OI BLOKISTES MENOYME ΣΠΙΤΙ ……. και γλυτώνουμε… ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ Νο 2: H υστερία του περιορισμένου Έλληνα

Πρωί πρωί, μου τηλεφωνά μια καλή φίλη από τα παλιά.  Κλαίει σχεδόν από τα γέλια,  μας έχει διαβάσει από χθες … αφού λέμε τα τυπικά νέα της κωρονοκατάστασης σοβαρεύει. Δεν το

περίμενα Ερίκο μου λέει από σένα, ντροπή σου. Γιατί ρωτάω, τι έκανα? Μια χαρά έμεινε ρε Ερίκο στον Έλληνα, μια τόση δα μικρή χαρά για να δείξει στον Γερμάνο την υπεροχή του και εσύ με την άλλη την κατσαρίδα –εννοεί τον Πάνο, μια τρέλα η σχέση τους δεν λέω- αρχίσατε το ξεκάρφωμα? Έλεος πια.

(Αχα το Εφάκη μου για να δω τι σκαρφίστηκε).

Έφη εσύ δεν μένεις σπίτι? Δεν έχεις εκείνο το θεματάκι με τα νεφράκια σου που λέγαμε? Πέρυσι δεν με πήρες τηλέφωνο αν έχω κανένα βίσμα στον ψηλό να βοηθήσει? Τώρα δηλαδή εσύ που θα πας? Εγώ μένω μέσα για σένα και εσύ θα μου κόβεις βόλτες?.  Εφη? Σιωπή και μου κλείνει το τηλέφωνο μάλλον έξαλλη.   Σε λίγο έρχεται η Κλαίρη αλαλάζουσα, με το Instagram στο χέρι. 

Ε δεν είμαστε καλά μου λέει, κοίτα εκείνη τη δικιά σου από την εφημερίδα, την Έφη. Βγήκε πρωί πρωί να κάνει selfi στους άδειους δρόμους  και βγάζει και φωτογραφίες με τους αστυνομικούς πίσω για φόντο!!!

Το κοιτάζω το ξανακοιτάζω και δεν πιστεύω στα μάτια μου.  

Συγγνώμη κε Οικονόμου μου να φτιάξουμε μια ομαδούλα να σκανάρει τα social media και να τους μαζέψουμε, το ατελιέ –ξέρετε εσείς- έχει τον τρόπο του.  Και ένα προστιμάκι ταμάμ. Α! αυτοί δε που κάνουν αυτή τη δουλειά, για να βάλουν μυαλό, να τους κόψουμε και το internet, για μια μέρα φτάνει και περισσεύει. 

Αγαπητοί αναγνώστες όσοι δεν διάβασαν το Επεισόδιο 1 στο bloko να το κάνετε τώρα. Σας προειδοποιώ ότι δεχθήκαμε ήδη πρόταση να γράψουμε για την Κυβέρνηση όλα εκείνα τα κόλπα που μπορεί να σκαρφιστεί ο Έλληνας για να βγει έξω. Και θα τα αποκαλύπτουμε σιγά σιγά…..οπότε μην σας περάσει από το μυαλό ότι θα σκεφτείτε κάτι πριν από μας, δεν υπάρχει περίπτωση. Είμαστε αυθεντίες στο είδος. 

Θα γυρίσω στην Κλαίρη η οποία έχει αναλάβει τη διατροφή μας.  Η Κλαίρη έχει κατάθλιψη λέει, είναι κλεισμένη σπίτι, δεν έχει τι να κάνει, ένα μάτσο χάλια. 

Στον πίνακα στο γραφείο της σημειώνει τις ημέρες εγκλεισμού, και έχει γράψει «λευτεριά στους πολιορκημένους».  Φωνάζω και την κατσαρίδα και συγκαλώ έκτακτη σύσκεψη. 

Δεν μου λες Κλαίρη μου της λέω, έχεις κατάθλιψη? Ναι απαντάει αργά πολύ αργά χωρίς να με κοιτάζει γιατί στο μεταξύ έχει ανοικτή την τηλεόραση, το tablet N1 για να βλέπει τα emails, το tablet N2 για το Instagram και το κινητό για τα σχετικά….

Φορτώνω, και δεν μου λες Κλαιρίτσα μου της λέω,  πόσα skype κανείς την ημέρα –χθες μιλούσες με την Κέιτ στην Ατλάντα μέσα στα μεσάνυχτα και δεν με άφησες να κοιμηθώ…. Αυτό που το πας που θυμήθηκε όλες τις φίλες και συμμαθήτριες από την Αμερική όταν σπούδαζε, αυτό κε Υπουργέ μου το σκέφτηκες ότι θα συμβεί? Προφανώς όχι.

Και αφού έχεις κατάθλιψη περιορισμένο μου παιδί εσύ δεν είχες πάθει πριν τις γιορτές μια υπερκόπωση και έπρεπε να ξεκουραστείς και δεν ξεκουράστηκες για κείνο το μεγάλο πρότζεκτ?

Ε ξεκουράσου τώρα Κλαίρη μου και σταμάτα την κλάψα…… ξάπλωσε στον καναπέ σου με τα χιλιάδες βιβλία μέσω internet, τις εκατοντάδες ταινίες μέσω internet τα πέντε tablet –έχεις άλλα τρια στην αποθήκη το ξέχασες – τα δύο κινητά, τον υπολογιστή και την πενηντάρα οθόνη λάφυρο της τελευταίας Μαύρης Παρασκευής και άσε μας ήσυχους με την κλάψα σου.

Ο Πάνος πάλι είναι σιωπηλός και αυτό δεν μου αρέσει…………