Και ξαφνικά ρωτάει ο άλλος: Είναι κακούργημα ή πλημμέλημα να
ρίχνεις τσιμεντόλιθο στο κεφάλι αστυνομικού; Το ερώτημα προφανώς είναι ρητορικό
αλλά προφανώς δεν θα έπρεπε να χρειαστεί να
διατυπωθεί: Η ρίψη τσιμεντόλιθου
στο κεφάλι αστυνομικού, βενζίνης πάνω στο τροχό ώστε να αρπάξει φωτιά στο
Κουκάκι, οι πέτρες και ότι άλλο φανταστεί ανθρώπινος νους, είναι πράξη βίας που
επιβουλεύεται τη σωματική ακεραιότητα ενός ανθρώπου. Ενός χαμηλόμισθου
εργαζόμενου. Τόσο απλά.
Γιαυτό είναι τελικά άσκοπη η συζήτηση, γιατί απλώς τίθεται
εν αμφιβόλω το προφανές. Πως οι καταληψίες είχαν προφανή στόχο να πλήξουν τους
αστυνομικούς. Το ερώτημα είναι αν ο εισαγγελέας που άσκησε τη δίωξη (για
πλημμέλημα) είχε μπροστά του στοιχεία, αποτυπωμένα σε βίντεο, που κατατείνουν
στον κίνδυνο ζωής – που απαιτεί ο νομοθέτης- ώστε να διαπιστωθεί πρόθεση
ανθρωποκτόνος ή βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης;
Για όποιον παρακολουθούσε τηλεόραση ή διάβαζε την είδηση στα
σάιτ (με τα αναρτημένα βίντεο) το βράδυ του προπερασμένου Σαββάτου και έβλεπε
τις εικόνες στο Κουκάκι, τον τρόπο δηλαδή με τον οποίο επιτίθονταν στους
αστυνομικούς οι καταληψίες, δεν καταλείπετε ουδεμία αμφιβολία. Η μανία με την
οποία εκσφενδόνιζαν τα αντικείμενα είναι πρόδηλη. Όχι όμως για όλους προφανώς..
Οι εισαγγελείς εξανίστανται πως η δίωξη σε βάρος των
συλληφθέντων στο Κουκάκι ασκήθηκε με βάση στο υλικό που προσκόμισε η αστυνομία
και στην οποία δεν υπήρχε ούτε βίντεο ούτε περιγραφή στοιχείου για άμεσο
κίνδυνο ζωής. Το δικαστήριο θα κληθεί να δώσει απάντηση τώρα , αν και σε όποιον
είδε τις εικόνες, δύσκολα θα εντοπίσει κανείς αμφιβολία…
Παναγιώτης Στάθης
0 Σχόλια