Απάντηση σε ένα ανώνυμο σχόλιο με ΅ επώνυμο ΅ όμως στόχο

Κείμενο του Κώστα Κέκη της ΕΑΚΠ: Ένας μέρος των ανώνυμων σχόλιων που γίνονται κατά καιρούς μέσω ειδησεογραφικών μπλοκ και αφορούν τους εργαζόμενους στο  Πυροσβεστικό
Σώμα, κυρίως έχουν σαν στόχο να λειαίνεται το πέρασμα της αντεργατικής πολιτικής και στις τάξεις των Σωμάτων Ασφαλείας.

Με ένα νέο παρόμοιο σχόλιο που δημοσιεύτηκε στις 30/3 με τίτλο ¨ Τελικά οι πυροσβέστες τώρα δουλεύουν λιγότερο; ¨ αυτή την φορά στο Bloko.gr, ξαναχτύπησαν οι γνωστοί άγνωστοι, με στόχο το προσωπικό του Π.Σ. που βρίσκεται σε εφεδρεία λόγο κορωνοϊού, προβοκάροντας μάλιστα το δικαίωμα στην διεκδίκηση αποζημίωσης για την υπερωριακή τους απασχόληση.

Βάζοντας τα πράγματα στην σωστή τους διάσταση, το προσωπικό ασφαλείας είναι το προσωπικό που βρίσκετε σε ετοιμότητα και σε κατ’ οίκον περιορισμό με σκοπό να διαφυλαχτεί το προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος σε περίπτωση γενικευμένης εξάπλωσης του κορωνοϊού COVID-19.

Είναι ένα έκτακτο και προσωρινό μέτρο για την αντιμετώπιση και τον περιορισμό της διασποράς του κορωνοϊού. Εάν δεν λαμβάνονταν τέτοιου είδους μέτρα και με δεδομένη την σημαντική έλλειψη μέτρων προστασίας, αλλά και την έλλειψη συστηματικής καθαριότητας στους χώρους εργασίας, δεν θα είχε μείνει πυροσβέστης στις πυροσβεστικές υπηρεσίες για να είναι σε θέση να εργαστεί.  

Η περίπτωση των συναδέλφων στην Ηλεία όπου μία μεγάλη ομάδα πυροσβεστών μπήκε σε υποχρεωτική καραντίνα, και πυροσβέστες από όμορους νομούς της Πελοποννήσου κάλυπταν την πυρασφάλεια της περιοχής ευθύνης,  είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για το τι μπορεί να προκύψει σε μία τόσο νευραλγική υπηρεσία όπως η πυροσβεστική υπηρεσία με σοβαρές συνέπειες στην ασφάλεια των πολιτών και περιουσιών τους.

Για την αποκατάσταση της πραγματικής αλήθειας όμως και σε σχέση με τις αιχμές που αφήνονται  στο προβοκατόρικο σχόλιο για υπερωριακά επιδόματα κ.λ.π., πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι το μόνιμο προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος έχει εξαιρεθεί  από το 1981 από την εργατική νομοθεσία που αφορά την πλήρη εφαρμογή του πενθημέρου την υπερωριακή απασχόληση και γενικότερα την υπερεργασία.

Όπως για την ιστορία πρέπει να θυμίσουμε ότι οι συνάδελφοι μας πριν το 1981 που εφαρμόστηκε η πενθήμερη εργασία στον δημόσιο τομέα, εργάζονταν όλο τον μήνα χωρίς ρεπό και μόνο αν το ήθελε ο Διοικητής τους έπαιρναν ένα ρεπό τον μήνα. 

Δηλαδή οι πυροσβέστες επί 39 ολόκληρα χρόνια εργάζονται υπό φυσιολογικές συνθήκες, έξι μέρες την εβδομάδα και δεν πληρώνονται ούτε μία δεκάρα τσακιστεί για τις χιλιάδες ώρες που υποχρεώνονται να εργαστούν υπερωριακά.

Τι παίρνουν όμως ως αποζημίωση για τις χιλιάδες ώρες υπερωρίες που εργάζονται και για τον χαμένο ελεύθερο χρόνο που στερούνται οι ίδιοι και οι οικογένειές τους;

Ρεπό!!  Δηλαδή αέρα κοπανιστό!!

Τα ρεπό όμως δεν μπορούν να τα πάρουν, γιατί δεν δύναται η υπηρεσία με τόσες αυξημένες αρμοδιότητες και λόγω της σημαντικής έλλειψης προσωπικού. Αποτέλεσμα να συσσωρεύονται εκατοντάδες αδιάθετα ρεπό στον καθένα και όταν βγαίνουν στην σύνταξη τρέχουν στα δικαστήρια μήπως και δικαιωθούν.

