Σταματήστε πια με τη διχαστική- φασιστική ρητορική μίσους

Μελετώντας σχεδόν εξ απαλών ονύχων κείμενα του αριστερού- ουμανιστικού ιδεαλισμού, στο θεμέλιο της νησιαρχίας του ανακάλυπτες τη ρητορική του

κοινωνικού δαρβινισμού της διαλεκτική σύνθεση απόψεων και όχι ξιπασμένους και αλαζονικούς κόρδακες που υπηρετούν τη βουλησιαρχία της κάλπικης αυθεντίας και του αδιάλλακτου ερμηνευτικού σολιψισμού.

Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες μια αμιγώς εθνικοσιοσαλιστικής, χιτλεροφασιστικής, ακραίας ναζιστικής ρητορικής που διχάζει και στρέφει τον κόσμο προς υποτίθεται αυτό που αναθεματίζεται.

Γιατί οι ναζί υπηρέτησαν το δόγμα της Άριας φυλετικής και νοησιαρχικής αυθεντίας και εξ ορισμού, όποιος δεν ήταν μαζί τους ή δεν ήταν του γούστου τους, τους οδηγούσαν στον αφανισμό και συο κρεματόριο. Στην περίπτωση της υποτιθέμενης αριστερής που ευαγγελίζονται τα ξυλόφωνα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν διαφέρουν σε τίποτα ακόμη, παρά μόνο στο αποτέλεσμα από τη ναζιδτική μισαλλοδοξία. Όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι φασίστας... Και κυρίως μια οπορτουνιστική ρητορική που αναπτύχθηκε κι επεξεργάστηκε στους μηχανισμούς της γκαιμπελικής προπαγάνδας, μετά την "επίλυση" του μακεδονικού ζητήματος.

Αποπαίδια της ερζάτς- συγκαλυμμένης οπτικής μιας λούμπεν "αριστεράς", που ρίχνουν νερό στο μύλο του φασισμού. Τελευταίο κρούσμα, ο περινούστατος αριβίστας Κοτζιάς...

του Γιώργου Καραϊβάζ