Τί είχαμε τι χάσαμε – Tου Χρήστου Μπαλάσκα

Απόσπασμα από την εφημερίδα της Ένωσης Αθηνών "Σύγχρονη Αστυνομία" που μόλις εκδόθηκε

 

Του Αντιπροέδρου Ε.ΑΣ.Υ.Α.

Μπαλάσκα Χρήστου

                                                                  ΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΤΙ ΧΑΣΑΜΕ

Όλοι ξέρουμε ότι η χώρα μας περνάει τα τελευταία χρόνια δύσκολες στιγμές και βλέπουμε ότι η κατάσταση δεν προβλέπεται να φτιάξει τουλάχιστον στο κοντινό μέλλον. Η Αστυνομία γενικά έχει γίνει ο τελευταίος τροχός της αμάξης και πάει λέγοντας. Θα ήθελα να κάνω ένα απολογισμό του τι κεκτημένα είχε η ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ, και τι έχουν γίνει σήμερα αυτά τα κεκτημένα. Επειδή υπηρετώ εικοσιοκτώ συναπτά έτη στην υπηρεσία αυτή μπορώ να πω ότι την έχω δει στα πάνω της και στα κάτω της. Αρκετές φορές είδα να ταλανίζεται από προβλήματα και να περνάει δύσκολες ώρες. Πάντα όμως ορθοποδούσε και μετά γινόταν καλύτερη από πριν. Σημειωτέον ότι στην κατάσταση που είναι σήμερα δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ στο παρελθόν. Κατ αρχήν για να έρθει κάποιος στην ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ τα χρόνια εκείνα έπρεπε να προταθεί από συνάδελφο ο οποίος υπηρετούσε στην υπηρεσία και εγγυόταν για το νέο μέλος. Οι νέοι εκπαιδεύονταν για δύο μήνες πριν αναλάβουν καθήκοντα ως τρίτοι. Υπήρχαν αρκετά περιπολικά ώστε να βγαίνουν στο λεκανοπέδιο εβδομήντα οχήματα στην κάθε βάρδια, και τα οχήματα ήταν όλα μονοχρέωτα. Δηλαδή το περιπολικό ήταν χρεωμένο στον οδηγό και κανένας άλλος δεν το οδηγούσε εκτός από αυτόν ο οποίος ήταν και ο μόνος υπεύθυνος για το όχημα. Είχαμε ασυρμάτους που για την εποχή τους ήταν κορυφαίοι και οι επικοινωνίες ήταν χωρίς προβλήματα. 

Σέρβις στα οχήματα γινόταν σε τακτά χρονικά διαστήματα, απολύμανση επίσης (αλήθεια γίνεται τώρα ποτέ απολύμανση στα περιπολικά); Το κάθε όχημα είχε χρεωμένο το φακό του (maglite) υψηλών προδιαγραφών. Τα πληρώματα ήταν μόνιμα και όλοι ξέραμε ποιόν έχουμε δίπλα μας ανά πάσα στιγμή. Πράγμα πολύ βασικό για τους γνώστες. Σεμινάρια αυτοπροστασίας με σκοποβολή σεναρίου και όχι να ρίξουμε να φύγουμε όπως είναι τώρα.  Σφαίρες ολόκληρα κουτιά. Τα σεμινάρια είχαν διάρκεια δυο εβδομάδων και δίδασκαν έμπειροι αμεσοδρασίτες. Σεμινάρια γρήγορης οδήγησης από οδηγούς αγώνων όπως ο συνάδελφος Γρηγόρης Νιώρας. Οι αμεσοδρασίτες για κάθε τους επιτυχία επιβραβεύονταν και έτσι το ηθικό τους ήταν πάντα σε υψηλά επίπεδα (όχι όπως τώρα που ότι και να κάνεις θεωρείται συνήθη καθήκοντα). Τα περιπολικά διέθεταν σύστημα(ANPR) εντοπισμού κλεμμένων οχημάτων και ατόμων, τα οποία αναζητούνταν. Τώρα το σύστημα είναι ανενεργό γιατί εδώ και καιρό έχει λήξει η σύμβαση με την εταιρία. Η ομάδα (Σ) με τα οχήματα υψηλής ιπποδύναμης, έχει καταργηθεί από καιρό και οι παραβάτες μας κοιτούν με απαξιωτικό βλέμμα μέσα από τα γρήγορα αυτοκίνητά τους .

Τα ρεπό ήταν κάτι το οποίο κανείς δεν ασχολούταν διότι δεν υπήρχε λόγος, καθότι κανένας δεν είχε παράπονο. (Σήμερα τα χρωστούμενα ρεπό έχουν φτάσει σε σημείο που είναι σχεδόν αδύνατον να ξεχρεωθούν, έστω και με τις αλχημείες που γίνονται χρεώνοντας το ένα για δυο). Μέτρα. Μια άγνωστη λέξη για τους αμεσοδρασίτες (Σήμερα είμαστε οι πρώτοι των πρώτων στα μέτρα).

Διάθεση σε άλλη υπηρεσία ήταν αδιανόητο να γίνει από αστυνομικό της Α.Δ.  Όλα αυτά και άλλα τόσα δικαιώματα κεκτημένα, έχουν χαθεί τα τελευταία χρόνια διότι οι υπεύθυνοι έχουν ξεχάσει το τι προσφέρει η ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ στο κοινωνικό σύνολο. Δεν καταλαβαίνουν ότι χωρίς ενεργή και δυναμική Α.Δ. Οι εγκληματίες πάσης φύσεως έχουν το πάνω χέρι. Μπορώ να αναφέρω κι άλλα. Προτιμώ όμως να σταματήσω διότι θα κουράσω. Στους συνδικαλιστές οφείλεται το ότι ακόμη υπάρχει αυτή η υπηρεσία και προσδοκούμε ότι θα ανακάμψει σύντομα. Αυτό ελπίζουμε για όλη την αστυνομία και γι αυτό πολεμάμε καθημερινά ενάντια σε αστυνομοφοβικά σύνδρομα. ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ.

_