Με τα ρεπό όμως ο πυροσβέστης δεν αποσβήνει δόσης στεγαστικών δανείων, ούτε πηγαίνει γάλα και ψωμί στα παιδιά του. Αντιθέτως όμως το κράτος εξοικονομεί πιστώσεις από την απλήρωτη υπερεργασία των πυροσβεστών και από τις πιστώσεις που θα ήταν υποχρεωμένο να διαθέσει για τις αναγκαίες προσλήψεις που θα έπρεπε να κάνει.

Για ποιο λόγο όμως τα εξοικονομεί, αρκεί μία ματιά στα αναπτυξιακά πακέτα που μοιράζονται διαχρονικά σε όλους αυτούς που δεν βγήκε ποτέ από πάνω τους μία σταγόνα τίμιος ιδρώτας για τις ανάγκες του λαού και της χώρας, αλλά ζουν με τον δικό μας ιδρώτα ζωή χαρισάμενη. 

 Αν όντως και οι πυροσβέστες είχαν τέτοια ΅ πολυτελή ΅ δικαιώματα κατά τον ανώνυμο αρθρογράφο του κατάπτυστου σχολίου, δηλαδή να πληρώνονται απλά όπως όλοι οι εργαζόμενοι τον επιπλέον κόπο τους και τίποτε περισσότερο, τότε ίσως να περίσσευε η ενασχόληση μου με αυτό.   

Σαν να μην έφταναν όμως όλα αυτά, σε αντιδιαστολή με την μη εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας, στο Π.Σ. το εργασιακό περιβάλλον γίνεται ακόμη περισσότερο επιβαρυντικό, από την στιγμή που επικρατεί ένα στρατιωτικοποιημένο εργασιακό καθεστώς κατάλοιπο από την περίοδο της δικτατορίας, που υποχρεώνει το προσωπικό να εργαστεί περά από το προγραμματισμένο ωράριο του με παράτυπο πολλές φορές τρόπο, μέσω της αλόγιστης χρήσης των Γενικών Επιφυλακών. 

Είναι επίσης γεγονός ότι οι πυροσβέστες υπό φυσιολογικές συνθήκες δουλεύουν ούτως ή άλλως πάρα πολλές ώρες εργασίας που φτάνει τις 192 ώρες μηνιαίως. 

Ωστόσο όταν έχει συμβάντα σε εξέλιξη τους υποχρεώνουν μέσω των επιφυλακών σε υπερεργασία γιατί δεν επαρκεί το υπάρχον προσωπικό.   

Το μέτρο της επιφυλακής όμως κατά  παράβαση ακόμη και αυτών των αναχρονιστικών διατάξεων, χρησιμοποιείται κατά κόρον και για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών, από περιπολικά,  μέχρι και ένα μικρό συμβάν που μπορεί να προκύψει αλλά δεν χρειάζεται ενισχύσεις, αλλά για λόγους κάλυψης ενός ενδεχόμενου συμβάντος, διατάσσεται επιφυλακή!

Αλήθεια σε ποιόν άλλο εργασιακό χώρο και κυρίως του δημοσίου τομέα συμβαίνουν παρόμοιες καταστάσεις;

Σε ποιόν άλλον εργασιακό χώρο ενώ ο εργαζόμενος υποχρεώνεται εφ όρου εργασιακού βίου σε υπερωριακή απασχόληση να μην πληρώνεται ούτε ένα ευρώ;  

Και να σταματούσε όμως το κακό μέχρι εκεί; 

Έλα μου τώρα που με τον πρόσφατο Ν. 4662/20 και με τις ευλογίες και των συνδικαλιστικών μας οργάνων, ( πλην της Ε.Α.Κ.Π.  ), γενικεύτηκε η απασχόληση του προσωπικού πέραν του υποχρεωτικού του ωραρίου για προληπτικούς λόγους και χωρίς συμβάντα σε εξέλιξη. Αρκεί μόνο ο δείκτης στα Στάδια Επικινδυνότητας να είναι υψηλός, θέτοντας τους υπαλλήλους σε εργασία και πάλι πέραν του ωραρίου τους, είτε στο χώρο της υπηρεσίας είτε με κατ’ οίκον περιορισμό.

Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο προκαλείται εύλογος θυμός και αγανάκτηση για τους πυροσβέστες όταν υπό τον μανδύα της ανωνυμίας, ένας πολύπαθος κλάδος εργαζομένων στοχοποιείται  με ειρωνικά και προβοκατόρικα σχόλια.

