Ο 37χρονος αξιωματικός που το ήθος του είναι γνωστό σε όσους τον περιβάλλουν, αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για όσους ονειρεύονται.
Κι εκείνος άλλωστε με πολύ κόπο, αμέτρητες θυσίες και διαρκή αγώνα, κατακτά διαδοχικά τα δικά του όνειρα.
Ο κ. Χουστουλάκης σε συνέντευξη στην «Π» μιλάει για το πώς η ιατρική μπήκε στη ζωή του, αλλά απαντά και στο ερώτημα “ιατρική η αστυνομία”;
Ερώτηση: Έχοντας ήδη μια «στρωμένη» δουλειά, που για πολλούς είναι όνειρο ζωής, θα ήθελα να μου πείτε πώς προέκυψε και η ιατρική;
Απάντηση: Η πρώτη σχολή που τελείωσα ήταν η ΑΣΟΕΕ (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών), το τμήμα Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας. Μπήκα το 2000, ήμουν καλός μαθητής, έχοντας συγκεντρώσει 19.500 μόρια στις πανελλήνιες και επέλεξα τη συγκεκριμένη σχολή. Αν και στο μυαλό μου είχα την ιατρική, τελικώς δεν την επέλεξα τότε.
Η αστυνομία ήρθε μετά που ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην ΑΣΟΕΕ, σκεπτόμενος την επαγγελματική αποκατάσταση, για να είμαι ειλικρινής. Μετά όμως αγάπησα την Αστυνομία, γιατί μου έδινε και μου δίνει την ευκαιρία να προσφέρω στον άνθρωπο.
Δεν είχα στο κοντινό μου περιβάλλον αστυνομικούς για να επηρεαστώ, αλλά με βοήθησε στο να πάρω την απόφαση αυτή και το γεγονός ότι και μέσα από την αστυνομία θα μπορούσα να είμαι χρήσιμος. Η ιατρική επιστήμη όμως πάντα υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλό μου.
Το 2010 παντρεύτηκα και άρχισα να ξανασκέφτομαι την ιατρική. Άλλωστε, πάντα οι θετικές επιστήμες μου άρεσαν και ήθελα να συνεχίσω το διάβασμα σε μαθήματα όπως φυσική, χημεία, βιολογία κτλ.
Ερώτηση: Από την αρχή, λοιπόν, διάβασμα και πανελλήνιες; Χρόνος υπήρχε;
Απάντηση: Έδωσα κατατακτήριες για την ιατρική, τρία μαθήματα, τον Δεκέμβριο του 2015. Ουσιαστικά, ήταν η πρώτη σοβαρή προσπάθεια που είχα κάνει.
Είχα δώσει και το 2013, αλλά μόνο για την εμπειρία, με δύο μήνες μόνο διάβασμα. Δεν ήξερε κανείς ότι έδωσα εξετάσεις, μόνο η σύζυγός μου, η οποία με στήριξε και τότε, με στηρίζει και τώρα. Στις αρχές του 2015, όμως, αποφάσισα να διαβάσω σοβαρά και να κάνω αυτό που μου αρέσει.
Διάβαζα στα κενά μου. Για παράδειγμα όταν πήγαινα τα παιδιά μου να κάνουν κάποιες δραστηριότητες, τη μία ώρα που τα παιδιά έκαναν προπόνηση, είχα τα βιβλία μου και διάβαζα. Φυσικά, λίγος ύπνος τα βράδια και πολύ διάβασμα!
Ερώτηση: Σε ποιο έτος βρίσκεστε τώρα;
Απάντηση: Τελειώνω το τέταρτο έτος και σε λίγους μήνες πάω στο πέμπτο έτος, στις κλινικές.
Ερώτηση: Οι συμφοιτητές σου, που είναι παιδιά νεότερης ηλικίας και ξέρουν ότι είστε και αστυνομικός, πώς σας αντιμετωπίζουν;
Απάντηση: Στην αρχή μου μιλούσαν στον πληθυντικό, ήθελαν να μάθουν για τη δουλειά μου ως αστυνομικός. Μετά όμως, όσο περνούσε ο καιρός και γνωριζόμασταν, κάναμε εργασίες μαζί, αλλά και παρέα. Τους έκανε βέβαια εντύπωση το ότι είμαι και αστυνομικός και ήθελαν να μάθουν, περισσότερα για το επάγγελμά μου».
