Τα αρχεία της ΕΣΑ που είχε ο Παναγούλης! Ο άνθρωπος που τα ΄χε δει αποκαλύπτει

Η επίσημη εκδοχή για τον θάνατο του Αλέκου Παναγούλη είναι το τροχαίο δυστύχημα,εκεί στη Βουλιαγμένης. Για πολλά χρόνια κι ακόμη και σήμερα κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο θάνατός του

ήταν πολύ βολικός για πολλούς. Ο Αλέκος Παναγούλης είχε στην κατοχή του τα αρχεία της ΕΣΑ. Όσα περιλαμβάνονταν σ΄ αυτά προφανώς κρατούσαν πολύ κόσμο άγρυπνο.

Υπήρχαν αυτά τα αρχεία; Ένας άνθρωπος που τα ΄χε δει έχει μιλήσει γι΄ αυτά. Ο Γ.Αλεξάκης που ήταν και διοικητής της ΕΥΠ είχε μιλήσει στον Αντώνη Κακαρά γι΄ αυτά τ΄ αρχεία.

Διαβάστε το απόσπασμα της εξαιρετικά αποκαλυπτικής συζήτησης:

Α.Κακαράς:          Και ο Αλέκος τι ρόλο έπαιζε;

Γ.Αλεξάκης:        Ήταν αναμφισβήτητα αντιστασιακό και δημοκρατικό πρόσωπο και όλη η Ελλάδα που είχε πληροφορίες εναντίον της χούντας, σε ποιόν θα τις δώσει με σιγουριά; Στον Παναγούλη. Και ο Παναγούλης στον Αλεξάκη και τον Φέτση. Και έτσι σώσαμε την κατάσταση. Που δεν έχουν γραφτεί αυτά. Έτσι. Ο Φέτσης και ο Παναγούλης μου είχε απόλυτη εμπιστοσύνη, ήταν φίλος μου. Στενός φίλος, καρδιακός. Εγώ τον Στάθη δεν τον ήξερα, πήγαινα στο γραφείο του μας έφερνε τον καφέ ο Στάθης.

Α.Κακαράς:        Πού τον είχες γνωρίσει τον Αλέκο;

Γ.Αλεξάκης:       Όταν πήγε να σκοτώσει τον Παπαδόπουλο, τα εκρηκτικά τα πήρε από την κυπριακή πρεσβεία.

Α.Κακαράς:         Γνωστό.

Γ.Αλεξάκης:       Στην κυπριακή πρεσβεία εργαζόταν η γυναίκα μου, μέχρι πρότινος. Στη γυναίκα μου λοιπόν, κάνα δυο φορές είχαμε πει με μια μου εξαδέλφη, η οποία ήταν στενή φιλενάδα με την καλή έννοια του Παναγούλη, με παρακάλεσε να ανοίξω, ήξερε τα πιστεύω μου και της γυναίκας μου τα πιστεύω, το διπλωματικό σάκο και θα έρθει κάποιος Φιλίππου ξέρω γω να πάρει το δέμα.

Α.Κακαράς:        Ένα λεπτό, δεν το κατάλαβα. Λες για το 1968. Σε παρακάλεσε μια εξαδέλφη της γυναίκας σου…..

Γ.Αλεξάκης:        Σιγά- σιγά, δική μου εξαδέλφη. Ότι έτσι και έτσι ότι «θα είναι κάτι δέματα αντιστασιακά», δεν μου είπε για βόμβες, «κάτι δέματα», δύο φορές, «και αν είναι δυνατόν ποιος θα ανοίξει το διπλωματικό σάκο, κάποιος έμπιστος να τα δώσει». Ρώτησα εγώ πως ανοίγει ο διπλωματικός σάκος, όποτε ερχόταν κάποια υπάλληλος τον άνοιγε, δηλαδή χωρίς αρμοδιότητα κάποιου που θα έχει δουλειά. Είπα λοιπόν στη γυναίκα μου «έτσι κι έτσι» χωρίς να ξέρω τι είχε ο σάκος μέσα, ότι «θα έρθει κάποιος…. Κοίταξε εκεί το δέμα, μη σε δουν και πολλοί, να το δώσεις αμέσως να μη γίνει σούσουρο». Και πράγματι δυο φορές ήρθαν και πήραν το δέμα και το άφησε η γυναίκα μου.

Α.Κακαράς:        Και η εξαδέλφη σου πού τα ήξερε αυτά;

Γ.Αλεξάκης:        Αφού ήταν στου Παναγούλη την ομάδα; Φυλακή έκανε και αυτή.

Α.Κακαράς:          Ποια είναι;

Γ.Αλεξάκης:        Η Δέσποινα Ανδρουλάκη. Φυλακή έκατσε και αυτή ενάμιση χρόνο.

Α.Κακαράς:         Αυτό δεν το έχεις πει ποτέ.

Γ.Αλεξάκης:       Μετά τη δικτατορία λοιπόν…….

Α.Κακαράς:          Δηλαδή τα εκρηκτικά που έστειλε ο Γεωργάντζης από κάτω στον Αλέκο….

