Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Θεόδωρος Χαντζής: Στη σημερινή Αστυνομία είμαι ένα “πολυεργαλείο”


Είμαι Αστυνομικός, Αρχιφύλακας (Παραγωγικής Σχολής) από σχολή αστυφυλάκων  και εργάζομαι στη Διεύθυνση Ασφαλείας Θεσσαλονίκης. Στη σημερινή Αστυνομία, σύμφωνα με τα λεγόμενα κάποιων, είμαι ένα “πολυεργαλείο”.
Άκρως υποτιμητικός ο όρος που θέλουν να μου προσάψουν.
Αυτό που ξεχνάνε ορισμένοι, αν όχι όλοι στην πολιτική και φυσική ηγεσία, είναι ότι δεν είμαι εξάρτημα ΑΛΛΑ άνθρωπος με αξίες, ιδανικά και ασκώ λειτούργημα.
Θα πρέπει να ενημερώσω ότι η εκπαίδευση μου και η κατάρτιση μου ως επαγγελματία και μάχιμου αστυνομικού, προήλθε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ από την συνυπηρέτηση με έμπειρους αρχιφύλακες (ΜΠΣ) ή αλλιώς «βητάδες», όπου χάρη σε αυτούς έμαθα πώς να δουλεύω εκεί έξω με ασφάλεια και να επιτυγχάνω το έργο μου, που είναι η σύλληψη όλων όσων διαπράττουν εγκλήματα σε βάρος της κοινωνίας. Από αυτούς έμαθα πως είναι η σωστή αστυνόμευση, η περιπολία, η επιχείρηση, η σύλληψη, η παρακολούθηση, η μεταγωγή, η φύλαξη στόχων με ασφάλεια και η διαχείριση των πληροφοριών.

Από παλιούς ανθυπαστυνόμους με χρόνια εμπειρία , καθώς επίσης και από Αξιωματικούς-Διοικητές που προϋπήρξαν αστυφύλακες και μετά εισήλθαν στη σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, έμαθα να συντάσσω σωστές δικογραφίες και να εκτελώ τα καθήκοντα του Αξιωματικού Υπηρεσίας.
 Μόνο Αξιωματικούς που έχουν προϋπάρξει αστυφύλακες, έχω δει μέχρι σήμερα να ασκούν σωστή διοίκηση, να διαχειρίζονται και να επιλύουν προβλήματα και να εμπνέουν το  προσωπικό ενός τμήματος.
Επίσης είχα την τύχη στο παρελθόν, να κάθομαι καθημερινά για φαγητό στο εστιατόριο  της Διεύθυνσης Αστυνομίας Θεσσαλονίκης, δίπλα σε Γενικούς Επιθεωρητές Βορείου Ελλάδος και Διευθυντές Ασφαλείας, που με ταπεινότητα και χωρίς να θέλουν να ξεχωρίσουν τον εαυτό τους από το «κατώτερο» προσωπικό, περίμεναν τη σειρά τους υπομονετικά  στην ουρά για να παραλάβουν τη μερίδα  τους σε δίσκο και όχι στο τραπέζι τους σαν άλλα αφεντικά ή πελάτες εστιατορίου, διδάσκοντας πέρα από τη σωστή διοίκηση,  τι σημαίνει να είσαι ηγέτης και να εμπνέεις.
Αυτά είναι τα ερεθίσματα μου.
Χάρη σε όλους τους παραπάνω, έγινα αυτό που θέλει να με αποκαλεί η κοινωνία, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ.
 Όλοι αυτοί, μου διδάξανε ότι η Αστυνομία λειτουργεί χάρη στο φιλότιμο και την ηθική των ανθρώπων που την στελεχώνουν.
Γνωρίζετε πολύ καλά, ότι η κατάρτιση μας και ο επαγγελματισμός μας, είναι καθαρά εμπειρικός και δεν προέρχεται από την σχολή και τις ανύπαρκτες εκπαιδεύσεις-σεμινάρια της ΕΛ.ΑΣ. 
Μέχρι και σήμερα, στις περιπολίες στην πόλη της Θεσσαλονίκης, συνεργάζομαι άψογα και νοιώθω ασφαλής  δουλεύοντας πλάι σε «βητάδες», πρώην ειδικούς φρουρούς και συνοριοφύλακες, οι οποίοι καταλαμβάνουν το 70 %  των μάχιμων αστυνομικών στο πεζοδρόμιο και με μέσο όρο ηλικίας τα 45 χρόνια, εν αντίθεση με το 30%  των  νέων συναδέλφων, που είναι κάτω των 35 ετών.
Είναι  τιμή μου που δουλεύω δίπλα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν και δεν ξεχωρίζω κανέναν τους. Όλοι τους είναι συνάδελφοι μου.
 Επομένως δεν βλέπω καμία Αστυνομία πολλών ταχυτήτων, λόγω του διαφορετικού τρόπου εισαγωγής και δεν είναι κάτι που με απασχολεί, όταν αντιμετωπίζω κινδύνους εκεί έξω.