Ο ανώνυμος όμως κριτής, εκτός από το προβοκάρισμα, δείχνει και την βαθιά του εμπάθεια απέναντι σε σκληρά εργαζόμενους. Είναι ντροπή να μιλάει έτσι για τους πυροσβέστες και για το δήθεν επίδομα υπερωριακής απασχόλησης που μπορεί να ζητήσουν για τον κορωνοϊό, την στιγμή που οι πυροσβέστες, έχοντας στην πλάτη τους το πιο άδικο αντεργατικό πλαίσιο, δίνουν την ζωή τους για να προστατέψουν τους πολίτες και τις περιουσίες τους .

 Ένας εργασιακός χώρος που μετράει 38 νεκρούς και δεκάδες σακατεμένους από το 1998 μέχρι σήμερα που ανέλαβε τα δάση χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις και με  τις  επαγγελματικές ασθένειες όπως ο καρκίνος και οι καρδιοπάθειες να θερίζουν, δείχνει ότι μόνο προνομιούχος δεν μπορεί να είναι!!

Αλλά μπορεί όμως εύλογα να σχολιάσει κανείς!

 Ότι εδώ δεν σέβονται τον αγώνα και τις θυσίες των συναδέλφων τους, αυτοί που υποτίθεται ότι εκλέχτηκαν για να τους εκπροσωπούν και γι αυτό αρνούνται να διεκδικήσουν τόσα χρόνια μέσα από αγώνες, την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας για την υπερεργασία και τα απαραίτητα μέσα προστασίας για το προσωπικό του Π.Σ. και θα την σεβαστεί ένας ανώνυμος σε διατεταγμένη κατά πάσα πιθανότητα προβοκάτορας;  

Τέλος για να μην ξεχνιόμαστε!

Αξίζει να σημειωθεί ότι το επάγγελμα που Πυροσβέστη ενώ είναι αποδεδειγμένα Βαρύ Ανθυγιεινό και Επικίνδυνο κι ο χώρος μας μαστίζεται από μία σειρά επαγγελματικές ασθένειες,  μέχρι σήμερα μένουν μόνο οι εκάστοτε κυβερνητικές εξαγγελίες για την αναγνώρισή του. Παράλληλα όμως μέσα από τις περικοπές των πιστώσεων για το Π.Σ. μειώνουν τα κονδύλια που αφορούν τα μέτρα για την ατομική  προστασία και για την υγιεινή στους χώρους εργασίας.

Την ίδια στάση κρατούν και οι συνδικαλιστικοί μας εκπρόσωποι που ενώ ως αίτημα το καταγράφουν μόνο στα υπομνήματά τους,  εδώ και χρόνια έχουν πάψει να διεκδικούν αγωνιστικά οτιδήποτε θα θωράκιζε την υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους εργασίας και ανέχονται να εργαζόμαστε χωρίς καθημερινή καθαριότητα, να μην έχουμε όλα τα απαραίτητα Μ.Α.Π., να μην υπάρχει συστηματική απολύμανση σε εξοπλισμό κοινής χρήσης, όπως οι προσωπίδες των αναπνευστικών συσκευών, να μην απολυμαίνονται συστηματικά οι χώροι των Π.Υ. και να μην υπάρχει ο συστηματικός προληπτικός έλεγχος του καθενός από εμάς για την πορεία της υγείας μας λόγω των συνθηκών εργασίας. 

Και οι δύο πλευρές όμως στην παρούσα φάση και με αφορμή την πανδημία του κορονoϊού, προσπαθούν μέσα από ΅ δωρεές ΅ γαντιών και αντισηπτικών,  που αρκούν για λίγες όμως ημέρες, να δείξουν  το υποτιθέμενο ενδιαφέρον τους για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας μας. 

Ανώνυμοι και επώνυμοι λοιπόν, αλλά ο καθένας με τον δικό του τρόπο, προσπαθούν να μην σηκώσουμε κεφάλι και να διεκδικήσουμε τα δίκαια και υπερώριμα αιτήματα μας,  αλλά όμως να τους είμαστε και ευγνώμονες για την ΅΅φιλανθρωπία τους ΅ !! 

Τα συμπεράσματα δικά σας.

                      Κέκης Κώστας

                     μέλος του Δ.Σ. της Ε.Υ.Π.Σ. Στερεάς Ελλάδας

                     & μέλος της Ε.Γ. της Ε.Α.Κ.Π.