Ηγετική ομάδα ΧΑ: Απεγνωσμένη προσπάθεια να κρύψουν τη ναζιστική ιδεολογία τους

Ο χρυσαυγίτης πρώην βουλευτής και δικηγόρος Αρβανίτης, που άνοιξε τον κύκλο των απολογιών του ηγετικού πυρήνα (πρώην βουλευτών) στη δίκη του νεοναζιστικού μορφώματος της ΧΑ, αποκηρύσσοντας υποκριτικά τον εθνικοσοσιαλισμό, προσπάθησε ανεπιτυχώς να μας πει ότι η εγκληματική συμμορία δεν είχε ως κίνητρο και φωτοδότη στη δράση της τον εθνικοσοσιαλισμό.

 

Ο Αρβανίτης προσπάθησε με τα λεγόμενά του να προστατεύσει τον φίρερ της ΧΑ Μιχαλολιάκο. Και για να τον διασώσει από την καταδίκη, έριξε στην πυρά όλους τους χρυσαυγίτες που κατηγορήθηκαν για τις δολοφονίες και απόπειρες δολοφονίας (ανθρωποκτονίες και απόπειρες ανθρωποκτονιών, μιλώντας με νομικούς όρους). Παραπέρα, ισχυρίστηκε κι αυτός ότι δεν υπήρξε μέλος της ΧΑ, ακολουθώντας τη γνωστή υπερασπιστική γραμμή του φίρερ ότι η ΧΑ δεν είχε μέλη και επομένως οι δολοφονικές πράξεις όσων κατηγορούνται αφορούν αυτούς και όχι τον φίρερ και τον ηγετικό πυρήνα.

 

Σε τρία σημεία ο Αρβανίτης έριξε στην πυρά την «πλέμπα» των χρυσαυγιτών (στηρίζοντας τη γραμμή Μιχαλολιάκου). Στην αρχική του τοποθέτηση, όταν ρωτήθηκε από την πρόεδρο Μ. Λεπενιώτη  «τι έχετε να μας καταθέσετε κατηγορούμενε;», απάντησε ανάμεσα στ’ άλλα: «Δεν μιλώ για τον ποινικό χαρακτήρα για ορισμένους εκ των κατηγορουμένων». Στη συνέχεια, όταν ρωτήθηκε από την εισαγγελέα τι έχει να πει για τις επιθέσεις ενάντια στους αλιεργάτες και τους ναυτεργάτες του ΠΑΜΕ, ο Αρβανίτης απάντησε: «Αποκλείω ο Μιχαλολιάκος να έδωσε εντολή για βιαιοπραγίες». Οταν η εισαγγελέας τον ρώτησε για την ύπαρξη ταγμάτων εφόδου στη ΧΑ, αφού είπε ότι δεν έχει ακούσει ποτέ κάτι και ότι είναι εφεύρημα, έκλεισε την απάντησή του λέγοντας με νόημα: «Αν ποτέ κάποιοι εξετράπησαν, αυτό είναι καταδικαστέο». Κι ακόμα, ότι «το φρικτό και απάνθρωπο έγκλημα ενός στυγνού δολοφόνου εις την Αμφιάλην θα το αναλύσω στην αγόρευσή μου». Τέλος, δήλωσε: «Αν είχα υποψία ότι ο Λαϊκός Σύνδεσμος είχε τάσεις, έστω και διεργασίες προς τέτοια κατεύθυνση, εγώ θα ήμουν εκτός. Εγώ είμαι Ελλην».

 

Θέλοντας να πλασάρει την άποψη ότι είναι αθώος και ότι αντιμετωπίζει πολιτική δίωξη, ο Αρβανίτης τόνιζε συχνά-πυκνά ότι είναι συνήγορος, ότι δε θα απαντήσει σε ερωτήσεις και ότι θα αναφερθεί διεξοδικά στα γεγονότα στην αγόρευσή του. Καταδίκασε τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, γιατί στην ακροαματική διαδικασία αποδείχτηκε ότι ο δολοφόνος Ρουπακιάς ήταν στέλεχος της ΧΑ και εκτελούσε εντολές της. Δεν μπορούσε, λοιπόν, να κάνει διαφορετικά. Φρόντισε, όμως, να απαλλάξει τον αρχηγό του Μιχαλολιάκο.

