Επιχειρηματικότητα και κράτος - Του Κωνσταντίνου Τζέκη

Πριν πολλά χρόνια, με πρόθεση, η τότε Ελληνική Κυβέρνηση, να ενισχύσει τις επενδύσεις στη χώρα μας και να προέλθει εξ αυτών των ενεργειών, ανάπτυξη, αποφάσισε και έδωσε "γην και ύδωρ" σε ξένα επιχειρηματικά κέντρα. Αυτά δημιούργησαν στη χώρα πράγματι ορισμένες επενδύσεις, με ειδικά καθεστώτα φορολογικά και άλλες διευκολύνσεις. Τελικά όχι μόνο δεν προήλθε ανάπτυξη αλλά αναγκαζόμαστε ακόμη και σήμερα να εφαρμόζουμε κατοχικές συμβάσεις σε βάρος του Δημοσίου.

Εξ αυτού του λόγου, δεν σημαίνει, πως θα πρέπει, να είμαστε αρνητικοί στην προσέλευση κεφαλαίων, αλλά θα πρέπει να διδαχθούμε από την προϊστορία των επενδύσεων και να προχωρήσουμε προσεκτικά και μεθοδικά.

Μπορεί να χρειασθεί  ένα στρατηγικό σχέδιο, ώστε η χώρα μας να μην ενδίδει σε όποιον αποφάσισε να μας εκμεταλλευθεί στηριζόμενος στη δική μας δίψα για κεφάλαια, αλλά να υπάρξουν ελκυστικές προοπτικές σε στόχους που η χώρα μας θα επιλέξει τη στρατηγική της ανάπτυξής της. Έτσι θα αποκλειστούν οι κονκισταδόροι και οι άκρατοι εκμεταλλευτές.

Άλλωστε, η σύγχρονη εμπειρία στη συνεργασία κράτους και ιδιωτών, θα πρέπει, να μας κρατά επιφυλακτικούς, αναφορικά με την τιμιότητα των συνεργασιών. Παράδειγμα αποφυγής το ηλεκτρικό ρεύμα. Στην αρχή γίναμε θύματα εκμετάλλευσης από μια δράκα νεαρών, που καταχράστηκαν εκατομμύρια και τώρα παραθερίζουν στη Μύκονο. Ύστερα παραχωρήθηκε το πενήντα τα εκατό των πελατών της ΔΕΗ σε ιδιωτικές εταιρείες  οι οποίες επιλέγουν και συνεργάζονται με καλοπληρωτές, αφήνοντας τους ασυνεπείς στην κρατική εταιρεία. Μάλιστα η ίδια εταιρεία πουλά το ηλεκτρικό ρεύμα στους ιδιώτες, φθηνότερα από όσο κοστίζει η παραγωγή του.

Δεύτερο παράδειγμα η υγεία. Δόθηκαν άδειες κλινικών σε ιδιώτες και πολύ σωστά. Όμως αυτές οι επιχειρήσεις δεν εφημερεύουν για τους κοινούς θνητούς, παρά μόνο για τα υψηλά βαλάντια. Τοιουτοτρόπως το κόστος των ανασφάλιστων, επιπίπτει μόνο επί του φορολογούμενου Έλληνα και δεν επιμερίζεται και επί των ιδιωτικών επιχειρήσεων υγείας. Έτσι νοσεί οικονομικά η δημόσια υγεία με δυσβάστακτα βάρη νοσηλείας ανασφάλιστων, ενώ η ιδιωτική υγεία είναι ανθηρή.

Τελικά φοβάμαι τους Δαναούς και δώρα φέροντες. Στις συζητήσεις για τις τελικές υπογραφές επενδύσεων, φαντάζομαι ότι από τη μια θα συμμετέχουν ατσίδες δικηγόροι, οικονομολόγοι με ντοκτορά και εμπειρία διεθνή, εκπροσωπώντας την ιδιωτική πρωτοβουλία και από την άλλη, ένα αδιάφορο και εν πολλοίς ύποπτο για ανήθικες συναλλαγές Δημόσιο. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Θα ήταν φαντάζομαι καλύτερα τα πράγματα, αν το Δημόσιο προηγουμένως εξασφάλιζε τη συνεργασία ικανών στελεχών και αδιάφθορων προκειμένου να προχωρήσει σε συμφωνίες επενδύσεων.  Με εξαδέλφια των πολιτικών σε θέσεις κλειδιά και στελέχη με άλλα...προσόντα, δεν μπορεί να είμαστε αισιόδοξοι.

Κάποτε ένας κλέφτης λιμάριζε μια κλειδαριά. Ένας περαστικός τον ρώτησε τι κάνει εκεί. Παίζω μουσική του απάντησε. Δεν ακούω μουσική ανταπάντησε ο περαστικός. Θα την ακούσεις αύριο στις ειδήσεις.

Έτσι και στην περίπτωση των "κατοχικών" επενδύσεων. Τα αποτελέσματα των λανθασμένων και ύποπτων συναλλαγών θα τα ακούσουμε αργότερα.  Μόνο που μάλλον δεν θα έχουμε αυτιά, μάτια αλλά και χέρια να μουντζώσουμε τους εαυτούς μας.