Ο Πινόκιο - Tου Κωνσταντίνου Τζέκη

Σήμερα πήρα μια πολύ ευχάριστη πληροφορία. Το ραντεβού μου με τον Οφθαλμίατρο του Συστήματος Υγείας κλείστηκε μετά από έξη μήνες.

Ευχάριστη γιατί. δεν θα μπορώ να ξεχωρίζω ποιός πολιτικός μιλάει στην τηλεόραση, αφού όλοι τους μας τάζουν τα ίδια και τα ίδια.

Λένε, όλοι τους, ότι θα μας μειώσουν τις κρατήσεις της εφορίας, ότι θα μας μειώσουν τον ΕΜΦΙΑ, ότι θα μας αυξήσουν τις αποδοχές. ότι θα τελειοποιήσουν το σύστημα υγείας, θα πατάξουν την γραφειοκρατία. Αυτό το "πατάξω" πολύ μου αρέσει γιατί μου θυμίζει τα περήφανα χρόνια των Περσικών εισβολών στην Ελλάδα και τον Θεμιστοκλή να αναφωνεί "πάταξον μεν άκουσον δε". Μόνο που τότε ήταν 480 π.Χ. Ενώ σήμερα είναι 2019.

Όμως γιατρέ μου, έχω ένα πρόβλημα. Ο όρασή μου κατά επιλεκτικό τρόπο, βλέπει μεγάλες μύτες των πολιτικών στην τηλεόραση. Μάλιστα όσο μιλάνε και μας τάζουν λαγούς με πετραχήλια, τόσο πιο πολύ μεγαλώνουν οι μύτες τους σαν τον Πινόκιο.

Λέτε γιατρέ να έχω μεγάλο πρόβλημα ή το βλέπετε φυσιολογικό αυτό το φαινόμενο;

Αυτά που θα έπρεπε να ακούσω δεν τα ακούω. Αποκλείω οι πολιτικοί μας να μην τα εξαγγέλλουν, Αυτοί είναι αλάθητοι. Μάλλον μπορεί να έχω και βαρηκοΐα. Αποκλείεται αίφνης να μην μιλάνε για την ηθική και την τιμιότητα στην πολιτική ζωή. Να μην μιλάνε για το κρυμμένο χρήμα, την φορολόγηση των κρυπτομένων, για την τιμιότητα του πολιτικού σώματος.

Μιλάνε για την εγκληματικότητα στις πόλεις, αλλά δεν μιλάνε για την παραβατικότητα στη Βουλή. Για τις μίζες και τις αρπαχτές.

Ξεχνούν ότι όταν μια Κυβέρνηση είναι διεφθαρμένη, ο λαός γίνεται κλεπτομανής.

Τελικά σκέφτομαι να καταργήσω τον Οφθαλμίατρο και να πάω σε κανέναν κομπογιαννίτη. Έτσι και αλλιώς η πάθησή μου είναι αγιάτρευτη.