Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας: Ας μιλήσουμε καθαρά για το Δημήτρη Κουφοντίνα

Αναδημοσιεύουμε από το Indymedia: Ας μιλήσουμε καθαράΠρος όλους.Μήπως είμαστε δίπλα στον Δ. Κουφοντίνα και στην απεργία πείνας που κάνει με αίτημα την άδεια, επειδή είμαστε φανατικοί
θιασώτες του δικαιωματισμού; Μήπως επειδή θεωρούμε τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα που παρέχει κάθε φορά το κράτος το άπαν της πολιτικής και κοινωνικής μας ύπαρξης και τα επικαλούμαστε από ευαισθησία ή από ιδιοτέλεια; O ίδιος ένας πρώην αντάρτης πόλεων θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του με την απεργία πείνας επειδή μόνο και μόνο δικαιούται άδεια από το κράτος; Ή μήπως επιζητούμε ένα κράτος ορθολογικό όπου τα ατομικά δικαιώματα του πολίτη θα είναι σεβαστά από την εξουσία και το σύστημα θα λειτουργεί εύτακτα χωρίς τριγμούς και αντιθέσεις; Κατηγορηματικά απαντούμε ΟΧΙ. Το ζήτημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ο Δ. Κουφοντίνας

Μετά το Άουσβιτς είναι αλήθεια ότι αυτοί που διαχειρίστηκαν το σύγχρονο κράτος δημιούργησαν θεσμίσεις δημοκρατικές κατοχυρώνοντας αρκετά πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα για να αποφύγουν τη δυνατότητα επιστροφής στη κρατική θανατοπολιτική και τις συνέπιες που έχει αυτή στην ισορροπία του συστήματος κυριαρχίας. Όμως οι κύριοι Δημοκράτες της εποχής δεν άγγιξαν τις δυνατότητες του κράτους που εκπηγάζουν από την ουσία του κράτους και είναι αυτές που οδήγησαν με νόμιμη συνέπεια στο Αουσβιτς. Και μία από αυτές είναι η κατάσταση εξαίρεσης και η μονοπώληση όλων των νομικών κατοχυρώσεων του ανθρώπου από το κράτος μετατρέποντας τον άνθρωπο σε πολίτη υπήκοο της εξουσίας του κράτους.

Έτσι μόλις το Κράτος αφαίρεσε με τους νόμους της Νυρεμβέργης το δικαίωμα του πολίτη Α΄ κατηγορίας από τους Εβραίους ακολούθησε και η αφαίρεση όλων των νομικών κατοχυρώσεων μετατρέποντας τους Εβραίους σε μη υπάρξεις και φονεύσιμοι όπως ήταν οδηγήθηκαν στο Άουσβιτς νόμιμα. Όσο με τη γέννηση ενός ανθρώπου δεν είναι αυτονόητα κατοχυρωμένη η ύπαρξη του αλλά απαιτείται νομική κατοχύρωση από το Κράτος και όσο αυτός ο παραλογισμός θα υπάρχει, τόσο θα έχει τη δυνατότητα το κράτος να επιβάλλει την κατάσταση εξαίρεσης αίροντας το σύνολο των κατοχυρώσεων, μετατρέποντας τον πρώην πολίτη σε φονεύσιμο.

Και Κατάσταση εξαίρεσης κάνει αυτός που έχει εξουσία και ο κίνδυνος της κρατικής θανατοπολιτικής είναι πάλι στο προσκήνιο. Αυτό μας επιτρέπει να λέμε ότι το κράτος έχει συνέχεια διότι δεν υπάρχει κράτος χωρίς στρατόπεδα εξαίρεσης αλλά και εξόντωσης. Το μπούμερανγκ (κράτος) αυτό που έχουμε πάνω από τα κεφάλια μας και συνεχώς γυρίζει, μας αφορά κυριολεκτικά όλους και αυτό δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν το καταλαβαίνει.Η αφαίρεση από τον Δ Κουφοντίνα της ιδιότητας του πολίτη και των συνακόλουθων δικαιωμάτων και μάλιστα με πολιτικό ακόμη ιδεολογικό σκεπτικό και πολιτική παρέμβαση από ανθρώπους που γεννήθηκαν και θα πεθάνουν σε εξουσιαστικές θέσεις τον καθιστά φονεύσιμο και «δικαίως» ο Κουφοντίνας απογυμνωμένος δικαιωμάτων οδηγείται στην εντατική και στο θάνατο «νομίμως».

Οι λόγοι που είμαστε δίπλα στην απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα είναι αυτοί είναι σημαντικοί και αφορούν τον καθένα. Το να πούμε ότι ο Δημήτρης έχει πάρει 6 φορές άδεια ότι παραδόθηκε μόνος του δεν είναι ύποπτος φυγής στην προκειμένη περίπτωση το θεωρούν οι κυβερνώντες άνευ ουσίας διότι πάνω του εφαρμόζεται το ποινικό δίκαιο του εχθρού και όπως γράφαμε στην πρώτη ανακοίνωση «Πρόκειται για την εμφάνιση ενός νέου δόγματος νομοθέτησης που υποσκάπτει και, σε πολλές περιπτώσεις, τείνει να αντικαταστήσει το κλασικό Ποινικό Δίκαιο, και μαζί τις εγγεγραμμένες με αίμα κατακτήσεις των κινημάτων σε αυτό. Με άλλα λόγια ο Κυρίαρχος, το Κράτος επιβάλλει πέρα από τις υπάρχουσες θεσμίσεις ένα Δίκαιο όπου η Εξαίρεση είναι αποκλειστικό προνόμιο της εξουσίας του, υποσκάπτοντας ακόμα και αυτό το φιλελεύθερο προσωπείο του. Αυτό το νόημα έχουν οι διατάξεις (Π.Κ. 187 και Π.Κ.187Α)».Σε αυτή την υπόθεση ή θα αναιρεθεί κάθε έννοια της δημοκρατίας ή θα συνεχίσει να λειτουργεί έστω σαν το μεγάλο πρόσχημα της σύγχρονης εξουσίας.

ΑΔΕΙΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας