Ξεκινάμε από την πρωταρχική διαπίστωση πως έχουμε κυβέρνηση. Ανεξαρτήτως με το αν συμφωνεί ή όχι κανείς με τα μέτρα, το ζήτημα είναι πως λαμβάνονται. Αναπόφευχτος ο συνειρμός με τη
λατινή ρήση περί του νόμου. Σκληρά μέτρα μεν, αλλά μέτρα.
Δεν θα μπούμε στον πειρασμό να εξετάσουμε ποια θα ήταν η κατάσταση εάν την κρίση - και της πανδημίας και του προσφυγικού - είχε κληθεί να διαχειριστεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν το κάνουμε επειδή ακριβώς δεν ξέρουμε. Ίσως η αναποφασιστικότητα, η αμφισημία, οι παλινωδίες κοκ να είχαν υποχωρήσει και να είχαν αντικατασταθεί με αποφάσεις, δράσεις και μέτρα συγκρίσιμα και πρόσημο πιο συν ή πιο πλην.
Παραμένουμε λοιπόν στο σήμερα και στην πραγματικότητα όπως τη βιώνουμε. Κατά γενική ομολογία ο αρχιστράτηγος στη σκακιέρα της αναμέτρησης με τον φονικό ιό είναι ο πρωθυυπουργός και αυτός θα κριθεί στο τέλος, γιατί ακριβώς αυτός λαμβάνει όλες τις τελικές αποφάσεις αξιολογώντας τις εισηγήσεις.
Η κυβέρνηση βρήκε επιτυχώς κι επενδύει στο πρόσωπο του κ. Τσιόδρα, ο οποίος συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου- επιστήμονα που επιζητούσε η δημόσια γνώμη. Πράος, μειλίχιος, συνετός, μελίρρυτος και πάνω απ' όλα ο γιατρός όλων των Ελλήνων. Ένας μικρός Θεός. Ο κ. καθηγητής έχει εμπεδώσει επικοινωνιακά το πνεύμα των κυβερνητικών οδηγιών και ξεκινά κάθε απόγευμα την ενημέρωση του με τη διεθνή κατάσταση, εστιάζοντας στις πλέον προσβεβλημένες χώρες με θύματα, απώλειες και νοσούντες. Με αυτό τον τρόπο ο εθνικός μας γιατρός στρώνει και μεταβάλει σε ευεπίφορο το υπέδαφος των μέτρων που αμέσως μετά εξαγγέλλει ο κ. Χαρδαλιάς. Όσο σκληρά κι αν είναι.
Κι ερχόμαστε στο αφετηριακό ζητούμενο. Στον κ. Χαρδαλιά. Μετά τον κ. Μητσοτάκη είναι ο αμέσως επόμενος που θα κριθεί και από την κοινή γνώμη και από την ιστορία. Ο κ. υφυπουργός είναι ο πολιτικός παράγοντας που επί της ουσίας "σηκώνει" όλο το βάρος της διαχείρισης της κρίσης πίσω από την κρίση.
Αυτός είναι ο επισπεύδων των δύσκολων αποφάσεων. Τις εισηγείται και επί της ουσίας τις επιβάλλει. Η συγκυρία τον κατέστησε ως τον στρατηγό της κρίσης και ως τον αντιvirus, που κινεί τον μοχλό των αποφάσεων, μαζί με τον γ.γ. πολιτικής προστασίας και στενό συνεργάτη του κ. Βασίλη Παπαγεωργίου.
Ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά και αναλόγως με το αν στο διάβα τους φυτρώνουν κρίνα ή αγκάθια πάνω εκεί βαδίζουμε και εμείς οι συβαλλόμενοι. Οφείλουμε ωστόσο να του αναγνωρίσουμε πως ως μη όφειλε, ανέλαβε να σηκώσει το σταυρό και να δημιουργήσει όλο εκείνο το περιβάλλον προκειμένου αφενός να κρατηθούν όρθιες οι υγειονομικές δομές της χώρας, αφετέρου όλος ο υπόλοιπος μηχανισμός να δσιαθέτει τα απαραίτητα για ν' αντεπεξέλθει στην σκληρή καταστασιακή δοκιμασία.
Το κυριότερο όμως, θέτει καθημερινά προ των ευθυνών του έναν ατιθάσευτο λαό, κάνοντας έκκληση στη συνείδηση και στην ατομική ευθύνη στο όνομα του κοινωνικού συμφέροντος. Αυτό είναι κάτι το ανεκτίμητο, καθώς σύμφωνα με τις αυτονόητες διαπιστώσεις, φέρνει αποτέλεσμα η προσπάθεια και συμβάλλει στη μετατροπή της νοοτροπίας μας.
του Γιώργου Καραϊβάζ
0 Σχόλια