Πρόκειται για γεώτρηση ή για μια ακόμη “ψυχολογική
επιχείρηση” της Άγκυρας. Από χθες πληροφορίες που προέρχονται από την Κύπρο
κάνουν λόγο για την πιθανότητα ο Πορθητής να
΄χει “τρυπήσει” κυπριακή ΑΟΖ.
Ωστόσο όσοι παρακολουθούν από κοντά την παρουσία του Πορθητή στην Κύπρο,
διαβεβαιώνουν ότι χθες το γεωτρύπανο δεν ήταν σταθεροποιημένο, όπως απαιτείται
για να κάνει γεώτρηση. Υποστηρίζουν με βάση το στίγμα του ότι είχε μετακινηθεί
περίπου 16 μέτρα σε 14 ώρες, κάτι που αποδεικνύει ότι δεν ήταν σταθεροποιημένο.
Όπως και να ΄χει η Άγκυρα έχει κατορθώσει να προκαλέσει
μεγάλη φασαρία στην Ελλάδα, η οποία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο, μ΄ ότι
αυτό σημαίνει. Το κλίμα των τελευταίων ημερών οδήγησε στην απόφαση για τη
συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, η οποία έγινε περισσότερο για να σταλεί μήνυμα όχι μόνο
στην Τουρκία αλλά και στο εσωτερικό της χώρας. Οι πολίτες έχουν λογικά
ανησυχήσει από άθλιες κινδυνολογίες που προκαλούν ένα δηλητηριώδες κλίμα
ηττοπάθειας στην κοινή γνώμη.
Πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις να αντιμετωπίσουν αυτές
τις αθλιότητες.
Η Τουρκία “γαβγίζει” πάρα πολύ δυνατά. Έχει κατορθώσει να
δημιουργήσει την εικόνα μιας “υπερδύναμης” που δεν λογαριάζει κανέναν και είναι
έτοιμη να αντιμετωπίσει οποιονδήποτε. Η πραγματικότητα είναι τελείως
διαφορετική.
Η Τουρκία είναι ένα βήμα πριν την απόλυτη οικονομική
κατάρρευση που θα την οδηγήσει για ακόμη μια φορά στα δεσμά του ΔΝΤ…
Είναι εγκλωβισμένη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας με το θέμα των F-35
και των S-400. Αν επιλέξει τα πρώτα θέτει σε δοκιμασία τη σχέση της με τη Ρωσία
και τον Πούτιν, τον μοναδικό σύμμαχο που έχει. Ο οποίος όπως λένε οι
πληροφορίες ήταν κι αυτός που τον έσωσε από τα χειρότερα στην απόπειρα
πραξικοπήματος. Αν επιλέξει τους S-400 εκτός από το οικονομικό ναυάγιο θα
υποστεί τέτοιες κυρώσεις που θα έχουν επίπτωση στις τουρκικές ΕΔ και εδικά στην
αεροπορία του.
Είναι μπλεγμένη στη Συρία όπου βρίσκει απέναντί της τη
“σύμμαχο” Ρωσία.
Πρέπει να ανησυχεί σφόδρα για το τι θα κάνουν τελικά οι ΗΠΑ
με το Ιράν, με το οποίο διατηρεί πολύ στενές σχέσεις.
Ψάχνει να βρει τρόπο να μπει από την πίσω πόρτα στο
ενεργειακό παιχνίδι της νοτιοανατολικής Μεσογείου και μέχρι στιγμής δεν το ΄χει
πετύχει.
Ο Ερντογάν στις 23 Ιουνίου παίζει ένα ακόμη
πολιτικό-προσωπικό στοίχημα. Ακόμη κι αν κερδίσει τις επαναληπτικές εκλογές της
Κωνσταντινούπολης, πολιτικά έχει πληγεί σοβαρά.
Αν πρέπει κάτι να μας ανησυχεί για την Τουρκία είναι η
απελπισία της. Μπορεί από τις αφόρητες πιέσεις που δέχεται να κάνει κάποια
σπασμωδική κίνηση. Αυτό ναι, πρέπει να μας ανησυχεί. Και γι΄ αυτό πρέπει να
είμαστε έτοιμοι πάντα για όλα. Όχι όμως να φοβόμαστε.
Υπάρχει κι ένας σημαντικός αριθμός πολιτών που
δικαιολογημένα εξεγείρονται και ζητούν “δυναμικές λύσεις” έναντι της Τουρκίας.
Για όσα κάνει σε Αιγαίο και Κύπρο. Θα πρέπει οι πολιτικοί που κυβέρνησαν από το
1996 και μετά να τους εξηγήσουν ,γιατί αυτή τη στιγμή η διπλωματία και οι
συμμαχίες που έχει η Ελλάδα αποτελούν προτεραιότητα υποχρεωτική. Πάρα πολλοί
απ΄ αυτούς που πρέπει να δώσουν εξηγήσεις ζητούν ξανά τη ψήφο των πολιτών και
μάλλον θα εύχονται μέχρι τις 7 Ιουλίου να μην χειροτερέψει επικίνδυνα η
κατάσταση στα ελληνοτουρκικά. Γιατί τότε θα ανοίξουν συζητήσεις και θέματα στα
οποία θα πρέπει να τοποθετηθούν.
0 Σχόλια