Κριτική ανάλυση της ετήσιας έκθεσης για την Ισλαμοφοβία (EIR)

Η ετήσια έκθεση για την Ισλαμοφοβία (EIR – European Islamophobia Report) δημοσιεύεται κάθε χρόνο και καταπιάνεται με την καταγραφή Ισλαμοφοβικών συμπεριφορών, πράξεων και λεγομένων που προκύπτουν στο σύνολο μιας κοινωνίας. Οι κοινωνίες που εξετάζει η έκθεση είναι οι Ευρωπαϊκές και ανάμεσα τους βρίσκεται και η Ελλάδα.[1]    

 

Η ετήσια έκθεση του EIR προωθείται και συντάσσεται από τo τουρκικό ερευνητικό ινστιτούτο Setav και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ερευνητικό ινστιτούτο Setav, στην ουσία, λειτουργεί ως μια δεξαμενή σκέψης (Think Tank) που με τον ακτιβισμό της προωθεί την τουρκική ατζέντα και συμφέροντα. [2]

 

Το περασμένο καλοκαίρι το Setav είχε κατηγορηθεί από μια ένωση δημοσιογράφων, ότι στοχεύει ερευνητές και δημοσιογράφους, δημοσιεύοντας τις διευθύνσεις τους, τα ονόματα τους, παρουσιάζοντας λεπτομερειακές αναλυτικές λίστες που αφορούν την προσωπική τους ζωή, κάνοντας τους δημόσιο στόχο.[3]

 

Ο γράφων έχει προσωπική εμπειρία ως συνεντευξιαζόμενος, από ακαδημαϊκό κοινωνιολόγο που έγραφε την έκθεση για λογαριασμό της Setav και συγκεκριμένα καταπιανόταν με την ενότητα της Ελλάδας. Διαπιστώθηκε ότι οι ερωτήσεις της συνέντευξης δεν αφορούσαν τόσο την Ισλαμοφοβία, αλλά εστίαζαν σε προσωπικές πληροφορίες.      

 

Διαβάζοντας με προσοχή την φετινή έκθεση θα συμπεράνουμε, τουλάχιστον για το κομμάτι που αφορά την Ελλάδα, ότι δεν παρατηρείται κάποια συγκεκριμένη Ισλαμοφοβική τάση στη χώρα μας, παρα μόνο ένας αντι-Μουσουλμανικός λόγος που υπάρχει σε ορισμένους Χριστιανούς ιερείς, σε ορισμένα κόμματα που ανήκουν στην ακροδεξιά και στα Μ.Μ.Ε. Ακόμα και σε αυτά,  οι ίδιοι οι ερευνητές, αμφιβάλουν αν πρόκειται για ένα είδος Ισλαμοφοβίας η αν πρόκειται για μια ξενοφοβική – εθνικιστική έκφραση γενικότερα. Επίσης, αυτό που ονομάζουμε αντι – Μουσουλμανική ρητορική, δεν σημαίνει απαραίτητα Ισλαμοφοβία.

 

Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει Ισλαμοφοβία στην Ελλάδα; Όχι. Ισλαμοφοβία υπάρχει, αλλά η συγκεκριμένη έκθεση απέτυχε να εντοπίσει τις πραγματικές πηγές της και να εστιάσει σε αυτές. Και απέτυχε διότι ο σκοπός της έκθεσης δεν σχετίζεται με την Ισλαμοφοβία. Η Ισλαμοφοβία είναι απλώς το πρόσχημα.

 

Τι σημαίνει όμως Ισλαμοφοβία; Είναι ο φόβος που καλλιεργείται για οτιδήποτε αφορά το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους. Αυτός είναι ο ορισμός.  Και αυτός ο φόβος καλλιεργείται από την γεωπολιτική, γεωστρατηγική και διεθνολογική ανάλυση, με αποτέλεσμα να εισέρχεται ως ιδεολογία στα σώματα ασφαλείας της χώρας (ΕΥΠ, ΕΛ.ΑΣ, Αντιτρομοκρατική) τα οποία είναι και αυτά θύματα της προπαγάνδας των αναλυτών.

 

Ισλαμοφοβία είναι να σε παρακολουθούν 24 ώρες το 24ωρο στην πατρίδα σου γιατί είσαι Μουσουλμάνος. Ισλαμοφοβία είναι να σε περιμένουν ασφαλίτες κάθε φορά που βγαίνεις από το Τζαμί, για να κάνεις την προσευχή σου. Ισλαμοφοβία είναι να βγαίνω με τα παιδιά μου στο πάρκο και από πίσω να μας ακολουθούν αυτοκίνητα. Ισλαμοφοβία είναι οι εκθέσεις του Μάζη, του Μιχαλέτου, και άλλων «αναλυτών» που δαιμονοποιούν το Ισλάμ διαμορφώνοντας φοβίες κατά των Μουσουλμάνων.

 

Αυτό είναι Ισλαμοφοβία, η σύγχρονη γεωπολιτική ανάλυση που επί της ουσίας έχει πάρει την σκυτάλη από τους παλαιούς οριενταλιστές. Ισλαμοφοβία δεν είναι η πολεμική του Αμβρόσιου, της Χρυσής Αυγής, των ΜΜΕ, των ακροδεξιών, των Εθνικιστών. Αυτή είναι απλώς μια αντι Μουσουλμανική ρητορική και πολλές φορές βρίσκεται και στα πλαίσια του ρατσισμού και της ξενοφοβίας γενικότερα, δεν έχει να κάνει με το Ισλάμ αυτό καθεαυτό.

 

Ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της έκθεσης; Όπως προαναφέραμε ο οργανισμός Setav λειτουργεί ως δεξαμενή σκέψης υπέρ των τουρκικών συμφερόντων. Εάν διαβάσει κανείς με προσοχή τις 30 περίπου σελίδες της έκθεσης που αφορούν την Ελλάδα, θα διαπιστώσει ότι έχουμε μια προώθηση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Μερικά παραδείγματα: Οι συγγραφείς ακαδημαϊκοί στην έκθεση, εστιάζουν δυο με τρεις φορές στην Δυτική Θράκη και την παρουσιάζουν ως Μουσουλμανική – Τουρκική μειονότητα. Λαμβάνουν ως πηγή την Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδος, η οποία είναι υποστηρικτής τρομοκρατικής οργάνωσης. Επίσης, παρουσιάζουν την «τουρκοφοβία» ως Ισλαμοφοβία. Τα γκράφιτι με εχθρικά σλόγκαν κατά της Τουρκίας δεν μπορούν να εκληφθούν απαραίτητα ως μίσος και φοβικά απέναντι στο Ισλάμ. Η Ισλαμοφοβία λοιπόν, σε αυτά τα συμφραζόμενα της έκθεσης, χρησιμοποιείται ως μανδύας για να αποπροσανατολίσει και όχι ως ένα φαινόμενο που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Απόδειξη στέκεται η αποτυχία (ίσως και επιτηδευμένη) των ακαδημαϊκών να εντοπίσουν τις πραγματικές πηγές της Ισλαμοφοβίας.

 

Γίνεται αντιληπτό στον αναγνώστη, ότι η συγκεκριμένη έκθεση δεν εστιάζει στο αληθινό και υπαρκτό πρόβλημα που λέγεται Ισλαμοφοβία, αλλά σε τουρκικά συμφέροντα εξωτερικής πολιτικής.

 

وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد

 

Άχμαντ Μ.Ελντίν

 

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

 

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

 

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

 

πηγή: ahmadeldin.blog