Τον Κυριάκο Γαϊδαρτζή τον γνώρισα τυχαία στην Νάξο πριν από λίγο καιρό. Κατέβαινα από το πλοίο όταν άκουσα κάποιον να φωνάζει με το όνομά μου με οικειότητα φίλου από τα παλιά. Ήταν
αυτός. “Είμαι από Σέρρες “ μου είπε χαμογελαστά και μου εξήγησε πως τα τελευταία 19 χρόνια ζει στο όμορφο νησί των κυκλάδων και κάθε φορά που βλέπει κάποιον από τις Σέρρες νιώθει μεγάλη χαρά. “Μόλις βλέπω αυτοκίνητο με σερραική πινακιδα σκέφτομαι μέσα μου ...ΠΑΤΡΙΔΑ!” μου πε με ενθουσιασμό. Όσο έμεινα στην Νάξο μόλις έλεγα πως κατάγομαι από τις Σέρρες υπήρξαν πολλοί που μου λέγανε “α, από τα μέρη σου είναι και ο Κυριάκος ο λιμενικός! το καλύτερο παιδί!”. Μου μιλούσαν για αυτόν με τα καλύτερα λόγια ενώ έκαναν και χιούμορ: “αυτός βέβαια έγινε Ναξιώτης πιά αφού παντρεύτηκε γυναίκα από το Γλινάδο”....Του ζήτησα να μου διηγηθεί την ιστορία του για τα serraikanea.gr και να μου πει πως είναι η ζωή για έναν Σερραίο σε νησί…..
ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΛΑΖΑΡΟΥ
Από που είσαι από τις Σέρρες;
Η καταγωγή μου είναι από την Λιβαδιά και από τους δύο γονείς αλλά εγώ μεγάλωσα στο Σιδηρόκαστρο όπου και δούλεψα ως πιτσιρικάς.
Μέχρι ποια ηλικία έμενιες στις Σέρρες και πως έφυγες;
Έφυγα στα 18 μου ...όταν πήγα στον στρατό. Μετά έμεινα στον στρατό 5 χρόνια…και από την Αθήνα όπου κατέληξα πέρασα στο Λιμενικό. Η πρώτη μου μετάθεση ήταν εδώ στην Νάξο. Θυμάμαι πως στην αρχή δεν μου άρεσε καθόλου και έψαχνα τρόπο να πάρω μετάθεση. Ώσπου γνώρισα την γυναίκα μου. Μετά τα πράγματα άλλαξαν. Χα χα! Εμεινα εδώ 19 χρόνια. Έχουμε δύο παιδιά 17 και 15 χρονών.
Πως γνωριστήκατε;
Προσπαθούσα να την γράψω. Να της δώσω κλήση….
Αλήθεια;
Ναι . Δεν μπορούσα να σκεφτώ άλλο τρόπο να την πλησιάσω. Θυμάμαι ήταν μία από τις πρώτες μου υπηρεσίες στο νησί και ήμουν με μία καλή συνάδελφο. Μόλις είδα την γυναίκα μου εντυπωσιάστηκα. Είπα αυτήν την γυναίκα πρέπει να την γνωρίσω. Ο αδερφός της είχε αυτοκίνητο με αθηναϊκές πινακίδες. Έτσι ήθελα να της κόψω κλήση για να μάθω το όνομά της και αν είναι από την Νάξο. Την σταμάτησα, προσπάθησα να την γράψω αλλά ήμουν τόσο ταραγμένος που μου πεσε το μπλοκάκι από τα χέρια...χα χα ! Να φανταστείς έσκυψε η ίδια και το έπιασε. Τελικά δεν την έγραψα.
Και γνωριστήκατε έτσι;
Όχι χα χα! ευτυχώς βρεθήκαμε ξανά στην ίδια παρέα μέσω κοινών γνωστών. Από τότε είμαστε μαζί
Πως είναι η ζωή για έναν Σερραίο σε νησί;
Κοιταξε από τότε που πήγα στον στρατό έχω γυρίσει πολλά μέρη και έχω γίνει ευπροσάρμοστος. Αυτό που χω καταλάβει είναι πως τελικά αυτό που σου λείπει όταν είσαι μακριά από τον τόπο σου δεν είναι το μέρος καθεαυτό αλλά οι δικοί σου άνθρωποι. Οι γονείς, τα αδέρφια, οι φίλοι...Βέβαια η ερώτησή σου είναι εύστοχη. Ένας Σερραίος δεν προσαρμόζεται εύκολα στο νησί. Για παράδειγμα ο πατέρας μου όταν έρχεται αγχώνεται. Έχει μάθει από το χωριό να μπαίνει στο αυτοκίνητο και σε μισή ώρα να ναι στις Σέρρες και σε μία ώρα στην Θεσσαλονίκη. Εδώ δυσκολεύεται που πρέπει να περιμένει 5 ώρες για να βρεθεί στον Πειραια ενώ όταν έχει απαγορευτικό τον πιάνει πανικός. Εγώ έχω συνηθίσει.
Εδώ οι κάτοικοι μου λένε πως έχεις γίνει Ναξιώτης. Χα χα! Νιώθεις περισσότερο Σερραίος η Ναξιώτης;
Σερραίος είμαι αλλά η ζωή μου πλέον είναι εδώ. Τα παιδιά μου μεγαλώνουν εδώ. Και λένε πως είναι από Σέρρες από την πλευρά του μπαμπά αλλά νιώθουν Ναξιωτάκια! Κι εγώ έχω χτίσει φιλίες και κουμπαριές! Τους αγαπώ τους ανθρώπους εδώ και νιώθω πως με αγαπάνε και αυτοί.
Πηγαίνεις στις Σέρρες συχνά;
Μία φορά τον χρόνο ανελλιπώς. Θα ήθελα να πηγαίνω συχνότερα αλλά με τις απουσίες των παιδιών από το σχολείο καταλαβαίνεις είναι κάπως δύσκολο.
Θα το σκεφτόσουν να επιστρέψεις μόνιμα;
Δύσκολα. Κυρίως λόγω της δουλειάς μου. Αν μετακόμιζα βόρεια θα πρεπε να εγκατασταθώ Θεσσαλονίκη. Παρηγοριέμαι κάπως εδώ μακριά από το γεγονός οτι ολοένα και περισσότεροι Σερραίοι έρχονται εδώ στην Νάξο. Οι φίλοι και οι γνωστοί μου στο χωριό μου ξέρουν ότι το σπίτι μου είναι ανοιχτό για αυτούς. Κάθε φορά που έρχεται κάποιος και τον φιλοξενώ η ψυχή μου γεμίζει χαρά.
0 Σχόλια