1983: Αιματηρή ληστεία μέρα – μεσημέρι σε κοσμηματοπωλείο στην Πατησίων

Η αγριότητα των ληστών που πυροβόλησαν και σκότωσαν μέρα – μεσημέρι τον 37χρονο κοσμηματοπώλη Σταμάτη Κοντογιάννη και τον 17χρονο ανιψιό του Χρήστο Τσάκαλο, στην

πολύβουη οδό Πατησίων, έστρεψε τις έρευνες της Ασφάλειας στους αλλοδαπούς κακοποιούς που λυμαίνονταν τα προηγούμενα χρόνια τα χρυσοχοεία της Αθήνας και του Πειραιά ή είχαν συλληφθεί για εμπόριο ναρκωτικών. Όμως άκρη δεν βγήκε, όσες φορές και αν άνοιξε ο φάκελος της διπλής δολοφονίας. Οι δράστες παρέμειναν στο σκοτάδι…

Ήταν 20 Ιουλίου 1983, περίπου 2 και μισή το μεσημέρι, όταν δύο γεροδεμένοι, μελαχρινοί άνδρες μπήκαν στο κοσμηματοπωλείο του Σταμάτη Κοντογιάννη, στην οδό Πατησίων 195, κοντά στην πλατεία Κολιάτσου. Εμφανίστηκαν ως πελάτες και συνομίλησαν για λίγο με τον ιδιοκτήτη και τον 17χρονο ανιψιό του, που βρισκόταν εκείνη την ώρα στο κατάστημα. Ξαφνικά ακούστηκαν πυροβολισμοί και οι περίοικοι είδαν τους δύο οπλοφόρους να βγαίνουν τρέχοντας με τα 45άρια στα χέρια και να επιβιβάζονται σε δύο μοτοσικλέτες όπου τους περίμεναν οι συνεργοί τους. Δεν σταμάτησαν να πυροβολούν ούτε και τη στιγμή που έστριψαν στην οδό Καραμανλάκη, μέχρι να χαθούν στα στενά δρομάκια της περιοχής Αχαρνών.

Ο Χρήστος Τσάκαλος ήταν πεσμένος στο δάπεδο του κοσμηματοπωλείου, νεκρός από μια σφαίρα που του είχε προκαλέσει διαμπερές τραύμα στον κρόταφο, όπως είπε αργότερα ο ιατροδικαστής Χαράλαμπος Σταμούλης. Ο θείος του, τραυματισμένος σοβαρά στην κοιλιά, κατάφερε με όσες δυνάμεις του είχαν απομείνει να συρθεί μέχρι το πεζοδρόμιο για να ζητήσει βοήθεια. Οι γείτονες σταμάτησαν αμέσως το πρώτο ταξί που περνούσε από την Πατησίων και τον έβαλαν στο πίσω κάθισμα, αλλά ο άτυχος καταστηματάρχης δεν τα κατάφερε και άφησε την τελευταία του πνοή λίγα λεπτά μετά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός».

Οι αξιωματικοί της Ασφάλειας περισυνέλεξαν από το σημείο της αιματηρής ληστείας τρεις κάλυκες από 45άρι πιστόλι και ζήτησαν από τους αυτόπτες μάρτυρες να τους περιγράψουν τους δράστες. Τους έδειξαν και φωτογραφίες σεσημασμένων κακοποιών, κυρίως Αιγυπτίων και Ιταλών που είχαν απασχολήσει στο παρελθόν την Αστυνομία. Όμως εκείνοι δεν κατάφεραν να αναγνωρίσουν τους δύο άνδρες που είχαν σκορπίσει τον τρόμο και το θάνατο. Συγκράτησαν μόνο τα χαρακτηριστικά των μοτοσικλετών με τις οποίες διέφυγαν. Ήταν ανώμαλου δρόμου μεγάλου κυβισμού, η μία “Honda” και η άλλη “Yamaha”.

Τα στοιχεία οδηγούσαν τους αστυνομικούς στο συμπέρασμα ότι στόχος των δραστών ήταν το χρηματοκιβώτιο, στο οποίο φυλάσσονταν τα ακριβά κοσμήματα. Από ένα κλειδί που βρέθηκε πεταμένο στο δάπεδο, φάνηκε ότι προσπάθησαν επίμονα να βρουν αυτό που θα τους οδηγούσε στον «θησαυρό», αλλά δεν τα κατάφεραν, με αποτέλεσμα ο ιδιοκτήτης και ο ανιψιός του να πληρώσουν με τη ζωή τους την άρνησή τους να αποκαλύψουν πού ήταν κρυμμένο. Το κοσμηματοπωλείο διέθετε σύστημα συναγερμού, το οποίο, όμως, δεν ήταν συνδεδεμένο με την Άμεση Δράση. Στο παρελθόν είχε γίνει δύο φορές στόχος διαρρηκτών.

Μόλις δύο ημέρες πριν από την αιματηρή ληστεία, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Ιωάννης Σκουλαρίκης είχε αποδώσει τον χαμηλό δείκτη ελέγχου της εγκληματικότητας στις απεργίες και τις συγκεντρώσεις. Όμως εκείνη την ημέρα καμία πορεία δεν εμπόδισε τα περιπολικά να φτάσουν εγκαίρως στην Πατησίων…

Η ληστεία εμφάνιζε πολλά κοινά σημεία με μια άλλη επιδρομή που είχε σημειωθεί οκτώ ημέρες νωρίτερα, στις 12 Ιουλίου, στο κοσμηματοπωλείο της Αλεξάνδρας Μανιμανάκη, στην οδό Λένορμαν 80 στον Κολωνό. Δύο άγνωστοι μπήκαν λίγο μετά τις 11 το πρωί, την ώρα που στο κατάστημα βρισκόταν ένας πελάτης, ο 49χρονος Κώστας Μαυρίδης. «Κάτσε καλά!», του είπαν με σπαστά ελληνικά και χτύπησαν την ιδιοκτήτρια με τη λαβή του όπλου στο κεφάλι. Άρπαξαν από τις προθήκες κοσμήματα αξίας ενός εκατομμυρίου δραχμών, επιβιβάστηκαν στις δύο μοτοσικλέτες όπου τους περίμεναν οι συνεργοί τους και τράπηκαν σε φυγή με ταχύτητα. Η Αλεξάνδρα Μανιμανάκη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΚΑΤ για να της ράψουν το τραύμα, την ώρα που ο μοναδικός πελάτης κατέθετε με σιγουριά ότι οι ληστές ήταν αλλοδαποί.

Ο φάκελος της διπλής δολοφονίας ανοίχθηκε αρκετές φορές τα επόμενα χρόνια, κάθε φορά που γινόταν παρόμοια επίθεση, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η υπόθεση παρέμεινε σκοτεινή.

Νίκος Τσέφλιος
https://astinomiko.gr