Αυτό που με απασχολεί πραγματικά όμως, είναι το γεγονός ότι η φυσική ηγεσία με την κακή της διαχείριση και την ανακατανομή των προβλημάτων, τα τελευταία δέκα χρόνια, επέτρεψε να δημιουργηθούν δύο άλλες κατηγορίες συναδέλφων.

Αυτή των «βολεμένων» σε γραφεία και τρύπες, που αποτελεί το 70% του συνόλου και αυτή των συναδέλφων που τραβούν το κουπί της Αστυνομίας, απασχολούμενοι με όλα τα καθήκοντα (περιπολίες-μέτρα-ΑΞ.ΥΠ.), η οποία αποτελεί το ηρωικό 30% .

Σαν συνδικαλιστής επομένως, αυτό που έχω να προτείνω από τη μεριά μου, θέλοντας να αλλάξουν προς το καλύτερο τα πράγματα, είναι η ΑΜΕΣΗ κατάργηση της Σχολής Αξιωματικών από Πανελλήνιες. Ολοκληρωτικός αποκλεισμός των ιδιωτών και εισαγωγή σε αυτές ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ συναδέλφων, που έχουν υπηρετήσει το ελάχιστο πέντε χρόνια σε Αστυνομικά Τμήματα.
Γιατί;
Γιατί, αμούστακα 18χρονα παιδάκια, απλά καλοί στο διάβασμα και την παπαγαλία, καταλήγουν να βγαίνουν υπαστυνόμοι μετά τέσσερα χρόνια σχολής, με το 20% (αισίως) να κάθεται στην καρέκλα του ΑΞ.ΥΠ. όπως οφείλει και τους υπολοίπους να στοιβάζονται σε επιτελικές θέσεις γραφείων και υποδιοικητών τμημάτων, χωρίς να παίρνουν μυρωδιά του τι σημαίνει να είσαι αστυνομικός,  μιας και υπάρχουν τα «πολυεργαλεία» που προαναφέρθηκαν, να εκτελούν αντί για αυτούς τα καθήκοντα τους ως αξιωματικοί υπηρεσίας και παράλληλα να εκτελούν και τα υπόλοιπα καθήκοντα του αστυνομικού όπως αυτά περιγράφονται στους κανονισμούς του Σώματος.

Σε ένα τόσο σημαντικό Σώμα, όπως αυτό της Ελληνική Αστυνομίας, που διαχειρίζεται την ασφάλεια της κοινωνίας, χρειαζόμαστε μάνατζερ και άτομα που να γνωρίζουν τη βάση και όχι άτομα που αποκτούν εξουσία από το πουθενά, την οποία δεν μπορούν να την διαχειριστούν παρά μόνο για την εξυπηρέτηση των μικροπολιτικών  τους συμφερόντων.
Πρέπει να λύσουμε αυτό το τόσο σημαντικό θέμα.

Και εφόσον θέλουμε πραγματική ομογενοποίηση στην ΕΛ.ΑΣ., προτείνω επίσης  την κατάργηση της Π.Ο.ΑΞΙ.Α. και την ύπαρξη ΕΝΟΣ ΜΟΝΟ συνδικάτου, αυτό της Π.Ο.ΑΣ.Υ.
Μιας και όλοι είμαστε ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ και επιδιώκουμε τον ίδιο στόχο, που είναι οι καλύτερες συνθήκες εργασίας για όλους.

Συν τοις άλλοις, μην ξεχνάμε ότι όλοι μας είμαστε μάρτυρες,  για το που οδηγήθηκε και πόσο αναβαθμίστηκε η ΕΛ.ΑΣ., με την τοποθέτηση συνδικαλιστή Αξιωματικού ( παλαιού Α΄ Αντιπροέδρου της Π.Ο.ΑΞ.Ι.Α. ) στη θέση του Αρχηγού. 
Τέλος, καθήκον όλων των συνδικαλιστών είναι να προσπαθήσουμε να αναζωπυρώσουμε το αίσθημα καθήκοντος στους συναδέλφους μας. Να ενισχύσουμε και να θωρακίσουμε την συναδελφική αλληλεγγύη. Να διδάξουμε τον σεβασμό προς τους παλαιότερους, έτσι ώστε να ξαναδούμε πρόθυμους τους νέους να αναλαμβάνουν στις πλάτες τους την αστυνόμευση.
Η δουλειά μας είναι λειτούργημα και όχι δημοσιοϋπαλληλίκι.
Θεόδωρος ΧΑΝΤΖΗΣ
Αντιπρόσωπος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης στην Π.Ο.ΑΣ.Υ.





Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια