Κόρινθος : Ανάληψη ευθύνης για σπάσιμο καταστήματος "ΡΙΧΑΡΔΟΣ"

Αναδημοσιεύουμε από το Indymedia: Πριν λίγο καιρό γίναμε θεατές σε ένα ακόμα θέατρο του παραλόγου με σκηνοθέτη την αστική δικαιοσύνη. Ευτυχώς, αυτή την φορά δεν είχαμε να κάνουμε με
κάποιο λιντσάρισμα και δολοφονία κάποιου “περιθωριακού” για τις κοινωνικές νόρμες ατόμου, ούτε με μία ακόμα γυναικοκτονία, (κατά την συγγραφή του κειμένου ένα νέο περιστατικό γυναικοκτονίας ήρθε στο προσκήνιο, αυτή την φορά στην Κέρκυρα...) αλλά με μια υπόθεση οικονομικού εγκλήματος, μία από τις πολλές που όλως τυχαίως έρχονται στην δημοσιότητα τον τελευταίο καιρό. Μιλάμε για την υπόθεση του γνωστού επιχειρηματία, και λάτρη της ακριβής ζωής Ριχάρδου Μυλωνά, ιδιοκτήτη της γνωστής αλυσίδας ενεχυροδανειστηρίων “ΡΙΧΑΡΔΟΣ”, ο οποίος μαζί με το επιτελείο του κατηγορήθηκε με “σοβαρές υποψίες περί λαθρεμπορίου”. Φυσικά, όπως για κάθε μεγαλοκαρχαρία που σέβεται τον εαυτό του, αυτό δεν ήταν το πρώτο νομικό μπλέξιμο του Ριχάρδου, μιας και έχει απασχολήσει τις αρχές άλλες 2 φορές στο παρελθόν, με τις υποθέσεις να έχουν την ίδια σχεδόν κατάληξη με την πιο πρόσφατη.

Συγκεκρειμένα, στις αρχές του Δεκέμβρη μετά από εισαγγελική παραγγελία διατάχθηκε η μεταφορά του Ριχάρδου και των συγκατηγορουμένων του στην φυλακή... μόνο και μόνο για να αφεθεί ελεύθερος λίγα 24ωρα αργότερα, με την βοήθεια του λαμόγιου Αλέξη Κούγια λόγω έλλειψης στοιχείων. Έτσι, το φιάσκο τελείωσε χωρίς πολλά πολλά, με τον Ριχάρδο να παρελαύνει στα μέσα δηλώνοντας πως έπεσε θύμα σκευωρίας, δηλώνοντας το πόσο “καθαρός” επιχειρηματίας είναι, τονίζοντας έτσι το επιχειρηματικό του προφίλ, έτοιμος να υποδεχθεί τη νέα χρονιά με όλες τις ανέσεις του, ενώ εκατοντάδες άνθρωποι δοκιμάζονται σκληρά στα κελιά της δημοκρατίας, μακριά από τους αγαπημένους του περιμένοντας μια άδεια ή μια δικαστική απόφαση που θα τους χαρίσει κάποιες πνοές ελευθερίας, για υποθέσεις πολύ μικρότερης νομικής βαρύτητας.

Για να πούμε την αλήθεια, ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΜΕ αν ο Ριχάρδος είναι όντως αθώος ή ένοχος. Όπως δεν μπαίνουμε σε αυτό το δίπολο με τους/τις συντρόφους/ισσες μας έτσι δεν μπαίνουμε και με τους εχθρούς μας. Θεωρούμε πως είναι ηλίου φαεινότερο πως ο Ριχάρδος -και ο κάθε Ριχάρδος- έχει κονομήσει εν μέσω κρίσης χιλιάδες ευρώ τόσο “νόμιμα” όσο και “παράνομα”, σε άπταιστη συνεργασία με το κράτος και τους διεφθαρμένους μηχανισμούς του, όσον αφορά κάθε λογής business που έχουν να κάνουν με διαχείριση χρυσού. Παρόλα αυτά, είναι πάγια τακτική κάθε κυβέρνησης να φέρνει στο προσκήνιο όποτε θεωρεί αυτή απαραίτητο τέτοιες υποθέσεις – πυροτεχνήματα, που μονάδικούς στόχους έχουν την πρόκληση εντυπώσεων ενόψει προεκλογικής περιόδου, την ικανοποιήση (μικρό)πολιτικών συμφερόντων και τον αποπροσανατολισμό της ήδη υπνωτισμένης κοινής γνώμης από άλλα προβλήματα που έχουν άμεση σχέση με την καθημερινότητα χιλιάδων ανθρώπων.

Ο μοναδικός λόγος που μας ώθησε στην οργάνωση μιας τέτοιας επιθετικής δράσης θεωρούμε πως είναι εύκολα κατανοητός και δεν ήταν άλλος από την ΟΡΓΗ! Όσο τέτοια καθάρματα πραγματοποιούν στην χειρότερη των περιπτώσεων ολιγοήμερη περατζάδα στην φυλακή, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ/ΙΣΣΕΣ δέχονται εξοντωτικές ποινές, επειδή επέλεξαν να ανταποδώσουν λίγη από την βία που οι δυνάστες μας έχουν ασκήσει από παιδιά. Καθημερινά, εκατοντάδες ΦΤΩΧΟΔΙΑΒΟΛΟΙ και ΤΟΞΙΚΟΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ/ΕΣ στοιβάζονται σε απάνθρωπες συνθήκες, πολλές φορές χωρίς ρεύμα και ζέστη, ενώ οι πραγματικοί υπαίτιοι για την υποτίμηση κάθε έμβιου οργανισμού απολαμβάνουν τα κλοπιμαία τους κρυμένοι μέσα σε κάποιο πολυτελές διαμέρισμα. Επίσης, αναρίθμητοι πλέον ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ/ΣΤΡΙΕΣ δεν γνωρίζουν πότε επιτέλους θα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν μια όσο το δυνατόν πιο αξιοπρεπή ζωή, χωρίς πολέμους και εγκλεισμούς σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την ώρα που το σημαντικότερο πρόβλημα του κάθε ψωροπερήφανου μικροαστού είναι το μακεδονικό και η διατήρηση του εθνικοφαντασιακού του φρονήματος.

Έτσι, εν μέσω της κατανωλιτικής φρενίτιδας των γιορτών και λίγες ώρες πριν την αλλαγή του έτους (ξημερώματα 31ης Δεκεμβρίου) επιτεθήκαμε στο ενεχυροδανειστήριο του Ριχάρδου στην Κόρινθο.Πήραμε από μια βαριοπούλα και κατεβάσαμε τις τζαμαρίες του καταστήματος δημιουργώντας έναν εκστατικό ήχο για μας, αλλά έναν ανησυχητικό θόρυβο για το πλήθος και στην συνέχεια απομακρυνθήκαμε ανενόχλητοι, χαρίζοντας μια όμορφη εικόνα,διαφορετική από αυτή που έχει συνηθίσει η πόλη, σε αυτούς που επέλεξαν κάνουν τα τελευταία ψώνια της χρονιάς το επόμενο πρωί. Επίσης, με αυτή την δράση θέλαμε να αναδείξουμε την αηδία μας στην κοινωνία της χλίδας και του θεάματος, της οποίας ανέκαθεν στον θρόνο βρίσκεται ο χρυσός, ως ανώτατη ένδειξη πλούτου και κοινωνικού prestige. Ένα υλικό το οποίο “ευθύνεται” για την εκμετάλλευση και υποδούλωση αναρίθμητων ανθρώπων εκ καταβολής της ιστορίας. Τέλος, καθ'όλη την προετοιμασία της δράσης δεν βγάλαμε από το μυαλό μας πως ο Ζακ Κωστόπουλος/ η Zackie Oh δολοφονήθηκε σε ένα παρόμοιο κατάστημα σε τέλεια συνεργασία μικροαστών και μπάτσων.

Κλείνοντας, θεωρούμε πως σε καιρούς διάχυτης απογοήτευσης σαν και αυτόν που βιώνουμε, η μόνη απάντηση που μπορεί να δωθεί είναι η κλιμάκωση του πολύμορφου Αναρχικού αγώνα με όλα τα μέσα, τόσο στις μητροπόλεις όσο και στις επαρχίες, ενάντια στην οικειοποίηση του φόβου από μετριοπαθή κομμάτια του χώρου που λειτουργούν ως τροχοπέδη στην εκπλήρωση των επιθυμιών μας.

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΑΥΡΟ ΔΕΚΕΜΒΡΗ.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ 2019. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΓΚΛΕΙΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Αναρχικές/οι

_