 

Ας δούμε τι ισχυρίστηκε ο Αρβανίτης στη Βουλή για τη δολοφονία του Π. Φύσσα, στις 18 Σεπτέμβρη του 2013. Η συνεδρίαση είχε ξεκινήσει στις 10.15 και επομένως γνώριζε τι είχε συμβεί στην Αμφιάλη την προηγούμενη νύχτα (γύρω στις 00.04). Ισχυρίστηκε, ψευδώς, ότι ήταν μια αντιμαχία για ποδοσφαιρικούς λόγους και ότι ο Ρουπακιάς δεν ήταν μέλος της ΧΑ. Ελεγε συγκεκριμένα:

 

«Υπήρξε μια αντιμαχία για λόγους καθαρά ποδοσφαιρικούς μετά ή κατά τον αγώνα –δεν ξέρω ακριβώς- του Ολυμπιακού. Δεν ξέρω με ποιον έπαιζε. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι οι ποδοσφαιρικές διαφορές πολλούς ανεγκέφαλους τους φανατίζουν πολύ περισσότερο από τις πολιτικές. Είχαμε την περίπτωση της Παιανίας. Είχαμε άλλες περιπτώσεις βαρύτατων τραυματισμών για λόγους καθαρά ποδοσφαιρικού φανατισμού. Πράγματι, αυτός ο δράστης πήρε το αυτοκίνητό του, πήγε στην καφετέρια και, επειδή είχε προηγηθεί αυτή η λεκτική αντιμαχία για λόγους καθαρά ποδοσφαιρικούς, έκανε αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα. Ναι, προέκυψε ότι αυτός -όπως ισχυρίζετο- δεν είναι μέλος, κατ’ αρχάς, της Χρυσής Αυγής. Δεν ξέρω πού ήταν και τι ήταν. Το θέμα είναι ότι η Χρυσή Αυγή αυτήν τη στιγμή υποστηρίζεται από ένα εκατομμύριο κόσμο. Αν σε μια ταβέρνα δυο ανόητοι μεθυσμένοι τσακωθούν και ο ένας μαχαιρώσει τον άλλο, θα ψάξουμε τα πολιτικά φρονήματα του δράστου που θα τύχει να είναι ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής και θα πούμε «να οι χρυσαυγίτες»; Με πολιτικό κίνητρο, δηλαδή, θα δικάζουμε; Μπράβο σας! Αυτή είναι η πίστη σας στο δίκαιο. Σας καταγγέλλω ενώπιον του ελληνικού λαού».

 

Πάμε τώρα στο σημαντικό ζήτημα του κινήτρου για την εγκληματική δράση της ΧΑ, του εθνικοσοσιαλισμού. Ο Αρβανίτης, ως νομικός, γνωρίζει ότι στο ποινικό δίκαιο της αστικής τάξης, ναι μεν η ιδεολογία δε διώκεται, αλλά παίζει πολύ σοβαρό ρόλο το κίνητρο που χαρακτηρίζει μια ή περισσότερες δράσεις, όπως στην περίπτωση της ΧΑ. Γι’ αυτό και αρκετές φορές εξοβέλισε τον εθνικοσοσιαλισμό από ιδεολογία της ΧΑ δηλώνοντας ότι είναι «Ελλην εθνικιστής και όχι ναζί». Και ότι «είναι ντροπή» (προφανώς είναι ντροπή να είναι κανείς ναζιστής). «Καμία σχέση με ναζί. Αν υπάρχουν τέτοιοι, είναι εξοβελιστέοι», έλεγε.

 

Η αποκήρυξη του εθνικοσοσιαλισμού από τον Αρβανίτη είναι προσχηματική. Ανεξάρτητα απ’ αυτό, όμως, αποτελεί σημαντικό στοιχείο στη δίκη, γιατί θεμελιώνει το γεγονός ότι κίνητρο των χρυσαυγιτών στην εγκληματική τους δράση ήταν ο εθνικοσοσιαλισμός. Ετσι, ο εθνικοσοσιαλισμός παύει να θεωρείται απλά ιδεολογία που δε διώκεται, σύμφωνα με το ποινικό δίκαιο, όπως σκόπιμα το έχει θεμελιώσει η αστική τάξη, και αναδεικνύεται ως σοβαρό κίνητρο στην εγκληματική δράση των χρυσαυγιτών.

 

Προσχηματική αποκήρυξη

 

Ο Αρβανίτης ομολόγησε ότι είχε ενταχθεί στην «4η Αυγούστου» του Κ. Πλεύρη, που ήταν και είναι ντούρος εθνικοσοσιαλιστής (το ίδιο και η οργάνωσή του). Γι’ αυτό χαρακτηρίζουμε προσχηματική την εκ μέρους του αποκήρυξη του εθνικοσοσιαλισμού και παραμύθι τη δήλωσή του ότι είναι «Ελλην εθνικιστής».

