Στέφανος Μακρίδης: Οι συνδικαλιστές πρέπει να ενώνουμε και όχι να διχάζουμε

Κείμενο τού Στέφανου Μακρίδη, συνδικαλιστή της ΕΛ.ΑΣ: Πριν από δυο χρόνια πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με τον συνδικαλισμό θέλοντας και εγώ να συμβάλλω όσο μπορώ σε ένα
καλύτερο αύριο για τον αστυνομικό, τον οποίο με κάθε ευκαιρία ο καθένας υποτιμά, σε σχέση με την αξία και την προσφορά του.

Παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών έκανα την εξής παρατήρηση-δεν εντόπισα καμία δήλωση γιατρού να αναφέρει μάχιμους η μη γιατρούς, κανένα δικαστικό να κάνει λόγο για δικηγόρους πρώτης γραμμής και εισαγγελείς οπισθοφυλακής.

Με εκπλήσσει λοιπόν που σε μια τέτοια κρίσιμη περίοδο όπου ο Έλληνας αστυνομικός, ο οποίος μέχρι πριν λίγο καιρό κρατούσε τα σύνορα της χώρας στις πλάτες του και τώρα συμβάλει τα μέγιστα ώστε να τηρούνται τα μέτρα κατά της πανδημίας, τίθεται θέμα περί μάχιμων ή μη αστυνομικών, όσον αφορά το θέμα της αναγνώρισης του επαγγέλματος ως επικίνδυνο και ανθυγιεινό. 

Αλήθεια ποιος είναι αρμόδιος και ικανός να κάνει ένα τέτοιο διαχωρισμό; 

Και όταν αποφασίσει οτι μπορεί να τον κάνει, θα μελετήσει άραγε σχολαστικά τον φάκελο του κάθε συναδέλφου, ώστε να έχει πλήρη επίγνωση των συνθηκών της μαχιμότητας τους, ανά τα έτη υπηρεσίας;

Γνώμη μου είναι, πως η συγκεκριμένη διεκδίκηση αφορά το σύνολο των αστυνομικών και το αναφέρω χωρίς καμία διάθεση λαϊκισμού, παρά μόνο σκεπτόμενος το πόσο εύκολο είναι κάποιοι να διεκδικούν, διχάζοντας παράλληλα. 

Εφόσον καταφέρουμε ως συνδικαλιστές να πετύχουμε κάτι τόσο σπουδαίο, κάτι που δεν έχει επιτευχθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, νομίζω στη συνέχεια μπορούμε να παλέψουμε και για την αποκατάσταση οποιασδήποτε αδικίας παρατηρούμε όλοι μας.

Υ.Γ. Ίσως με το σκεπτικό κάποιων, μπορεί να δούμε στις επόμενες εκλογές η ψήφος των συναδέλφων μας να προσμετράται και διαφορετικά, ανάλογα με το επίπεδο του κινδύνου και της μαχιμοτητας της υπηρεσίας του.