά με τις κυβερνητικές προθέσεις για την ρευστοποίηση της ευγνωμοσύνης για το προσωπικό των σωμάτων ασφαλείας.
Πρώτον, επειδή συνέπεσε το ρεπορτάζ με την πρωταπριλιά, διαβεβαιώνουμε ότι ουδέποτε δεν θα "παίζαμε" κατ' αυτό τον τρόπο με τα άγχη και τις αγωνίες του αστυνομικού- πυροσβεστικού προσωπικού. Άλλωστε η εποχή που διανύουμε δεν προσφέρεται για κανενός είδους αστεϊσμό, πόσο μάλλον για τέτοιου αισχρού είδους.
Με την ευκαιρία ωστόσο διαπιστώσαμε με έκπληξη τις ποικίλες όσες αναφορές και αντιδράσεις από τμήμα αστυνομικών με χλευαστικά, απαξιωτικά και με περρισή εμπάθεια σχόλια. Και ρωτάμε λοιπόν όλους εσάς που έχετε την αμφισβήτηση και την κακεντρέχεια στη φαρέτρα σας.
Τί προέχει αυτές τις ώρες; Η στήριξη του υγειονομικού συστήματος που κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή με κατάρρευση, ή ο υποστηρικτός- εφαρμοστικός μηχανισμός των μέτρων. Αναμφίβολα η δουλειά που γίνεται είναι και σημαντική και πολύτιμη. Είναι όμως η ώρα τώρα για την επιδοκιμασία του;
Ανατρέξτε λίγο γύρω σας στην κοινωνία. Στον διπλανό σας, στον φίλο σας, που δεν έχει το προνόμιο της εισόδου στο λογαριασμό του, του μηνιαίου μισθού, καθώς η υγειονομική κρίση τον έφερε σπίτι και σε προσωπική εργασιακή απραξία. Πείτε του λοιπόν ν' αντέξει όσο και όπως μπορεί, ενώ εσείς θα λάβετε τώρα και όχι σε μεταγενέστερο χρόνο, ότι η αλήθεια είναι πραγματικά σας αξίζει.
Φτάνετε στο σημείο να λοιδωρήσετε το μήνυμα Χρυσοχοΐδη, ο οποίος με αυτό τον τρόπο εξέφρασε την ευαρέσκεια και την πίστη του στην αφοσίωση σας, σε αυτές τις κρίσιμες ώρες που η πατρίδα κλυδωνίζεται κι εσείς αποτελείτε ένα από τα βασικά στηρίγματα σας.
Σε ότι αφορά στην πρόσφατα ενσκήψασα συνδικαλιστική κρίση, η ανακοίνωση της ΠΟΑΞΙΑ τα λέει όλα. Ποιος ή ποιοι μιλάνε; "Συνδικαλιστές" (γραφή της ΠΟΑΞΙΑ) με μηδενική συμμετοχή στα αστυνομικά δρώμενα, αλλά με συχνή πυκνή παρουσίαση στις τηλεοπτικές οθόνες ως σκοπό κι αυτοσκοπό ευημερούσας επιβίωσης σε μία υπαρξιακή φενάκη; Κι απέναντι σε ποιον; Σ' ένα συνδικαλιστή που ουδέποτε συνάρτησε το καθήκον με τη δυνατότητα απαλλαγής από αυτό;
Καταλήγουμε. Υπάρχει σημαντικός αριθμός συνδικαλιστών, αλλά πραγματικών, που αγωνιούν, ρωτούν, πιέζουν κι έγιναν αποδέκτες διαβεβαιώσεων για οικονομική επιβράβευση του έργου των αστυνομικών τόσο στην προσφυγική, όσο και για την υγειονομική κρίση. Μην γίνεστε προπέτες κι επαίτες. Ότι δικαιούστε θα το πάρετε. Σκεφτείτε όμως και τον συνάνθρωπο, γιατί κάπως έτσι διεγείρεται κάποια στιγμή ο κοινωνικός αυτοματισμός, ως συνακόλουθο του στιγματισμού.
ΥΓ: Κάτω τα χέρια από την πολιτική προστασία. Ειδικά αυτές τις κρίσιμες ημέρες. Αργότερα, θα έχετε χρόνο να λύσετε τις όποιες διαφορές έχετε ή εμμονές.
του Γιώργου Καραϊβάζ
1 Σχόλια