 

Θυμίζουμε στον χρυσαυγίτη δικηγόρο το άρθρο με τίτλο «Εθνικιστές ή Ναζιστές», που συντάχτηκε στις 6 Απρίλη του 2006 και περιλαμβάνεται στο Αναγνωστέο Εγγραφο 422. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα: «Παλαιότερα, πριν από χρόνια, χρησιμοποιείτο στα κείμενα του Κινήματός μας ο όρος εθνικοσοσιαλισμός. Το γεγονός ότι τώρα χρησιμοποιούμε τους όρους εθνικισμός, λαϊκός εθνικισμός και κοινωνικός εθνικισμός δεν σημαίνει ότι αλλάξαμε ιδέες» (η έμφαση δική μας).

 

Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι ούτε η πρόεδρος ούτε τα υπόλοιπα μέλη του δικαστηρίου έκαναν στον Αρβανίτη την παραμικρή ερώτηση, τη στιγμή που αυτός ομολογούσε ότι είχε ενταχθεί σε ένα εθνικοσοσιαλιστικό μόρφωμα. Αυτό το θεωρούμε σημαντική παράλειψη.

 

Ο Αρβανίτης δήλωσε ότι καταδικάζει τον εθνικοσοσιαλισμό, αλλά στο τέλος της απολογίας του και μετά από ερώτηση του αναπληρωτή εφέτη Ανέστη (ερώτηση που κατά τη γνώμη μας ήταν αντικειμενικά «αβανταδόρικη», παρά τις προθέσεις του εφέτη), δήλωσε κυνικά ότι ο εθνικοσοσιαλισμός «κοινωνικώς τα πήγαινε καλά». Ετσι, γκρέμισε στην άμμο τον πύργο του αντι-εθνικοσοσιαλιστή που προσπάθησε να χτίσει.

 

Ο Αρβανίτης ισχυρίστηκε ότι στη ΧΑ δεν εντάχθηκε το 1987, όπως του καταμαρτυρεί το κατηγορητήριο, αλά λίγο πριν από τις εκλογές του Μάη του 2012. Συμπλήρωσε, όμως, ότι τον Μιχαλολιάκο τον γνώριζε από πολύ παλιότερα, από το 1987. Επομένως, γνώριζε πολύ καλά τη φανατική υπεράσπιση του εθνικοσοσιαλισμού από τον Μιχαλολιάκο, τον Παππά και τους άλλους. Επειδή εμφανίζεται με ασθενή μνήμη, του θυμίζουμε μερικές από την πληθώρα των δηλώσεων του Μιχαλολιάκου, που βρέθηκαν στο Αναγνωστέο Εγγραφο 325 και αναγνώστηκαν κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Δηλώσεις και θέσεις των οποίων ο Αρβανίτης είχε λάβει γνώση και σίγουρα συμφωνεί μ’ αυτές, γεγονός που καταδεικνύει την υποκριτική και προσχηματική αποκήρυξη του εθνικοσοσιαλισμού ενώπιον του δικαστηρίου, που έγινε στην προσπάθειά του (μάταια κατά τη γνώμη μας) να μην καταδικαστεί.

 

Παράρτημα 11.3 - βίντεο 16-2012-03-03 Der Spigel-offices:

 

«Ο λαός είναι ένας όχλος… Κάποτε θα μπούμε στη Βουλή είτε με εκλογές είτε χωρίς εκλογές… Είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945, αυτοί είμαστε, οι εθνικιστές, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες… Είμαστε οι μαχητές που θα ακονίσουν αν χρειαστεί τις ξιφολόγχες στο πεζοδρόμιο… Να λευτερώσουμε τις πατρίδες μας από τον εβραίο που έχει καθίσει στο σβέρκο ολόκληρου του κόσμου».

 

Παράρτημα 11.3 - 36o Video Lamia:

 

«Εγώ αν ζούσα στη Γερμανία του ΄33 θα ήμουν μέλος του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και θα αισθανόμουν ιδιαίτερα χαρούμενος γι’ αυτό».

 

Παράρτημα 11.3 - 36o Video:

 

«Εμείς αν ζούσαμε εκείνη την εποχή δεν ξέρουμε τι θα κάναμε. Εγώ προσωπικά θα ήμουν εθνικοσοσιαλιστής».

 

Εδώ ο Μιχαλολιάκος δεν τολμά να πει ότι θα συνεργαζόταν με τους ναζιστές κατακτητές, όπως έκανε ο ταγματασφαλίτης πατέρας του και οι ομοϊδεάτες του. Ομως, ακόμα και η δήλωση «δεν ξέρουμε τι θα κάναμε» εκθέτει τον Αρβανίτη που έσπευσε να δηλώσει ότι θα αντιστεκόταν στους ναζιστές.

