Στην παρούσα χρονική στιγμή το θέμα μας στο bloko.gr δεν είναι αν αποτελούν άβατο τα Εξάρχεια ή όχι και σε τίνος τα χέρια βρίσκεται ο έλεγχος της επικυριαρχίας τους. Πάντως στα χέρια των
αναρχικών δεν είναι κι αυτό αποτελεί αναμφίβολο πρόβλημα της αστυνομίας που σεμνύνεται (ενίοτε) ότι αποτελεί προστάτη και παραστάτη της ασφάλειας του πολίτη.
Το θέμα μας είναι εάν και κατά πόσο, εσύ που έχεις μπροστά σου τον χάρτη επικινδυνότητας της περιοχής, αφήνεις ή όχι έρμαιους στο στόμα του λύκου, συναδέλφους σου ένστολους. Κι ας αφήσουμε τί λέει το λιμενικό. Ας δούμε τί υποστηρίζουν πηγές της ΕΛΑΣ μεταφέροντας αυτούσια τα δικά τους λόγια.
Στις 20:20 ώρα κλιμάκιο του Λιμενικού
Σώματος μαζί με Εισαγγελέα μετέβη στην οδό Ερεσού και Θεμιστοκλέους στα
Εξάρχεια για έρευνα σε οικία σχετικά με υπόθεση ναρκωτικών. Μετά από 18 λεπτά περίπου και συγκεκριμένα την 20:38:17 ώρα
άτομο κάλεσε το τηλεφωνικό κέντρο της Αμέσου Δράσεως δηλώνοντας ότι είναι
Αξιωματικός του Λιμενικού και ζήτησε συνδρομή ομάδας ΔΙ.ΑΣ. για την έρευνα,
ενημερώνοντας ότι βρίσκεται στο σημείο μαζί με Εισαγγελέα. Την 20:50 ώρα άτομο με τα ίδια στοιχεία επικοινώνησε
τηλεφωνικά με τον Αξιωματικό Υπηρεσίας του Α.Τ. Εξαρχείων ζητώντας συνδρομή για
την έρευνα που πραγματοποιούσαν παρουσία Εισαγγελέα στο παραπάνω σημείο".
Ξεπερνάμε τα αρχικά μισόλογα από πηγές της Κατεχάκη περί μή ενημέρωσης, για ν' αποδειχτεί δια της ιδίας παραδοχής τους πως υπήρξε ενημέρωση, "έστω και από κάποιο άτομο που δήλωσε αξιωματικός του λιμενικού".
Το πρώτο ερώτημα είναι τί ακριβώς έκαναν για να εξακριβώσουν τη γνησιότητα της δήλωσης από κατά δήλωση αξιωματικό που βρίσκεται με συναδέλφους του σε μία καθ' ομολογία αξιωματικών και συνδικαλιστών εμπόλενη ζώνη. Έκαναν κάποιο τηλέφωνο προς Πειραιά για να επαληθεύσουν ότι όντως γίνεται επιχείρηση και δεν πρόκειται για τηλεφώνημα παγίδα; Όπως μαθαίνουμε δεν το έκαναν. Γιατί άραγε, Μήπως δεν ενδιέφερε η ασφάλεια των απερίσκεπτων συναδέλφων τους και η ασύγγνωστη για μία ευνομούμενη δημοκρατική χώρα απόφαση έρευνας σε ένα χώρο κατάληψης και σε μία περιοχή η κυριαρχία της οποίας υπό την έννοια της εθνικής ασφάλειας αμφισβητείται;
Το δεύτερο ερώτημα πόσο χρόνο ακριβώς χρειάζονται για να μετακινήσουν τις ΟΠΚΕ και τα ΜΑΤ που βρίσκονται ούτως ή άλλως στην περιοχή εκτελώντας καθήκοντα στόχου για μολότοφ (ενίοτε και για πυροβολισμούς από καλάσνικοφ) στην Ερεσού; Είχαν τουλάχιστον διαθέσιμο ένα 20λεπτο, κατά τους δικούς τους ανενδοίαστους ισχυρισμούς, για να οργανώσουν έστω και μία στοιχειώδη ομάδα ασφαλείας για τους ελεγκτές υπέρ της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος;
Το τρίτο ερώτημα που ήδη έχει διατυπωθεί από πολλούς είναι γιατί αφού έγινε ότι έγινε, δεν οργάνωδσαν επιχείρησαν έρευνας σε ένα υπό καυάληψη χώρο, που αποδεδειγμένα πλέον υπήρχαν ναρκωτικά αλλά και όπλα;
Η αδυναμία της αστυνομίας και των επικεφαλής της επιχειρείται να καλυφθεί πίσω από την ανεξήγητη με όρους λογικής, αποκοτιά τους να πραγματοποιήσουν έρευνα σε χώριο που κατά την ανερμάτιστη ηγεσία της αστυνομίας δεν αποτελεί άβατο. Από τη θέση στην αντίθεση της οξύμωρης αντίφασης. Και στις δύο περιπτώσεις εξέτασης των καταστάσεων υπό το πρίσμα της λογιικής, η ΕΛΑΣ είναι εκτεθειμένη ανεπανόρθωτα και μάλιστα διπλά. Κι αυτό γιατί το διακύβευμα που αφέθηκε στα ζάρια των πιθανοτήτων ήταν η ασφάλεια συναδέλφων τους και όχι κάποιων πολιτών της περιοχής που ούτως ή άλλως τους έχουν γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Το μόνο θετικό από την όλη υπόθεση είναι ότι οι λιμενικοί αποδείχτηκαν ψυχραιμότεροι της λογικής. Γιατί εάν έβγαινε όπλο κι εκπρυρσοκροτούσε με θύμα κάποιον από τους 50 γκουερίλος, τότε σήμερα δεν θα μιλούσαμε για τίποτε από όλα αυτά.
του Γιώργου Καραϊβάζ
0 Σχόλια