Ο 17χρονος Γιώργος Παναγιώτου είχε γεννηθεί στην Κάλυμνο, απ’ όπου καταγόταν ο πατέρας του, αλλά είχε μεγαλώσει στην Καστέλλα και το Πασαλιμάνι, όπου ήταν και το σχολείο του, το 9ο Λύκειο
Πειραιά. Οι τοίχοι του εφηβικού του δωματίου ήταν γεμάτοι με αφίσες του Ολυμπιακού και του Νίκου Αναστόπουλου, που ήταν ο αγαπημένος του ποδοσφαιριστής. Εκείνη την Κυριακή, 13 Ιανουαρίου 1991, την περίμενε πώς και πώς. Μετά τη διακοπή για τις γιορτές των Χριστουγέννων, ο Ολυμπιακός θα αντιμετώπιζε στο μεγάλο ντέρμπι την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Το πρωί ο Γιώργος συναντήθηκε με δύο φίλους του στο σχολείο τους, που ήταν υπό κατάληψη, για να ξεκινήσουν παρέα για το γήπεδο. Μία ώρα αργότερα έφτασαν στο σταθμό του Ηλεκτρικού στα Πευκάκια. Διμοιρίες των ΜΑΤ περίμεναν να συγκεντρωθεί ο κύριος όγκος των οπαδών του Ολυμπιακού, για να τους πάνε συνοδεία στο γήπεδο, μέσα από τα στενά δρομάκια της περιοχής, ώστε να μην έρθουν σε επαφή με τους φανατικούς της ΑΕΚ. Κατέβηκαν την οδό Σεβαστείας για να μπουν στη θύρα 21. Το ματς άρχιζε σε 30 λεπτά.
Μπροστά πήγαιναν τα ΜΑΤ και πίσω η πορεία περίπου 2.000 οπαδών των ερυθρολέυκων. Είχαν φτάσει στην οδό Μενεμένης, όταν ακούστηκε ένας δυνατός κρότος από πιστόλι. Οι αστυνομικοί πρόλαβαν να αποφύγουν τη φωτοβολίδα που είδαν να έρχεται κατά πάνω τους. Όχι όμως και ο 17χρονος Γιώργος, που έπεσε αιμόφυρτος στο οδόστρωμα. Η φωτοβολίδα τον είχε χτυπήσει στην κοιλιά. Ακολούθησαν σκηνές πανικού. Οι πιο ψύχραιμοι τον έβαλαν σε ένα διερχόμενο αυτοκίνητο και τον μετέφεραν στο κοντινό νοσοκομείο «Αγία Όλγα». «Απορώ πώς έζησε μέχρι εδώ, η αιμορραγία ήταν καταρρακτώδης», είπε αργότερα ο γιατρός που τον παρέλαβε. Ο Γιώργος Παναγιώτου δεν άντεξε και λίγα λεπτά αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή…
Η έκθεση της Αστυνομίας ανέφερε για το τραγικό περιστατικό: «Περί ώρα 14:10 στη διασταύρωση των οδών Σεβαστείας και Μενεμένης, περιοχής Α.Τ. Νέας Ιωνίας, άγνωστο άτομο εκτόξευσε φωτοβολίδα θαλάσσης εναντίον της 328 Διμοιρίας ΥΑΤ, που προπορευόταν για την προστασία οργανωμένης ομάδας 2.000 περίπου φιλάθλων του Ολυμπιακού. Οι άνδρες της διμοιρίας αντελήφθησαν έγκαιρα και απέφυγαν τη φωτοβολίδα, η οποία ακολούθως επέπεσε στον όγκο των φιλάθλων, με αποτέλεσμα να πλήξει στην κοιλιακή χώρα τον Παναγιώτου Γεώργιο του Μιχαήλ και της Υπαπαντής, γεννηθέντα το 1974 στην Κάλυμνο, κάτοικο Πειραιά. Ο τραυματισθείς διεκομίσθη στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αγία Όλγα, όπου υπέκυψε στα τραύματά του περί ώραν 14:50».
Η έκθεση της Αστυνομίας ανέφερε για το τραγικό περιστατικό: «Περί ώρα 14:10 στη διασταύρωση των οδών Σεβαστείας και Μενεμένης, περιοχής Α.Τ. Νέας Ιωνίας, άγνωστο άτομο εκτόξευσε φωτοβολίδα θαλάσσης εναντίον της 328 Διμοιρίας ΥΑΤ, που προπορευόταν για την προστασία οργανωμένης ομάδας 2.000 περίπου φιλάθλων του Ολυμπιακού. Οι άνδρες της διμοιρίας αντελήφθησαν έγκαιρα και απέφυγαν τη φωτοβολίδα, η οποία ακολούθως επέπεσε στον όγκο των φιλάθλων, με αποτέλεσμα να πλήξει στην κοιλιακή χώρα τον Παναγιώτου Γεώργιο του Μιχαήλ και της Υπαπαντής, γεννηθέντα το 1974 στην Κάλυμνο, κάτοικο Πειραιά. Ο τραυματισθείς διεκομίσθη στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αγία Όλγα, όπου υπέκυψε στα τραύματά του περί ώραν 14:50».
