Η αστυνομία κινδυνεύει από τους αστυνομικούς - Εκπαιδευτής της ΔΙΑΣ ο αξιωματικός της Ομόνοιας

Το έχουμε ξαναγράψει και πλέον απειράριθμες φορές. Η μετάβαση από την περίοδο του δόγματος της αδράνειας σε αυτή της ενέργειας ελλοχεύει κινδύνους, πολύ δε

περισσότερο όταν αυτή δεν συνοδεύεται από εκπαιδευτικές και μετεκπαιδευτικές στρατηγικές.

Το έχουμε ξαναδεί το φιλμ, ως σεκάνς το 2008-2009. Και δημηγορίες επιπέδου εσείς μπαίνετε κι εγώ σας καλύπτω, όχι μόνο δεν καλύπτουν την απόσταση, αλλά επενεργούν αρνητικά κι επιστρέφουν ως μπούμερανγκ και για τους εντολείς και για τους αποδέκτες.

Στο bloko.gr παρατηρούμε και καταγράφουμε τις καταγγελίες για τα περιστατικά αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. Στην πλειοψηφία τους, τις θεωρούμε (άποψη μας) από τη συνάρτηση περιεχομένου, εικόνας, ήχου και πληροφοριών, είτε ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση καθώς δεν υπάρχει το σύνολο των πριν και μετα δεδομένων, είτε πως πρόκειται για προκάτ.

Όμως, δυστυχώς υπάρχουν και  κάποιες αυθεντικές κι εκεί ακριβώς εστιάζουμε. Στην παθογένεια της αντιδημιουργίας στη δημιουργία του πνεύματος ασφάλειας που επιδιώκεται να καθιερωθεί. Την υπόθεση της Ομόνοιας την παρακολουθούμε για πάνω από ένα μήνα, ιδίως σε ότι αφορά στο βίντεο από την κάμερα του τμήματος. Ο τρόπος που περιήλθε στην πνευματική ιδιοκτησία της εφημερίδας, είναι απλώς. Ο δικηγόρος ως έχων έννομο συμφέρον το πήρε από το φάκελλο της δικογραφίας, η οποία πολύ πρόσφατα επέστρεψε από την εισαγγελία στους αδιάφθορους, με την παραγγελία λήψης νέων καταθέσεων. Η δημοσιοποίηση πριν από την υποβολή της και την άσκηση διώξεων, συνιστά αδίκημα για το δικηγόρο, πλην όμως αε συνυπολογίσουμε αφενός ότι διεκδικεί το δίκαιο του, αφετέρου εργλάζεται στο Documento. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα. Θέμα είναι κι αποτελεί για οποιονδήποτε θέλει κι επιδιώκει να κρυφτεί και να κρύψει το όνειδος της πρωτογενούς πράξης. Το "πλύσιμο" μιας γυναίκας, της οποίας η βούληση και η αυτενέργεια έχουν εγγενή αδυναμία συνύπαρξης.

Μέσα όμως σε όλη αυτή την αλληλουχία των εικόνων και προσώπων, ανακύπτει ένα σοβαρό ζήτημα. Ο αξιωματικός που περνά τις χειροπέδες στο δικηγόρο και αργότερα επιχειρεί να τις βγάλει συναντώντας την (τεχνικής φύσης) άρνηση του, είναι εκπαιδευτής αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ. Έτσι και μ' αυτές τις νοοτροπίες δεν γίνεται χωριό.  

ΥΓ: Αστυνομικοί της ΔΙΑΣ "συνέλαβαν" εκ νέου λίγες ημέρες αργότερα το δικηγόρο με ανυπόστατες κατηγορίες και τον οδήγησαν στο τμήμα της Κυψέλης πάλι με χειροπέδες. Ο τυχοδιωκτικός ρεβανσισμός σε όλο του το μεγαλείο.

του Γιώργου Καραϊβάζ