Είναι κοινή παραδοχή ότι ο ποινικός κώδικας στη χώρα μας έχρηζε
επιτακτικών αλλαγών μετά από εβδομήντα και πλέον χρόνια ισχύος του. Ωστόσο οι
αλλαγές αυτές που ψηφίστηκαν χωρίς την ευρεία
κοινοβουλευτική συναίνεση την
προηγούμενη εβδομάδα, προκαλούν προβληματισμό και ανησυχία (τουλάχιστον για
ορισμένα άρθρα), καθώς υπάρχουν σημαντικά κενά και μία πρόθεση επιείκειας ανισοβαρής
με τα εγκλήματα που έχουν τελεστεί.
Όλως ενδεικτικά:
- Η διακεκριμένη περίπτωση κλοπής, ως προβλέπεται από το
άρθρο 374 Π.Κ., μετατρέπεται σε απλή κλοπή για όσους κατ΄ επάγγελμα και καθ’ έξη
διαπράττουν κλοπές, εφόσον δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας (από 120.000 ευρώ
και πάνω). Αυτό θα οδηγήσει πιθανότατα σε έξαρση αυτής της μορφής
εγκληματικότητας και πολλούς επικίνδυνους κακοποιούς εκτός φυλακής (και με
αναδρομική ισχύ), καθώς πλέον τα εγκλήματα αυτά αντιμετωπίζονται σε βαθμό
πλημμελήματος, με ότι σημαίνει αυτό για την ασφάλεια της κοινωνίας και των
πολιτών.
- Το άρθρο 394 Π.Κ. «αποδοχή και διάθεση προϊόντων
εγκλήματος» διώκεται πλέον κατ΄ έγκληση, με αποτέλεσμα να δυσκολεύει κατά πολύ
το έργο των υπηρεσιών ασφαλείας στην εξιχνίαση των εγκλημάτων αυτών.
- Το άρθρο 214 Π.Κ. «κατασκευή και κατοχή
εκρηκτικών υλών» μετατρέπεται από κακούργημα σε πλημμέλημα!!!
- Η επιεικής αντιμετώπιση της ανθρωποκτονίας από πρόθεση,
καθώς «σπάει» τα ισόβια και τα δικαστήρια θα μπορούν πλέον να επιβάλουν την
ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης τουλάχιστον δέκα ετών. Εάν δε προσμετρηθεί και η
τυχόν καλή διαγωγή εντός φυλακής (και άλλες ελαφρυντικές περιστάσεις) τότε ένας
δολοφόνος θα μπορεί να αποφυλακίζεται σε διάστημα μικρότερο των δέκα ετών.
Τα προαναφερόμενα κατά την άποψη μου, αλλά και άλλων ειδικοτέρων
εμού (Ένωση εισαγγελέων, νομικών, κ.ο.κ.), αποδυναμώνουν το νομικό οπλοστάσιο
δίωξης και τιμωρίας σοβαρών εγκλημάτων σε μία εποχή που η εγκληματικότητα είναι
σε έξαρση και το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών πλήττεται. Η πολιτεία οφείλει να
είναι ιδιαίτερα προσεκτική στον θεσμικό της ρόλο και να πράττει με τον καλύτερο
δυνατό τρόπο τη συνταγματική της υποχρέωση, που είναι η περιφρούρηση και η
εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας στην κοινωνία και τους πολίτες.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά
για το εάν επιδείχτηκε η απαιτούμενη προσοχή και επιμέλεια που επέβαλαν οι περιστάσεις
και η σοβαρότητα του νομοθετήματος, που ψηφίστηκε τρεις ημέρες πριν την
προκήρυξη των βουλευτικών εκλογών και χωρίς την συναίνεση της μεγάλης
πλειοψηφίας της Βουλής, όπως θα απαιτούσε το εν λόγω νομοθέτημα.
Βασίλης Βράντζας
Πρόεδρος Ένωσης Αξιωματικών
Αττικής
0 Σχόλια