Αυτόπτης μάρτυρας κατέθεσε ότι ένας νεαρός -τι ειρωνεία!- οπαδός του Ολυμπιακού κι αυτός, προσπαθούσε να εκτοξεύσει μια φωτοβολίδα απ’αυτές που φεύγουν προς τα πάνω και πέφτουν σιγά – σιγά σαν φωτεινά αλεξίπτωτα. Όμως δεν πυροδοτήθηκε και την έστρεψε μπροστά για να δει τι έκανε λάθος. Και τότε έγινε το κακό…
Ο τραγικός πατέρας Μιχάλης Παναγιώτου, τραπεζικός υπάλληλος, μόλις είχε υποβληθεί σε ένα ακόμη μπάι πας και βρισκόταν στην Κάλυμνο για ξεκούραση. Έμαθε το τραγικό νέο στο αεροδρόμιο… Μαζί με την σύζυγό του αποφάσισαν να δωρίσουν τα μάτια του παιδιού τους κι έτσι έγινε. Τα μοσχεύματα μεταφέρθηκαν στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος λήπτης.
Από τη στιγμή που ένα παιδί έχασε τη ζωή του τόσο άδικα, περπατώντας στα 17, θα περίμενε κανείς ο αγώνας να περάσει σε δεύτερη μοίρα, ίσως και να αναβληθεί. Κι όμως! Ξεκίνησε κανονικά και διεκόπη πέντε λεπτά πριν από τη λήξη, όταν ένα δακρυγόνο έπεσε στην «σκεπαστή», την εξέδρα των φανατικών της ΑΕΚ, τη στιγμή της αποβολής του αρχηγού της ομάδας τους Στέλιου Μανωλά κι ενώ ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στο σκορ με 2-1. Ήταν η «σπίθα» για τα επεισόδια που θα ακολουθούσαν έξω από το γήπεδο και θα μετέτρεπαν την λεωφόρο Δεκελείας σε πεδίο μάχης! Οδομαχίες, βανδαλισμοί σε καταστήματα, αυτοκίνητα, ακόμα και στο Αστυνομικό Τμήμα της Νέας Χαλκηδόνας.
Από τη στιγμή που ένα παιδί έχασε τη ζωή του τόσο άδικα, περπατώντας στα 17, θα περίμενε κανείς ο αγώνας να περάσει σε δεύτερη μοίρα, ίσως και να αναβληθεί. Κι όμως! Ξεκίνησε κανονικά και διεκόπη πέντε λεπτά πριν από τη λήξη, όταν ένα δακρυγόνο έπεσε στην «σκεπαστή», την εξέδρα των φανατικών της ΑΕΚ, τη στιγμή της αποβολής του αρχηγού της ομάδας τους Στέλιου Μανωλά κι ενώ ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στο σκορ με 2-1. Ήταν η «σπίθα» για τα επεισόδια που θα ακολουθούσαν έξω από το γήπεδο και θα μετέτρεπαν την λεωφόρο Δεκελείας σε πεδίο μάχης! Οδομαχίες, βανδαλισμοί σε καταστήματα, αυτοκίνητα, ακόμα και στο Αστυνομικό Τμήμα της Νέας Χαλκηδόνας.
Από τη μανία των χούλιγκανς τρία περιπολικά και δύο τρόλεϊ τυλίχτηκαν στις φλόγες. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιάννης Βασιλειάδης δήλωσε το ίδιο βράδυ ότι το δακρυγόνο έφυγε από την εξέδρα των οπαδών της ΑΕΚ, κάτι που δεν αποδείχθηκε ποτέ.
Το απόγευμα της Δευτέρας 14 Ιανουαρίου ήταν όλοι εκεί, στο νεκροταφείο της Ανάστασης, για το τελευταίο αντίο στον Γιώργο Παναγιώτου. Ανάμεσα στα δεκάδες στεφάνια ήταν και αυτό της ΑΕΚ, που έγραφε: «Στο τελευταίο θύμα των γηπέδων».
Το απόγευμα της Δευτέρας 14 Ιανουαρίου ήταν όλοι εκεί, στο νεκροταφείο της Ανάστασης, για το τελευταίο αντίο στον Γιώργο Παναγιώτου. Ανάμεσα στα δεκάδες στεφάνια ήταν και αυτό της ΑΕΚ, που έγραφε: «Στο τελευταίο θύμα των γηπέδων».
«Αναρωτιέμαι γιατί παίζουμε μπάλα, όταν χάνονται έτσι ανθρώπινες ζωές», μονολογούσε ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού Ηλίας Ταληκριάδης, ενώ δίπλα του στεκόταν βουβός ο Νίκος Αναστόπουλος, το ίνδαλμα του Γιώργου. «Σ’αγαπούσε πολύ Νίκο», του είπε κάποια στιγμή ο τραγικός πατέρας, Μιχάλης Παναγιώτου. «Κι εσένα, Τάσο», είπε απευθυνόμενος στον Τάσο Μητρόπουλο…
Ενάμισι χρόνο μετά το αιματηρό περιστατικό η Αστυνομία ανακοίνωσε ότι η φονική φωτοβολίδα είχε φύγει από τα χέρια του 19χρονου Νίκου, γνωστού με τα παρατσούκλια «Βλάχος» και «Φονιάς», σε βάρος του οποίου εκκρεμούσαν κατηγορίες για ληστείες πεζών και οίκων ανοχής στο Βοτανικό. Ο νεαρός καταδικάστηκε σε κάθειρξη 21 ετών, ποινή που μειώθηκε στα 13 έτη σε δεύτερο βαθμό, καθώς του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της μετεφηβικής ηλικίας.
Δύο μέλη του δικαστηρίου είχαν την άποψη ότι έπρεπε να καταδικαστεί σε ηπιότερη ποινή για θανατηφόρο σωματική βλάβη. Το Νοέμβριο του 1992 συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη, καθώς είχε αποδράσει μέσα από το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά.
Νίκος Τσέφλιος
0 Σχόλια