Πέρασαν χρόνια και ζαμάνια, από τότε, που όλες
Κυβερνήσεις της χώρας μας, εξάγγελλαν,
κάθε φορά, με τον εντυπωσιακότερο τόνο την κάθαρση στη Δημόσια Διοίκηση. Ο
λαός, κάθε φορά, άκουγε τις εξαγγελίες με ικανοποίηση, αλλά, για να
αναγνωρίσουμε και του στραβού το δίκιο και με έκπληξη.
Τα φάρμακα, η υγεία,
οι ευκαιρίες επενδύσεων, τα εξοπλιστικά, η φοροδιαφυγή, η φοροαπαλλαγή, οι
κρυμμένοι θησαυροί εδώ και σε ξένες τράπεζες και οφσόρ, ο έλεγχος της περιουσίας των διαφόρων αρπακτικών
του Δημοσίου, αποτελούσαν και αποτελούν, πλέον,
καθημερινά, την ατζέντα πληροφόρησης των μέσων μαζικής
επικοινωνίας.
Πολλοί, αμφισβητούν την ικανότητα ή την θέληση της Δημόσιας
Αρχής, να φθάσει το μαχαίρι μέχρι το κόκκαλο. Πολλοί πιστεύουν το αντίθετο.
Όμως, ένα είναι το ζητούμενο. Η πολιτεία πρέπει να δώσει τη δυνατότητα στους
αρμόδιους, να φθάσουν μέχρι το κόκκαλο και να φωτισθούν όλες οι πτυχές των
θεμάτων, που έσπρωξαν τη χώρα μας σε επαχθείς δανεισμούς και την καταστροφή.
Και, βέβαια, η κάθαρση, δεν πρέπει επ’ ουδενί να είναι
Αριστοτελική, με τον από μηχανής Θεό, να επεμβαίνει για να δίνει λύσεις,
συνήθως αρεστές στους φταίχτες, που περιβάλλονται με τον μανδύα άκακου αμνού,
αλλά η κρίση πρέπει να είναι δίκαιη, προς πάσα κατεύθυνση και αποτελεσματική.
Η Εφορία, η Δικαιοσύνη, η Αστυνομία και οι υπόλοιπες Αρχές,
που είναι αρμόδιες για την κάθαρση, πρέπει να αφεθούν απερίσπαστες στην
εκτέλεση της πράγματι υψηλής τους αποστολής, όχι μόνο για την απονομή της
Δικαιοσύνης, αλλά για την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς, που επί χρόνια
κλυδωνίζεται.
Αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς, ενώ οι αρμόδιες αρχές
αρχίζουν να ξαναζωντανεύουν την ελπίδα, στα κουρασμένα μάτια των Ελλήνων και να
αναθερμαίνουν τις παγωμένες και απογοητευμένες καρδιές τους, υπάρχει ένα
πελώριο ερωτηματικό για την στάση και τη θέληση της πολιτικής.
Όταν, ακούς και βλέπεις, πολιτικούς, να μπαίνουν μπροστά και
να αναλαμβάνουν αυτοί την καθοδήγηση της πορείας των πραγμάτων, κάθε πολίτης
πρέπει να αναρωτιέται, ποιόν εξυπηρετεί, αυτή η στάση.
Όταν κάθε αλλαγή της Κυβέρνησης, σημαίνει και μια στρατιά
προσληφθέντων χωρίς προσόντα, εκτός από το προσόν του "Μπάρμπα στην
Κορώνη".
Δόξα το Θεό και ικανά στελέχη έχουμε ή θα πρέπει να έχουμε
και δυνατότητα αυτοκάθαρσης και ισχυρό νομικό πλαίσιο υπάρχει. Ας πορευτεί η
ανάγκη της χώρας μας, για επαναφορά της στον ίσιο δρόμο, χωρίς την παρέμβαση
αυτών, που δεν έχουν καμία σχέση με την ιεραρχία της Διοίκησης και η μέχρι τώρα
επέμβαση τους κατέδειξε, ότι μόνο κακό έχει κάνει στη Δημόσια ζωή.
Θα πρέπει όλοι οι
ευαισθητοποιημένοι πολίτες και οι
"καθαροί" αρμόδιοι να γνωρίζουν ότι όταν μια εξουσία είναι
διεφθαρμένη, τότε ο λαός γίνεται κλεπτομανής. Συνεπώς είναι σχεδόν αδύνατο να
ξεπερασθούν ανυπέρβλητα εμπόδια στην αναζήτηση των επίορκων, με μια διεφθαρμένη
εξουσία. Όταν λέμε διαφθορά, αρκεί και ο διορισμός ή η πρόσληψη ενός ατόμου, με
προσόντα λιγότερα από κάποιον άλλον ή με μικρότερα κοινωνικά προβλήματα από
εκείνον. Τόσο απλά.
Η διαφθορά δεν αρχίζει από τα μεγάλα αλλά από τις μικρές
παρανομίες που δεν τιμωρήθηκαν. Μετέπειτα ο διεφθαρμένος αποθρασύνεται. Επί
πλέον δεν υπάρχει ολίγον τίμιος, ολίγον ανήθικος, ολίγον κλέφτης, ολίγον πόρνη.
Οι αρετές δεν μετρώνται με το στρέμμα.
Απλά όταν τα πράγματα θα σφίγγουν, οι μέθοδοι παρανομίας, θα
αλλάζουν, τα φακελάκια δεν θα κατατίθενται στις τράπεζες, αλλά θα αλλάζουν
μορφή και ο διεφθαρμένος θα εφευρίσκει άλλους τρόπους για να εγκληματήσει.
Όσο για εμάς, εμείς θα χειροκροτούμε τον άρπαγα, αφού θα
εκφωνεί πειστικούς λόγους, θα φορά ρόλεξ και θα οδηγεί Μαζεράτι.
0 Σχόλια