Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Οι σωτήρες - του Κωνσταντίνου Τζέκη


Έπινε το καφεδάκι του στον καφενέ και απολάμβανε την απογευματινή γαλήνη του ήρεμου τοπίου. Ξαφνικά βλέπει να ξεπροβάλλει από την στροφή του δρόμου ένα ποδήλατο με μεγάλη  ταχύτητα, με αναβάτη ένα νεαρό αγόρι.

Μόλις έφθασε μπροστά του, με μια στραβοτιμονιά το ποδήλατο ανατράπηκε και ο αναβάτης σωριάσθηκε στην άσφαλτο.

Ο πελάτης αμέσως σηκώθηκε και έτρεξε προς τον αναβάτη, ρωτώντας τον με αγωνία αν είναι καλά. Ο νεαρός αρνήθηκε βοήθεια και άρχισε να βρίζει τον άνθρωπο. Παιδί μου εγώ από ενδιαφέρον έτρεξα ψέλλισε για να δεχθεί μια αναπάντεχη εξήγηση. Εγώ του είπε ο νεαρός έτσι κατεβαίνω από το ποδήλατο. Μη θαρρείς πως έπεσα.

Το σκηνικό που παρουσιάζεται μπροστά μας κάθε μέρα, εδώ και πολύ καιρό, ταιριάζει μάλλον με το ανέκδοτο που περιγράψαμε. Κάθε μέρα εμφανίζονται άνθρωποι κάθε λογίς και μόρφωσης που ακολούθησαν μια πολιτική καριέρα και θέλουν να μας σώσουν με το ζόρι.

Όταν ένας επισκέπτης μπαίνει μέσα στο σπίτι μας, περιμένει από εμάς να τον καλοδεχθούμε, να τον προσφέρουμε κάθισμα, να τον περιποιηθούμε.

Όλοι αυτοί που εισβάλουν στις κρεβατοκάμαρές μας κάθε ώρα και στιγμή μέσω της τηλεόρασης και   διαταράζουν την ηρεμία μας, μας ρώτησε κανείς αν τους προσκαλέσαμε;

Είναι άτακτοι εισβολείς και μάλιστα έχουν το προνόμιο να μιλάνε διαρκώς, να ξεφουρνίζουν τις εξυπνάδες τους επί πληρωμή φυσικά και να θέλουν με το ζόρι , όπως ισχυρίζονται, να μας διασώσουν.

Το αν εμείς θέλουμε να τους ακούμε, να προβληματιζόμαστε, να αποφασίζουμε τελικά, κανένας δεν μας ρώτησε.

Επειδή εδώ και χρόνια όλοι οι εμφανιζόμενοι μάγοι μας κατάστρεψαν, και τι παράξενο, μόνο αυτοί διασώθηκαν και τα οικονόμησαν χοντρά, μαζί με τα ....συνεταιράκια τους, ενώ εμείς καταπίνουμε το σάλιο μας για να ξεγελάμε την πείνα μας, πεθαίνουμε στις πόρτες των Νοσοκομείων, διώχνουμε τα παιδιά μας στο εξωτερικό, είμαστε άνεργοι, εξαθλιωμένοι, κουρασμένοι, ψωριάρηδες, πάμφτωχοι και σπουδαιότερο, απογοητευμένοι, κανείς τους δεν νοιάσθηκε.

Όταν του Αλέξανδρου, οι υπασπιστές του, του πήγαν σε κράνος μερικές σταγόνες νερό, στην έρημο, ρώτησε αν ήπιαν και  οι στρατιώτες του. 'Όταν πήρε αρνητική απάντηση έχυσε το νερό. Εμείς τέτοιους ηγέτες θέλουμε. Αν δεν υπάρχουν, ας μη μας χαλάνε το χουζούρι μας με τις εξυπνάδες στην τηλεόραση.

 Εκτός και αν μας θεωρούνε αφελείς. Λέτε;

 




Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια