Οι κρίσεις στο Πυροσβεστικό τέλειωσαν: Ωραίες κρίσεις, με αξιοκρατία όπως και πέρυσι και πρόπερσι - κείμενο αναγνώστη

Δημοσιεύουμε κείμενο αναγνώστη του bloko.gr: Τα αστέρια πήγαν και κούμπωσαν πάνω σε αξιόμαχους ώμους και τιμούν άριστους Έλληνες  Αξιωματικούς, ακομμάτιστους,  ανιδιοτελείς που
πάνω από όλα βάζουν το καλό της πατρίδας και όχι την ματαιοδοξία τους.  Τους ξετρύπωσαν από τα βάθη της επετηρίδας μεθοδικά και σχολαστικά. Τους τσίμπησε ο μεγάλος  με δυο τρεις ανοιχτομάτηδες, κουμπαράκια του, συντοπίτες του, να ναι καλά τα παιδιά.

Και με τις μεταθέσεις όλες δίκαιες κανένας δεν έχει παράπονο. Άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για Μυτιλήνη.  Φιλοσοφία δασοπυρόσβεσης. Όπως τους Δ/ντες  δασών και τους Δασάρχες στα Δασαρχεία. Κάθε λίγο και λιγάκι μετάθεση , κανένας κοντά στον τόπο του, όσο πιο μακριά τόσο πιο καλά, άγνωστος στο άγνωστο. Ακόμα και με τις αποστρατείες ο πάνσοφος έδειξε τη μεγαλοσύνη του. Κατάλαβε ποιοι ήταν κουρασμένοι και αν και νεότατοι, που δεν ήταν συμπληρωμένοι στα χρόνια, τους έστειλε για μόνιμη  ξεκούραση. Ο ίδιος τους πηρέ τηλ. αντάλλαξαν εγκάρδιες ευχές και  τους  εξήγησε ότι όσο  θα απολαμβάνουν το καφεδάκι στο καναπέ τους  θα γίνονται Στρατηγοί με όλες τις αποδοχές στα δικαστήρια.

Κατά κοινή ομολογία το Μάτι τους αφύπνισε όλους, πολίτικους και υπηρεσιακούς. Ήταν η σπίθα που ξύπνησε  την  κεφαλή του οργανισμού και τώρα με τόσο αξιοσύνη, δικαιοσύνη  και φρεσκάδα που διακατέχει όλους, θα βαδίσουμε  συντεταγμένα και πειθαρχημένα για..... το Σούλι.

Όλα καλά μέχρι εδώ ρε σεις, αλλά οι αθώες ψυχές που τόσο άδικα πέρυσι χάθηκαν και που πάλι φέτος  όπως φαίνεται θα θρηνήσουμε, σε τι έφταιξαν;  

Μετά από  τέτοια δοκιμασία, να κλαίει όλη η Ελλάδα και να θρηνεί όλη η οικουμένη τόσες αθώες ψυχές, για τα στραβά και ανάποδα του πιο στρεβλού οργανισμού του Δημοσίου και  να μην αλλάζει τίποτα, να μην διορθώνεται τίποτα και να μην φταίει κάνεις και τίποτα.

Μικρά τυφλά ανθρωπάκια,  σε μεγάλες υπεύθυνες θέσεις. Πέρυσι έσκαψαν το λάκκο και φέτος παλεύουν και παίρνουν μετρά να βάλουν την ταφόπλακα.

Νομοτέλεια είναι ότι δεν θέλει να εξελιχθεί και δεν μπορεί να αλλάξει να είναι καταδικασμένο αργά η γρηγορά να πεθάνει.

Ας τελειώνουν μια ώρα αρχύτερα λοιπόν και ποιος ξέρει, ίσως μέσα από εάν νέο ολοκαύτωμα  να έρθουν όλες οι αλλαγές που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια.

_