Μια είδηση που συγκλονίζει: τρία αγόρια στην εφηβεία τους νεκρά σε σφοδρό τροχαίο δυστύχημα στη Μεσσηνία. Αποφάσισαν να κάνουν κοπάνα από το σχολείο και να πάρουν, κρυφά, το αυτοκίνητο του πατέρα του ενός αγοριού για να πάνε βόλτα…
Δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους… Δεν πρόλαβαν…
Εφηβικά όνειρα που έσβησαν, βίαια, στην άσφαλτο πριν προλάβουν να ανθίσουν και να γίνουν πραγματικότητα. Τρία δεκαπεντάχρονα αγόρια που έχασαν τόσο άδικα τη ζωή τους στον δρόμο, για μια εφηβική “τρέλα”. Από αυτές τις “τρέλες” για τις οποίες εμείς, ως ενήλικοι πλέον, αναρωτιόμαστε “μα πού μπορεί να φτάσει το μυαλό ενός εφήβου για μια τρέλα; Δεν σκέφτονται τίποτα; Τίποτα δεν τα τρομάζει; Τίποτα δεν τα σταματά;”. Δυστυχώς όμως αυτή είναι η πραγματικότητα. Η εφηβεία για αρκετά παιδιά είναι τόσο έντονη που δεν υπολογίζει κίνδυνο. Ο έφηβος αισθάνεται τόσο δυνατός που πιστεύει ότι μπορεί να κατακτήσει όλο τον κόσμο, ότι τίποτα κακό δεν θα του συμβεί, ακριβώς γιατί ο έφηβος νιώθει ότι έχει όλη του τη ζωή μπροστά για να ονειρευτεί και να κάνει λάθη.
Και πρέπει να κάνει λάθη ο έφηβος, γιατί μέσα από τα λάθη του μόνο θα μάθει. Ωστόσο, είναι σημαντικό να κατανοήσει ότι κάποια λάθη είναι μοιραία και μπορεί να του στερήσουν ό,τι πιο πολύτιμο έχει: τη ζωή του, τη σωματική του ακεραιότητα, την ψυχική του υγεία.
Ο έφηβος υπερεκτιμά τις δυνάμεις του και έχει ανάγκη να κάνει ακόμα και τις «μαγκιές» του για να φανεί στην παρέα, να κερδίσει την αποδοχή των φίλων και να νιώσει και ο ίδιος ότι αξίζει. Το «παιχνίδι» με τα όρια είναι γοητευτικό και είναι ωραίο να πιστεύει ότι μπορεί να κατακτήσει κορυφές. Είναι ωραίο να τολμά και να επαναστατεί ακόμα. Αλλά πρέπει να μάθει ότι υπάρχουν επαναστάσεις και «επαναστάσεις». Να κατανοήσει από μικρή ηλικία ότι το να πάρω, για παράδειγμα, το αυτοκίνητο του μπαμπά δεν είναι «επανάσταση» ούτε καν «τρέλα», είναι «θάνατος»! Ότι μια τέτοια πράξη μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο πάρα πολλών ανθρώπων και ότι με τις ανθρώπινες ζωές δεν παίζουμε, αλλά πρέπει να τις σεβόμαστε, ακόμα κι όταν είμαστε 15 χρόνων και δικαιούμαστε να κάνουμε χιλιάδες λάθη.
Με αφορμή αυτό το τραγικό γεγονός που ματώνει τις καρδιές όλων μας, ας μιλήσουμε επομένως στα παιδιά μας. Ας μιλήσουν οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία. Ας τους εξηγήσουμε ότι η εφηβεία, ναι, είναι μια τρέλα αλλά υπάρχει μια αξία ανώτερη όλων που συνοψίζεται στον «σεβασμό στη ζωή, τη δική μας και των συνανθρώπων μας». Γιατί τα παιδιά έχουν ασφαλώς την «εφηβική τρέλα», αλλά ας μην ξεχνάμε ότι έχουν ένστικτο και ακόμα κι αν δεν θέλουν να το παραδεχτούν μπροστά μας, τελικά κρατάνε στο μυαλό τους και επεξεργάζονται όσα τους λέμε.