Ερώτηση: Φαντάζομαι, όπως όλοι, ότι πρόκειται για την πιο απαιτητική ίσως πανεπιστημιακή σχολή, η ιατρική. Πώς τα καταφέρνετε να εργάζεστε, να είστε πατέρας, αλλά και συνεπής φοιτητής;
Απάντηση: Πράγματι, είναι πολύ απαιτητική η ιατρική σχολή. Πόσο μάλλον όταν έχεις τρία παιδιά, όταν κάνεις μία τόσο απαιτητική δουλειά, όπως αυτή του αστυνομικού. Τα καταφέρνω, γιατί κάνω αυτό που αγαπώ. Τη δουλειά μου ως αστυνομικός, αλλά και το διάβασμά μου ως φοιτητής ιατρικής.
Ερώτηση: Τελειώνοντας την ιατρική, θα εργαστείτε ως γιατρός ή θα συνεχίσετε ως αστυνομικός η θα συνδυάσετε και τα δύο;
Απάντηση: Υπάρχουν κάποιες σκέψεις που ακόμα δεν έχουν καταλήξει. Εάν το επιτρέπουν οι συνθήκες και οι κανονισμοί του Σώματος, ίσως να είμαι γιατρός στην αστυνομία. Να φύγω από την αστυνομία, δεν το νομίζω. Το πώς θα συνδυάσω αστυνομία και ιατρική είναι κάτι που θα με απασχολήσει τα επόμενα χρόνια.
Ερώτηση: Εάν σας έλεγα να επιλέξετε ανάμεσα σε αυτά τα δύο;
Απάντηση: Δε νομίζω ότι μπορώ να τα διαχωρίσω. Η αστυνομία με στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια και είναι κι ένα μεγάλο σχολείο και η ιατρική είναι μία αγάπη. Και τα δύο είναι πολύ σημαντικά για μένα.
Ερώτηση: Έχετε αποφασίσει την ειδικότητα;
Απάντηση: Σκέφτομαι καρδιολογία, ενδοκρινολογία, οφθαλμιατρική, διαφορετικά αντικείμενα. Όμως, εάν δεν μπω στις κλινικές, να κάνω πρακτική, να δω από κοντά, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος.
Ερώτηση: Στα νέα παιδιά που κάνουν όνειρα ή δεν τα έχουν επιτύχει, τι θα λέγατε;
Απάντηση: Το πρώτο που θα έλεγα είναι ότι το πιο σημαντικό από όλα, δεν είναι η μόρφωση αλλά η καλλιέργεια, η Παιδεία. Τι να τα κάνεις τα πτυχία, εάν δεν είσαι άνθρωπος;
Στα παιδιά που έχουν στόχους και δεν τα έχουν καταφέρει, τους προτείνω να συνεχίσουν να κυνηγούν το όνειρό τους.
Να ξέρουν ότι θα πρέπει όμως να κάνουν και θυσίες, γιατί τίποτα δεν χαρίζεται.
Ερώτηση: Μετά την ιατρική, ακολουθεί κάποια άλλη σχολή; Νομική ή Πολυτεχνείο;
Απάντηση: Όχι, γιατί το διάβασμα στην ιατρική δεν σταματά ποτέ. Είναι η φύση του επαγγέλματος τέτοια, που δεν μπορείς να μένεις στάσιμος, να αρκεστείς σε αυτά που ξέρεις!
του Θάνου Περβολαράκη
Έχεις ευθύνη απέναντι σε ανθρώπους.
Ερώτηση: Η σύζυγος και η οικογένεια ήταν στήριγμα για εσάς; Οι συνάδελφοί σας σας στηρίζουν να τελειώσετε το πανεπιστήμιο;
Απάντηση: Η σύζυγός μου είναι υπέροχη! Χωρίς αυτήν δεν θα γινόταν τίποτα από αυτά! Γενικά η οικογένειά μου με στηρίζει πολύ και αυτό είναι αμοιβαίο!
Επίσης οι συνάδελφοί μου και οι προϊστάμενοί μου με στήριξαν και εξακολουθούν να με στηρίζουν και θέλω να τους ευχαριστήσω. Κατανοούν την προσπάθεια που καταβάλλω και πραγματικά απέδειξαν ότι είναι δίπλα μου όποτε χρειάστηκε.
0 Σχόλια