Ομάδα Αλήθειας ΕΛΑΣ: Ο ΑΔΡΑΝΗΣ συνδικαλισμός στα καλύτερα του

Παραθέτουμε κείμενο, που λάβαμε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του bloko.gr: Σε μια περίοδο κοσμογονικών αλλαγών και εν μέσω μιας πολυδιάστατης κρίσης, ο φανερά ελλιπής

συνδικαλισμός των αστυνομικών αδρανοποιείται εντελώς ,από την μια διότι δεν μπορεί να προσφέρει  τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο από αυτά που παταγωδώς απέτυχε να διορθώσει , από την άλλη διότι δεν μπορεί στην μορφή που λειτουργεί να κερδίσει την αποδοχή αλλά και την σοβαρή αντιμετώπιση της φυσικής και ειδικά της πολιτικής ηγεσίας  .
Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει προσομοιάζει με μια εικόνα ενός αδύνατου να ανταπεξέλθει μωρού που παίζει ανέμελα με τα κουβαδάκια του στην άμμο ενώ δίπλα του διαδραματίζεται ένα σκηνικό πολέμου ,όπου συντελούνται καταστάσεις τραγικές που φυσικά αδυνατεί να αντιληφθεί και να αντιμετωπίσει  .
Επαναπαύεται λοιπόν αυτός ο ανήμπορος  συνδικαλισμος στο να προσπαθεί με κάθε μέσο να εκμεταλλευτεί το παραμικρό δικαιολογώντας την <<ανυπαρξία της ύπαρξής του >>.
Έχει  εσκεμμένα μπερδέψει  τον ρόλο του, με το ρόλο των Υπηρεσιών της αστυνομίας που έχουν υποχρέωση  να ενημερώνουν τους εργαζόμενους αστυνομικούς για τις διαταγές και τις ανακοινώσεις της Υπηρεσίας, προσπαθώντας να αρπάξει κανένα ξεροκόμματο και να το κάνει δικό του επίτευγμα.
Εκεί που εναποθέτουν τις  ελπίδες τους οι ανήμποροι ηγέτες τους είναι η <<λήθη >> που προσδοκούν ότι θα οδηγήσει το πιστό ποίμνιο τους στην κατεύθυνση να τους επιλέξουν για άλλη μια φορά (μια συνταγή που τους έχει βγει κάμποσες φορές ).
Θεωρούν ότι σε λίγο καιρό οι εκλέκτορες θα ξεχάσουν ότι κάποιοι τους θεώρησαν άβουλα όντα και προσπάθησαν να τους οδηγήσουν αιφνιδιαστικά σε  εκλογές ,παράνομα και καταχρηστικά, υποτιμώντας βαριά τη νοημοσύνη τους .
Ταυτόχρονα εμμένοντας στο να υποτιμούν τους συναδέλφους τους επενδύουν στον ωχαρδερφισμό (που θεωρούν ότι τους διακατέχει),   αλλά και στη φοβία του έλληνα αστυνομικού  σε κάθε τι καινούργιο σε κάθε αλλαγή δηλαδή που έρχεται σε σύγκρουση στην φιλοσοφία των <<πρέπει >> που λόγο τις ιδιοσυγκρασίας του επαγγέλματος ,είναι βαθιά ριζωμένα μέσα στους ανθρώπους που έχουν επιλέξει αυτό το επάγγελμα .
Στην άποψη λοιπόν <<που θα πάνε  αυτοί ;πάλι εδώ θα έρθουν..>> συντηρούν την ανικανότητα τους και συνάμα χτίζουν την απόλυτη αδρανοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος της ΕΛ.ΑΣ σε βάρος όλου του ένστολου προσωπικού.
Θεωρούν τους εαυτούς τους άλλωστε μονόφθαλμους ανάμεσα στους τυφλούς. Στους τυφλούς που θεωρούν ότι για άλλη μια φορά θα τους ακολουθήσουν άλλοι για να πάρουν ένα αξίωμα αναξιότητας ,άλλοι γιατί πιστεύουν ότι θα υποστηρίξουν τα τοπικά συμφέροντά τους οι κύκλωπες του συνδικαλιστικού κινήματος της ΕΛ.ΑΣ. και άλλοι γιατί αρνούνται να απομακρυνθούν απο ένα αόρατο μαντρί που φρόντισαν με τον ένα η τον άλλο τρόπο οι ίδιοι να δημιουργήσουν γύρω τους .
Θα πέσουν για άλλη μια φορά μέσα στις προβλέψεις τους ;
Ή οι τυφλοί ,(για αυτούς) ,θα τους διαψεύσουν και θα ανατρέψουν αυτό το καθεστώς της απόλυτης ανικανότητας;