Λαμβάνοντας μάλιστα σοβαρά υπ’ όψιν μας ότι τα τροχαία στη χώρα μας αποτελούν βασική αιτία θανάτου για τους νέους ηλικίας 15 έως 29 ετών, οφείλουμε ως κοινωνία να αυξήσουμε τις εκστρατείες ενημέρωσης στα σχολεία μας. Τα παιδιά είναι το μέλλον μας και πιστεύω ότι, αν κάποτε στα σχολεία μας, επιχειρήσουμε να κάνουμε «μόδα» το καλό, να προβάλλουμε το θετικό, το πραγματικά δυναμικό πρότυπο, τα παιδιά που έχουν και ένστικτο και κρίση θα μπορέσουν, πολύ καλύτερα από τις δικές μας γενιές, να φέρουν μια νέα «κουλτούρα», να δείχνουν μεγαλύτερο σεβασμό στον δρόμο, στον συνάνθρωπο, να κατανοήσουν ότι δεν είναι «μαγκιά» να τρέχεις ιλιγγιωδώς ή να οδηγείς μεθυσμένος, γιατί δεν είναι «μαγκιά» να σκοτώνεις ανθρώπους ή να θέτεις σε κίνδυνο τη ζωή τη δική σου ή των συνεπιβατών σου.
Θα κλείσω με τα στοιχεία που δίνονται στο φως της δημοσιότητας από τα ΜΜΕ για τα τροχαία δυστυχήματα, τα οποία καθιστούν επιτακτική την ενημέρωση των μαθητών στα σχολεία, ώστε να βάλουμε επιτέλους ένα «φρένο» σε αυτή την τραγική πραγματικότητα που εξελίσσεται δίπλα μας και εμείς παραμένουμε, απλώς, αμέτοχοι θεατές.
«Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία για τα τροχαία ατυχήματα στη χώρα μας. Τα τελευταία πενήντα χρόνια είχαμε 120.000 νεκρούς, 350.000 ανάπηρους και 2 εκατομμύρια τραυματίες, με την Ελλάδα να κατέχει την τρίτη θέση στα θανατηφόρα τροχαία, μετά τη Ρουμανία και τη Λιθουανία. Τα τροχαία συμβάντα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου για τους νέους από 15 έως 29 ετών, τη δεύτερη αιτία θανάτου για τις ηλικίες 5 έως 14 και την τρίτη για τις ηλικίες 30 έως 44 ετών. Μάλιστα, τα ατυχήματα που χαρακτηρίζονται «σοβαρά» και «θανατηφόρα» αυξήθηκαν κατά 3,8% και 8,3% αντίστοιχα, ενώ αντιθέτως τα «ελαφρά» μειώθηκαν κατά 10,9%»[1].
Συνοψίζοντας, απαιτείται δυναμική αντίδραση! Είναι αδιανόητο να αφήσουμε τους νέους μας να χάνουν τόσο άδικα και με φρικτό τρόπο τη ζωής τους στην άσφαλτο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σκληρό από το να «πεθαίνουν» τα εφηβικά και νεανικά όνειρα στους δρόμους. Αναγκαία, συνεπώς, η κοινωνική αντίδραση, που θα εκφραστεί στην πράξη μέσω της αφύπνισης, της ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ
[1]Tα στοιχεία αντλούνται από το ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος, με τίτλο Έρευνα-σοκ: Τα τροχαία βασική αιτία θανάτου για τους νέους 15 έως 29 ετών που δημοσιεύτηκε στις 28-2-2017 https://www.protothema.gr/greece/article/658231/ereuna-sok-ta-trohaia-vasiki-aitia-thanatou-gia-tous-neous-15-eos-29-eton/
πηγή: postmodern.gr
_
0 Σχόλια