Άγρια σπέκουλα και στη μέση η αστυνομία... Με "νεκρούς" χαράσσεται η πολιτική ατζέντα

Ωρέ που πάμε... Κινηματογραφική ατάκα Βασίλη Αυλωνίτη που προσδιορίζει εν μέρει τα συμβεβηκότα στο αστυνομικό- πολιτικό θρίλερ των

τελευταίων ωρών.

Δεν θα μείνουμε στα γεγενημένα των τελευταίων ωρών. Οι κάτοικοι των νησιών έχουν τη λογική τους στη αντίδραση, το κράτος από την άλλη έχει τη δική του. Δεν μας είναι αδιάφορη καμία από τις προκείμενες θέσεις, που δημιουργούν τους αντίθετους σταθερούς πόλους στο πεδίο της σύγκρουσης. Απόλυτα σεβαστές και στο βαθμό που τους αναλογούν, αναμενόμενες.

Άλλο πράγμα όμως η προπαγάνδα επί των αριθμών και των υλικών της προστριβής και άλλο, εντελώς διαφορετικό ζήτημα η σπέκουλα -εκατέρωθεν- που επιστρατεύεται στο όνομα της πολιτικής διαμάχης.

Στην περίπτωση των Πρεσπών, το γύρο του διαδικτύου έκανε η "πληροφορία" για γυναίκα νεκρή από τα ΜΑΤ. Στην περίπτωση των νησιών, τον ίδιο κύκλο, από διαφορετικές πηγές "ενημέρωσης" έκανε η "είδηση" για νεκρό παιδί από τα ΜΑΤ. Προσέξτε τις συμπτώσεις στη σημειολογία των πλαστών "ειδήσεων". Και στις δύο επιστρατεύθηκαν "ιδιότητες" που συνεγείρουν το συναίσθημα του αποτροπιασμού. Γυναίκα στη μία, παιδί στην άλλη.

Σε κάθε περίπτωση, η "είδηση" λειτουργεί ενδόμυχα κι ενσυνείδητα ως μοχλός ενεργοποίησης συναισθημάτων αποστροφής για την αστυνομία πρώτιστα και συνεπακόλουθα για τους κατά συνθήκη και συγκυρία κυβερνώντες.

Η γνήσια συνείδηση εξεγείρετε στην πολιτική σπέκουλα της προπαγάνδας που επιδιώκει να σκυλεύσει αόρατους νεκρούς και ειδικά τέτοιους, που ξεσηκώνουν την αποστροφή. Στυγνοί και αδίστακτοι νεκροκάπηλοι μιας ψευδεπίγραφης πολιτικής, καθώς επιδιώκει την ευφήμερη αλλά αποτελεσματική τακτική της χειραγώγησης.

Χωρίς ντροπή, αιδώ και στοιχειώδη σεβασμό σε πατροπαράδοτρες- αρχέγονες αδιατάρακτες αξίες, που θέτουν στο ενδιάμεσο της σύγκρουσης την αστυνομία.

Ντροπή και σ' εμάς, καθώς αυτούς που χειραγωγούν ανέντιμα κι ανήθικα, εμείος τους επιλέγουμε, είτε τους δίνουμε κάλπικες αξίες.

του Γιώργου Καραϊβάζ