 

Αναγνωστέο Εγγραφο 331 - συνέντευξη Μιχαλολιάκου:

 

«Το ιδεολογικό υπόβαθρο του Λαϊκού Συνδέσμου είναι ο εθνικοσοσιαλισμός… Αλλά και στενά ιδωμένος ως πολιτική ιδεολογία ο εθνικοσοσιαλισμός δεν είναι καθόλου παρωχημένος επειδή έχει μισό αιώνα παρελθόν… Ιδιαίτερα σήμερα, μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και τη σμίκρυνση του ανθρωπίνου προτύπου του στις διαστάσεις ενός εξαθλιωμένου και φθονερού μικροαστού… O εθνικοσοσιαλισμός καλείται να διαδραματίσει μείζονα  ιστορικό ρόλο…».

 

Μιχαλολιάκος για τα εγκλήματα των ναζί

 

«Κατ’ αρχήν είμαστε εθνικοσοσιαλιστές και όχι απολογητές του εθνικοσοσιαλισμού. Τούτο σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε τον δήθεν εγκληματικό χαρακτήρα που προσάπτετε στην ιδεολογία μας εσείς οι δημοκράτες. Το μόνο έγκλημα του εθνικοσοσιαλισμού ήταν η ήττα του σ’ ένα πόλεμο που εξύφαναν, προκάλεσαν, επέβαλαν και κήρυξαν οι εχθροί του… Ετσι, ενώ τα περί δήθεν ναζιστικών εγκλημάτων έχουν πια καταδειχθεί ως ασύστολα ψεύδη, το σύστημα θανατώνει διά της σιωπής τις αποδείξεις και η κοινή γνώμη συνεχίζει να μιλά γι’ αυτά…».

 

Νομίζουμε ότι δε χρειάζεται να παραθέσουμε και άλλα στοιχεία από τα Αναγνωστέα Εγγραφα 327 και 331, του φίρερ και της κόρης του, για να καταδειχτεί ο βαθύς εθνικοσοσιαλιστικός χαρακτήρας του μορφώματος της ΧΑ. Αρκούν αυτά για να καταρρεύσουν οι ισχυρισμοί του Αρβανίτη ότι οι χρυσαυγίτες δεν είναι στο σύνολό τους εθνικοσοσιαλιστές. Ισχυρισμοί που αναπτύχθηκαν προκειμένου να καταπέσει η θέση των συνηγόρων της πολιτικής αγωγής, ότι ο εθνικοσοσιαλισμός είναι το κίνητρο της εγκληματικής δράσης της εγκληματικής συμμορίας.

 

Ο Αρβανίτης πήρε μέρος στη γιορτή της Τοπικής της Νίκαιας για τα δύο χρόνια δράσης της και επί έξι λεπτά επιτίθετο ενάντια στους εβραίους γενικά, αναπαράγοντας τις ρατσιστικές θέσεις των ναζιστών. Ταυτόχρονα, άκουσε τις ομιλίες ηγετικών στελεχών της ΧΑ (Παναγιώταρου, Λαγού και άλλων) που εκθείαζαν τη δράση του τάγματος εφόδου της Νίκαιας. Ας αφήσει, λοιπόν, τα παραμύθια ότι δε γνώριζε για τα τάγματα εφόδου, για την εγκληματική τους δράση, για τη στρατιωτική οργάνωση, για την αυστηρή και τυφλή πειθαρχία στην ηγεσία και στον φίρερ Μιχαλολιάκο. Η «πλέμπα» της ΧΑ, που ο Αρβανίτης την «έδωσε στην ψύχρα», σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διασωθεί ο φίρερ, εκτελούσε τυφλά τις εντολές του σε όλες τις εγκληματικές δράσεις του νεοναζιστικού μορφώματος.

 

Αποποιούμενος φραστικά τον εθνικοσοσιαλισμό, ο Αρβανίτης δεν πρωτοτύπησε. Το έκαναν και άλλοι χρυσαυγίτες πριν απ’ αυτόν, για τον ίδιο λόγο. Αυτή την τακτική των χρυσαυγιτών, προκειμένου να μη συνδεθεί το κίνητρό τους στην εγκληματική τους δράση με τον εθνικοσοσιαλισμό, την είχαν επισημάνει οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής, ιδιαίτερα ο Θ. Θεοδωρόπουλος.

 

Ολα αυτά που επισημάναμε για την τακτική του Αρβανίτη, δυστυχώς δεν τα ανέδειξε ούτε η πρόεδρος ούτε τα υπόλοιπα μέλη του δικαστηρίου με τις ερωτήσεις τους, γεγονός που μας προξένησε μεγάλη εντύπωση. Αναμένουμε τη συνέχεια με τους υπόλοιπους κατηγορούμενους.

 

 

Γεράσιμος Λιόντος

 

Παρασκευή 04 Οκτωβρίου 2019

eksegersi.gr