Στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει ένας
μαραθώνιος νομοθετημάτων που αφορούν στην ανάπτυξη δικτύων υδροπλάνων, με κύριο
σκοπό να δοθεί μια προστιθέμενη αξία
με την βελτίωση της προσβασιμότητας και
την ανάδειξη προορισμών.
Η προσπάθεια δεν φαίνεται να καρποφορεί, παρά του ότι
υπάρχουν μια σειρά από καλές προοπτικές που αφορούν όχι μόνο την
ανάδειξη δυσπρόσιτων τουριστικών προορισμών, αλλά και την εξυπηρέτηση τοπικών
κοινωνικών αναγκών.
Βέβαια για το ατελέσφορο αποτέλεσμα δεν φταίνε αποκλειστικά
τα συμφέροντα και ο φόβος του ανταγωνισμού για την «πίττα» των μεταφορών, αλλά
και το «τυφλό» κράτος που κατάφερε να προβλέψει στον τελευταίο νόμο ότι για τα
υδροπλάνα μπορούν να χωροθετούνται υδατοδιάδρομοι ακόμη και μέσα στα λιμάνια!!
Ποιος μπορεί να πάρει στα σοβαρά τέτοιες προσπάθειες που βρίσκονται και εκτός
πρακτικής δεοντολογίας, αλλά και αναιρούνται από τον ΔΚΑΣ.
Δεν γράφω όμως για να αλλάξουμε τον πρόσφατο νόμο. Γράφω
για να δείξω μια πιθανή λύση που μπορούν να προσφέρουν τα υδροπλάνα σε επιχειρησιακά
προβλήματα των Ενόπλων Δυνάμεων, σε συνδυασμό με την παροχή ουσιαστικής
υποστήριξης στα θέματα πολιτικής προστασίας, που είχε συζητηθεί στο
παρελθόν, χωρίς όμως να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά με το θέμα στη συνέχεια.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του υδροπλάνου που θα πρέπει να
ληφθούν υπόψη στη διερεύνηση των λύσεων είναι τα παρακάτω:
Δεν απαιτούνται κοστοβόρες υποδομές. Με δεδομένη την ύπαρξη
ασφαλών υδάτινων πεδίων σε πολλές περιοχές της χώρας σε συνδυασμό με την λειτουργία
ναυτικών βάσεων και μονάδων στις περιοχές αυτές, η οργάνωση και λειτουργία
υδροπλάνων σε νησιά όπως η Σκύρος (Τρεις Μπούκες), η Λέρος (Λακκί), η Λήμνος
(Μούδρος), Ανατολική Κρήτη (Κυριαμάδι), Δυτική Κρήτη (Σούδα), δίνει
επιχειρησιακά πλεονεκτήματα στις επιχειρήσεις παρακολούθησης, αναγνώρισης,
στοχοποίησης, στην έρευνα και τη διάσωση, στην μεταφορά κρίσιμων υλικών κλπ.
Το κόστος αγοράς και συντήρησης των μονάδων είναι ιδιαίτερα
μικρό. Ειδικά στα θέματα συντήρησης λόγω της απλότητας των κινητήρων, πρέπει να
ληφθεί υπόψη ότι αυτή μπορεί να παρέχεται με ασφάλεια από την ΕΑΒ.
Η εκπαίδευση του προσωπικού είναι μικρής διάρκειας.
Ουσιαστικά πρόκειται για την εκπαίδευση χειριστών μικρών αεροσκαφών, που
χρονικά δεν υπερβαίνει το ένα έτος.
Η ταχύτητα και η αντίστοιχη κάλυψη αποστάσεων είναι
μεγαλύτερη των ελικοπτέρων.
Η χωρητικότητά τους είναι μεγαλύτερη των ελικοπτέρων. Η
δυνατότητες μεταφοράς εξαρτώνται από το τύπο του υδροπλάνου και τον εξοπλισμό
τους.
Η ασφάλεια πτήσεων είναι υψηλή, σύμφωνα με τα διεθνή δεδομένα.
Υπάρχει δυνατότητα απογείωσης και προσγείωσης και από
αεροδρόμια, γεγονός που δημιουργεί εξαιρετικές προοπτικές στην μεταφορά
εξοπλισμένων ειδικών δυνάμεων σε νησίδες.
Η δυνατότητα προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης σε υπήνεμες
περιοχές των προορισμών, δίνει την δυνατότητα χρήσης ακόμη και σε πνοές ισχυρών
ανέμων.
Θα πρέπει όμως να προσθέσω και κάτι άλλο. Το υδροπλάνο δεν
μπορεί να απασχολεί μόνο τον αρμόδιο υπουργό των μεταφορών για την
συμπληρωματικότητά του ως μέσο μεταφοράς, τον υπουργό τουρισμού για την
ανάδειξη δυσπρόσιτων τουριστικών προορισμών, τον υπουργό εσωτερικών για τις
κοινωνικές παροχές σε απομονωμένες περιοχές της χώρας, τον υπουργό προστασίας
του πολίτη για τις πολλαπλές χρήσεις κοινωνικής υποστήριξης στις φυσικές
καταστροφές, τον υπουργό εμπορικής ναυτιλίας για την θαλάσσια επιτήρηση, τον
υπουργό ανάπτυξης για την υποστήριξη των παράκτιων επιχειρήσεων και των
τουριστικών σκαφών, αλλά και τον υπουργό εθνικής άμυνας για τους
πολλούς λόγους που αναφέρονται.
Η απαρίθμηση των συναρμόδιων υπουργείων δεν είναι τυχαία και
έχει σκοπό να επισημάνει την σπουδαιότητα της παράλληλης ανάπτυξης των
υδροπλάνων σε μια σειρά από τομείς, η οποία πρέπει να εμπεριέχει συνεργασίες
και αλληλοκαλύψεις, ώστε να αποφεύγονται οι επικαλύψεις η πολυτυπία και η
αποκλειστική αρμοδιότητα υπουργών.
Του Αντιναυάρχου (εα) Νίκου Κρυονερίτη
0 Σχόλια