Γ.Αλεξάκης:       Δεν ήξερα εγώ πως ήταν εκρηκτικά, έτσι;

Α.Κακαράς:        Δεν το ήξερες ούτε εσύ ούτε η γυναίκα σου. Ανοίγει το σάκο η γυναίκα σου, με την προτροπή μέσω εσού, της εξαδέλφης σου της Ανδρουλάκη, Ανδρουλάκη είπες;

Γ.Αλεξάκης:        Ναι, τώρα θα σας γελάσω, μην το γράψετε ότι είναι Ανδρουλάκη γιατί δεν ξέρω αν μου το είπε η Ανδρουλάκη ή αν μου το είπε κάποιος από την ΚΥΠ. Δεν είμαι βέβαιος, δεν θέλω να πω λάθος.

Α.Κακαράς:        Και πάει και τα παραλαμβάνει ο Αλέκος.

Γ.Αλεξάκης:        Ο Αλέκος, με ψευδώνυμο.

Α.Κακαράς:         Ένας δικός του εδώ. Και εξαιτίας αυτού του θέματος στη συνέχεια γνωρίζεις τον Αλέκο.

Γ.Αλεξάκης:        Όταν έγιναν οι ανακρίσεις για τον Παναγούλη, γράψανε ποιος του τα έδωσε. Διακριτικά τον πιάσανε αυτόν, δεν ξέρω ποιος είναι. Και λέει κάποιον και μια ξανθιά «έτσι κι έτσι». Και μάλιστα λέει αυτός στην ανάκριση «μάλιστα όταν μου το έδινε το δέμα είπε ότι είναι βαρύ ‘πρόσεξέ το γιατί έχει βόμβες’», το είπε στην τύχη έτσι. Για καλαμπούρι δηλαδή. Ούτε αυτός ήξερε ούτε εγώ ήξερα. Μεσάνυχτα. Όταν βγήκε ο Παναγούλης, έγινε η μεταπολίτευση, να πάει να γνωρίσει τη γυναίκα μου. Και ήρθε στο σπίτι και μας γνώρισε. Και από τότε, το 74, δύο χρόνια μέχρι που πέθανε, αδέρφια με τον Αλέκο. Αδέρφια στις δημοκρατικές του δραστηριότητες και στην προσπάθειά του να κρατήσει το καθεστώς της δημοκρατίας. Και επειδή δεν είχε όργανα, δεν είχε αστυνομίες και λοιπά, είχε μόνο εμπιστοσύνη στον Αλεξάκη και στον Φέτση. Ό,τι πληροφορία είχε μας φώναζε. Και την πληροφορία «της πυτζάμας», την πρώτη την πήραμε από τον Παναγούλη.

Α.Κακαράς:        Στον οποίο ποιοι πήγαιναν και του λέγανε;

Γ.Αλεξάκης:       Όλος ο ελληνικός λαός που είχε πληροφορίες. Θυμάμαι μια φορά με φώναξε, ήταν μια κάρτα, ένα καρτ-ποστάλ, και ήταν τα γραμματόσημα και μου λέει «με πήραν τηλέφωνο να ξεκολλήσω τα γραμματόσημα προσεκτικά και μου έχουν πληροφορία από κάτω» και ξεκολλήσαμε τα γραμματόσημα και ήταν η πληροφορία από κάτω.

Α.Κακαράς:         Πήγε τσάμπα όμως.

Γ.Αλεξάκης:       Τελείως. Θέλω να πω ότι η δημοκρατία που έχουμε, το λέω και το τονίζω, την οφείλουμε στον Παναγούλη. Κανείς μας δεν είχε τέτοια πληροφόρηση μετά τη δικτατορία, όλοι ήμαστε φαύλος κύκλος, φύρδην μίγδην. Κανείς δεν είχε εμπιστοσύνη. Σε ποιόν;

Α.Κακαράς:        Πιστεύεις στρατηγέ, μια και αναφερόμαστε στον Αλέκο, ότι τον σκότωσαν ή ήταν ατύχημα;

Γ.Αλεξάκης:       Κοιτάξτε να δείτε. Είχα πάει και σε ανακρίσεις τότε στον Βερυβάκη, είχα τότε υποψίες, χωρίς …..το ‘ξερε βέβαια τότε και ο Παναγούλης και η μάνα του και λοιπά, διότι είχε μεγαλεπήβολα σχέδια ο Παναγούλης. Μεγαλεπήβολα σχέδια, δηλαδή παράδειγμα, μου έλεγε στα εθνικά θέματα ήθελε να ξεσηκώσει τους Κούρδους. Μου λέει πως θα ξεσηκώσουμε τους Κούρδους εναντίον της Τουρκίας για να κερδίσουμε το κυπριακό; Για να εξασθενίσουμε τη δύναμή της, να ξεσηκώσουμε τους Κούρδους. Και μάλιστα θυμάμαι τότε που μου έλεγε για κάποιο παπόρι που θα έστελνε στον Εύξεινο Πόντο με όπλα στους Κούρδους, στη Μαύρη Θάλασσα κάπου. Τέτοιες ενέργειες, γι’ αυτό όταν σκοτώθηκε πήγε το μυαλό μου σε αυτές του τις διεργασίες. Σε αυτές του τις διεργασίες.

https://www.militaire.gr